"Pano" sprak met seriemoordenaar Stephaan Du Lion: "Ik weet dat ik het niet verdien, maar ik hoop ooit vrij te komen"

"Ge hebt gelijk: ik heb uw moeder in de val gelokt, ik heb haar met voorbedachten rade gedood." Het was hét moment van het assisenproces. Na de getuigenis van de dochter van een van zijn slachtoffers breekt Stephaan Du Lion op dag 6 van zijn proces. Voor het eerst doet hij echt moeite om te vertellen wat er zich voor en tijdens de moorden in de jaren '90 precies afgespeeld heeft.

Dat is tot dan niet gelukt. Telkens als het over de feiten zelf gaat, luidt het: "ik weet het niet meer" of "het ziet zwart voor mijn ogen". Tot de getuigenis van Vanessa Demares. Zij is de dochter van Eve Poppe, die in 1997 door Du Lion vermoord werd. Na de dood van haar moeder worstelde ze jarenlang met zichzelf. Du Lion is bij haar getuigenis tot tranen toe bewogen.

Veel had het nochtans niet gescheeld of tot een proces was het niet meer gekomen. Na de moorden op Ariane Mazijn (30) in 1992, Lutgarda Bogaerts (28) in 1993, Maria Van den Reeck (46) in 1994 en Eve Poppe (38) in 1997 was er decennialang geen enkel spoor van de dader.

Pas in 2017 gaat de bal aan het rollen wanneer DNA van Du Lion bij toeval matcht met een spermaspoor dat werd gevonden op het lichaam van het eerste slachtoffer, Ariane Mazijn. Du Lion ontkent bij zijn eerste verhoor nog, maar bekent twee weken later dan toch de moord op Mazijn.

Een foute beschrijving van het appartement van het slachtoffer zorgt ervoor dat ook het dossier van de moord op Eve Poppe uit 1997 heropend wordt. In 2019 bekent Du Lion ook die moord, en hij biecht spontaan nog twee bijkomende moorden op: die op Lutgarda Bogaerts in 1993 en Maria Van den Reeck in 1994.

Meer dan 30 jaar na de eerste moord start begin februari eindelijk het proces van Stephaan Du Lion voor het hof van assisen in Antwerpen. Na al die jaren staan de nabestaanden van de slachtoffers voor het eerst oog in oog met de moordenaar van hun zus, dochter of geliefde.

Op de tweede dag van het proces richt Du Lion zich tot hen: "Aan de families van de slachtoffers en nabestaanden, de pijn en het verdriet die ik jullie heb aangedaan, is onomkeerbaar. Ik vind niet de juiste woorden, woorden die niet bestaan om pijn uit te drukken, en spijt. Schuld zal ik dragen tot mijn laatste dag."

In de aflevering van vanavond toont "Pano" hoe tijdens het assisenproces een antwoord gezocht wordt op de vraag hoe het zover kon komen. Onder meer de turbulente jeugd van Du Lion komt aan bod, met aangrijpende getuigenissen van zijn zussen.

Maar ook de psychiaters en psychologen die Du Lion onderzochten, getuigen. Hun verslagen zijn gelijklopend: "Je kan bij Du Lion spreken over een persoonlijkheidsstoornis met antisociale en narcistische kenmerken", zegt forensisch psychiater Sarah Lefèvre. "Hij kent weinig emotionele diepgang en is vooral met zichzelf bezig." Toch is hij volgens de deskundigen toerekeningsvatbaar, en dus volledig verantwoordelijk voor zijn daden.

Op 15 februari 2023 wordt Stephaan Du Lion uiteindelijk veroordeeld tot levenslange opsluiting. De volksjury en de beroepsrechter aanvaarden geen verzachtende omstandigheden. "De vier slachtoffers werden geconfronteerd met uitermate zwaarwichtig, nietsontziend en predatorisch geweld. Voor die daden draagt Du Lion de volle verantwoordelijkheid", luidt het verslag.

Du Lion is vandaag 58 jaar. Levenslang betekent niet dat hij nooit meer vrij kan komen. In principe maakt hij ten vroegste in oktober 2033 kans op vervroegde vrijlating, onder voorwaarden. Dat zal onder meer afhangen van zijn gedrag in de gevangenis en of de strafuitvoeringsrechtbank daarop zou ingaan. Zelf heeft hij alleszins nog hoop.