Vechtend tegen de tranen vertelde de 65-jarige vrouw over wat er zich op 7 juni vorig jaar in Hasselt afspeelde. Ze was op de Sint-Truidersteenweg op zoek naar een parkeerplaats. “Plots zag ik er twee rechts van mij. Ik heb de wagen geparkeerd en toen ik wilde uitstappen, zag ik dat er een parkeerverbod van toepassing was.”

Om haar portier goed dicht te kunnen trekken, zwaaide ze het eerst verder open. “Ik hoorde zijn vrouw nog roepen: ‘Pas op!’ Dan heb ik de man zien vallen. Ik ben naar hem toegelopen om hulp te bieden. Zijn hoofd heb ik in mijn handen gehouden. Ik heb met hem gepraat, want hij was niet bewusteloos. Van alles heb ik gezegd. Dat hij sterk moest blijven en dat er hulp zou komen. De man heeft recht in mijn ogen gekeken. Hij glimlachte, maar heeft niets meer gezegd. Er kwam bloed uit zijn mond. Ik ben bij hem gebleven totdat de ambulance hem wegbracht”, stamelde de vrouw.

Ervaren fietser

De beklaagde moest toegeven dat ze tijdens het manoeuvre niet achter zich had gekeken. “Enkel toen ik parkeerde. Nadien niet meer. Ik heb hem helemaal niet zien aankomen.”

Twee dagen later overleed Patrick Quetin, een bekende dierenarts in het Hasseltse, aan de verwondingen aan zijn hoofd. Het ongeval was een dramatische samenloop van omstandigheden. “Zijn vrouw die achter hem fietste, vertelde me dat ze altijd hun helm ophadden. Twee weken eerder waren ze nog gaan fietsen in Nederland. Hij was een ervaren fietser die de Mont Ventoux nog had beklommen.”

“De fietser had geen schijn van kans. Alles is gebeurd in een vingerknip”

Procureur

“Omdat het nu maar een kort ritje naar Hasselt was, droegen ze net nu geen helm”, sprak de Hoeseltse. Na de klap kwam de Hasselaar ongelukkig op zijn hoofd terecht. “Toen hij overleden was, heeft de politie me gecontacteerd”, aldus de betichte. “Ik ben naar Slachtofferhulp geweest. Nog altijd heb ik begeleiding nodig. Ik krijg het niet verwerkt. Nog altijd neem ik medicatie. Ik heb nachtmerries. Het loslaten, lukt me niet. Na het ongeval durfde ik geen contact opnemen met zijn familie. Omdat ik me schuldig voel. Ik heb iemand zijn leven ontnomen.”

(lees verder onder de foto)

“Bijzonder onvoorzichtig”

De procureur stelde eerst en vooral dat hij het hallucinant vindt dat er langs zo’n drukke weg met een smal fietspad parkeerplaatsen liggen. “De fietser had geen schijn van kans. Alles is gebeurd in een vingerknip. Ik verwijt mevrouw dat ze niet in de achteruitkijkspiegel gekeken heeft. In haar veilige cocon in de wagen heeft betichte geen rekening gehouden met de zwakke weggebruiker. Ze was bijzonder onvoorzichtig”, klonk het.

Aanvankelijk vroeg het parket om drie maanden cel met uitstel en een rijverbod van drie maanden. Na de pleidooien van de burgerlijke partijen en de verdediging kwam de procureur daarop terug. “Wij begrijpen absoluut dat mevrouw dit niet gewild heeft”, pleitte advocaat Pieter-Jan Franssen, die de nabestaanden van Patrick vertegenwoordigde. “De gevolgen zijn verschrikkelijk. Het leed is enorm groot. Wij erkennen dat mevrouw ook slachtoffer is voor een stuk. Dat begrip is er van onze kant ook. Vanuit menselijk standpunt vragen wij de opschorting van straf.”

“Ik wil iedereen bedanken voor de sereniteit. Mijn cliënte had veel stress om naar de zitting te komen. Ze voelt zich hier een crimineel”

Advocaat Danny Lavreysen

Opschorting

Danny Lavreysen vroeg als advocaat van de beschuldigde ook de opschorting. De vrouw is in dat geval wel schuldig bevonden, maar krijgt geen straf. “Ik wil iedereen bedanken voor de sereniteit”, zei Lavreysen. “Mijn cliënte had veel stress om naar de zitting te komen. Ze voelt zich hier een crimineel. Ik heb haar duidelijk gemaakt dat de samenleving haar niet laat vallen.” De raadsman wees op enkele verzachtende omstandigheden en dat de vrouw meteen hulp had geboden. “Mevrouw heeft enorm veel schuld- en schaamtegevoel. Ze is zich bewust van de feiten die soms sneller gebeuren dan we denken. Ik vraag om de opschorting, een bijzondere gunst. Daarmee zou u een juist signaal geven, dit kan helaas iedereen overkomen. U ziet ook dat zij in de toekomst nog meer gaat opletten.”

“Als zelfs de nabestaanden geen probleem hebben met de opschorting, ga ik niet negatief adviseren. Ik gedraag me naar de wijsheid van de rechtbank”, aldus de procureur. Het vonnis volgt op 5 april.