Een asteroïde, een komeet of misschien toch een buitenaards ruimteschip? Het ruimte-object ‘Oumuamua’ bezorgde wetenschappers de afgelopen jaren heel wat hoofdpijn. Het voorwerp, dat 115 meter lang was en 19 meter breed, werd voor het eerst gespot in 2017 door astronomen op het Hawaïaanse eiland Maui. Al snel werd vastgesteld dat het om een object ging dat afkomstig was van buiten ons zonnestelsel, maar die vaststelling zorgde ook meteen voor heel wat vragen.

Vooral de snelheid van het sigaarvormige voorwerp bleek een moeilijk vraagstuk. Het is niet ongewoon dat grotere objecten, zoals sterren of planeten, een boost kunnen geven aan kleinere objecten zoals kometen en asteroïden. Maar de snelheid van Oumuamua, zo’n 87 kilometer per seconde, lag drie keer hoger dan een gemiddelde komeet in ons zonnestelsel.

Daardoor kwamen wetenschappers tot de conclusie dat Oumuamua geen asteroïde kon zijn, maar dat het waarschijnlijk om een komeet ging. Kometen krijgen in ons zonnestelsel een extra duw door het water en stof dat verdampt wanneer hun bevroren kern dichterbij de zon komt. Maar opnieuw maakt dat het verhaal van Oumuamua complex. Want zulke kometen staan bekend om hun spectaculaire lichtstaart. Die had Oumuamua niet.

De snelheid van het opvallende object bleef daardoor voor twijfels zorgen. De piste van een buitenaards ruimteschip werd zelfs geopperd. Maar een nieuwe paper in het wetenschappelijk tijdschrift Nature brengt mogelijk meer duidelijkheid.

(Lees verder onder de foto)

Komeet gemaakt uit ijs

“We hebben alle rare, gekke, mogelijke theorieën doorgenomen - ideeën die buiten onze verbeelding gaan - en dan komen we erachter dat het gewoon het eenvoudigste is wat je je kunt voorstellen, namelijk een komeet met veel water,” zegt Darryl Seligman, een postdoctoraal onderzoeker aan de Cornell University en coauteur van de nieuwe studie, aan The Wall Street Journal.

Oumuamua komt oorspronkelijk uit een ander zonnestelsel en was origineel een normale komeet gemaakt uit ijs, leggen de wetenschappers uit. Maar toen de komeet naar ons zonnestelsel reisde, werd die geraakt door kosmische stralen. Die straling scheidde de waterstof van sommige ijsvormende watermoleculen van de komeet. Die waterstof raakte dan opgesloten in kleine zakjes in het ijs diep in Oumuamua. Toen de komeet in aanraking kwam met onze zonnestralen herschikte die ijzige structuur. Er werden kanalen gevormd in het ijs, waardoor gas naar het oppervlak van de komeet ontsnapte, wat voor de versnelling zorgde.“Het is de schoonste verklaring voor veel van het vreemde gedrag”, klinkt het.  (sgg)