Iedereen heeft de mond vol van inclusie. Van DEI (diversity, equity and inclusion, red.). Maar blijkbaar niet altijd even consistent. In het verleden heb ik hier meermaals columns over geschreven, organisaties in begeleid en het is triestig om te zien dat er nog niet veel is veranderd. Dat er doelgroepen vergeten worden.

Waar blijft de inclusie voor #LGBTQI+, De Roma vzw?

Iftar is de maaltijd die moslims consumeren bij het verbreken van hun vasten. Deze week start namelijk de maand ramadan en dan vasten moslims van zonsopgang tot zonsondergang. Een fantastische maand waarin verbinding en spiritualiteit centraal staan.

Zoals in elke statistische bevolkingsgroep, heb je ook onder de moslims mensen met een andere geaardheid. Moslims die daar openlijk voor uitkomen en moslims die dat in alle stilte voor zichzelf houden. Ieder zijn eigen vrijheid. Ieder zijn eigen leven.

Wat ze allemaal gemeen hebben? Allemaal zijn het mensen. En in dit geval ook allemaal moslims. Ze vasten. En al de rest is irrelevant. De reden waarom er een “safe space” wordt georganiseerd is omdat daar soms nood aan is. Zoals er soms ook nood is aan “safe spaces” voor vrouwen. Fitnesscentra met een vrouwenafdeling. Zwemuurtjes voor vrouwen. Zwemuurtjes voor mensen met een beperking. Dansclubs voor 60-plussers.

Niet omdat ze “anders” zijn of zichzelf willen afzonderen, wel omdat ze zich soms ongemakkelijk of onveilig voelen in omgevingen waarin hun kenmerken opvallen. Omgevingen waarin ze de minderheid zijn.

Een iftar voor LGBTQI+-moslims is geen statement of provocatie, maar een manier voor mensen die dezelfde gevoelens, onveiligheid, obstakels en dergelijke ervaren, samen te brengen. Met elkaar in contact te brengen en vooral eigenlijk samen het vasten te verbreken.

Ik vind het daarom ook jammer dat De Roma vzw deze iftar annuleert.

Waarom? Op basis van enkele boze reacties? Met deze annulering doet de organisatie ook nog eens meer kwaad dan goed. Het laat de doelgroep in de steek én het wekt de indruk dat dit alweer een algemeen gegeven is. Dat alle moslims woedend zijn. Dat is niet zo.

Inclusie houdt ook in dat je je ruggengraat recht. Dat je als organisatie durft zeggen: “Tot hier en niet verder.” Je niet laten intimideren en vooral durven opkomen voor mensen. Voor mensenrechten en vrijheden.

Mijn oproep?

Herorganiseer deze iftar.

Desnoods elders. Ik kom als hetero-vrouw met plezier af en steek met plezier een handje bij. Desnoods als portier. Na al mijn krachttrainingen in de sportclub, moet dat ook nog wel lukken.

Lees de columns van Yasmien Naciri via deze link