“Vroeger dacht ik dat dit misschien de race was die ik nooit kon winnen, maar dat vertrouwen is gegroeid. Ik was zo moe aan de finish. Ik was bang omdat Stybar niet meehielp, maar ik ben zo blij dat ik op het eind won”, genoot Van Avermaet na de finish. “Ik moest improviseren in mijn sprint, want had niet gedacht dat die andere renners nog zouden terugkeren.

“Ik ben sterk in lange races en ben zeer blij met mijn allereerste monument. Het hele team hielp me zo goed voor Arenberg, toen ik materiaalpech had. En daarna hebben ze mij ook zo goed geholpen om mij in een goede positie te krijgen voor de finale. Dit is echt een droomjaar voor mij. Het is een beetje onwezenlijk. Na de Ronde was ik even teleurgesteld, ja, maar niet down. Ik had al een dik seizoen gereden.””

“Of dit nu mijn mooiste zege ooit is? Dat is nog altijd de winst op de Olympische Spelen, maar dit is ook prachtig. Ik had eerlijk gezegd niet gedacht dat ik Roubaix zou winnen. Is misschien de klassieker die ik het minst verwacht had. Vroeger zou ik de piste hebben opgedraaid met het gedacht om een goed resultaat te halen. Nu draaide ik de piste op om te winnen.”

Van Avermaet verknalde zo het afscheidsfeestje van Tom Boonen, die uiteindelijk dertiende eindigde. Greg had op de persconferentie echter enkel mooie woorden voor zijn conculega. “Ik heb veel respect voor Tom. Gisteren bekeek ik nog zijn Wikipediapagina en was ik onder de indruk van zijn palmares. Ik ben een ander type renner, meer een klimmer. Ik zal nooit een palmares als Tom Boonen hebben.”

Claudia Van Avermaet: “Wat is het volgende, de wereldkampioenentrui?”

“Dit doet echt deugd. Ik heb hem zeven keer gezien onderweg”, herbeleefde zus Claudia Van Avermaet. “We hebben nooit een plan gemaakt voor die locaties, want dat lukt toch nooit bij ons. Ik wou eigenlijk alleen de aankomst zien, we waren nog verkeerd gereden maar we kwamen uiteindelijk net op tijd. Toen werd ik wel echt nerveus, ik dacht dat we het niet meer zouden halen!”

“Hij is dat niet gewoon, zo’n piste. Maar met deze conditie kan hij veel, de vorige weken zag je dat hij enorm sterk was. Het doet ons allemaal wel wat dat hij nu een Monument wint. Ik zie de mensen al denken: wat is het volgende, de wereldkampioenentrui? Maar nu maakt het echt niet meer uit, we zijn zo blij met dat Monument. Echt prachtig.”

“Hij was meer gefocust op de Ronde, denk ik. Hij is echt sterk en als hij goed is maakt hij kans. Vorige week was vorige week. We zijn vooral blij dat hij nu heeft gewonnen. En de Amstel volgende week? De wijziging in het parcours is in zijn voordeel, dus we zullen zien!”

Ploegleider Piva: “Dit mag je historisch noemen”

De vreugde in het ganse BMC-kamp was bijzonder groot . Ploegleider Valerio Piva (BMC) was door het dolle heen. “Een verdiende overwinning, dik verdiend”, liet de Italiaan optekenen. “Als je op twee weken zulke drie mooie zeges kan behalen en een tweede plaats in de Ronde kan pakken, dan mag je dat historisch noemen.”

“Greg heeft een heel sterke wedstrijd gereden, gevolgd door een goede sprint. Hoedje af voor hem. Er was die ontgoocheling na de Ronde. Maar kijk, hij wint nu Roubaix. Ongelooflijk. Hij heeft altijd gezegd dat de Ronde hem beter ligt dan Roubaix, dat de Ronde zijn lievelingskoers is. Maar met een goede conditie kan je alles winnen, dat heeft hij nu getoond. Na vorig jaar al was ik ervan overtuigd dat Greg een monument kon winnen. Maar gemakkelijk is het natuurlijk niet. In de Ronde was er die val, zonder die val weet je niet wat er zou gebeurd zijn. Maar nu heeft hij die tweede plaats doorgespoeld met deze overwinning. Hij kan nog een groot monument winnen, daar ben ik zeker van.”

Ook volgende week zijn er nog kansen met de Amstel Gold Race. “Ook daar is Greg onze kopman”, aldus Piva. “We hebben niemand anders, toch niet van het kaliber om daar te winnen en jongens zoals Matthews en co. te kloppen. Ben Hermans komt erbij en jonge gasten zoals Teuns en Vliegen. Die kunnen tactisch hun ding doen, maar Greg is toch de kaart die we zullen trekken, want door de val van Samuel Sanchez in de Ronde van het Baskenland is hij er wellicht niet bij.”

Stybar: “Volgend jaar beter...”

Ik ben zeker ontgoocheld. Ik was heel dicht bij de zege, maar ik ben meer ontgoocheld dat we met Tom niet konden winnen. Ons plan heeft niet gewerkt. Het heeft ons veel krachten gekost om Tom voorin te krijgen en hem daar te houden. Het is nooit gestopt, het was koers tot het einde. Het was wel zeer speciaal, echt jammer dat we niet hebben gewonnen.

De bedoeling was dat ik meeschoof in de finale. Ik moest op een bepaald moment een gaatje dichtrijden op Langeveld en Roelandts. Ik kreeg toen al krampen, dus ik wist dat het echt moeilijk zou zijn om in de finale voorin te zitten. Ik heb alles gegeven en het heeft echt veel krachten gekost. Ik zat dan wel in het wiel bij Van Avermaet en Langeveld, maar ik zat niet in een zetel. Dat kan gewoon niet na 240 kilometer. Ik denk dat ik nog goede benen had voor de sprint, maar ja, Greg is echt snel. Volgend seizoen beter.”

Langeveld: “Heel trots op mijn derde plaats”

Hoe down Stybar na afloop was, zo opgetogen stond Sebastian Langeveld op het podium. “Ik won wel de Omloop Het Nieuwsblad in 2011, maar dit is veruit mijn beste resultaat ooit in de World Tour”, aldus de 32-jarige Nederlander van Cannondale-Drapac. “Ik ben er heel trots op dat dit daar als derde midden de Vélodrome stond. Dit is de Champions League van het wielrennen. Meer zat er ook niet in voor mij. Integendeel, het was mijn ploegleider Andreas Klier die me moest overtuigen dat ik er vol voor moest blijven gaan.”

“Na het Bos van Wallers riep hij me over de oortjes dat ik in een uitzonderlijke dag was. Ik kreeg een lekke band op strook-weet-ik-hoeveel, maar wel een belangrijke. Ik dacht dat het over was voor vandaag, maar toch kwam ik opnieuw in de koers en viel aan. Ik kreeg wat mensen mee. Op de Carrefour de l’Arbre was het man tegen man. Ik schoot met Van Avermaet en Stybar over. Ach, waarom het nu pas lukte en de vorige jaren niet? Door ziekte, blessures, crashes telkens enkele weken vooraleer de grote monumenten zich aandienden. Ik voelde al vorige week in de Ronde dat het goed zat, maar toen had ik materiaalpech aan de voet van de Taaienberg. Bij afwezigheid van kopman Sep Vanmarcke was het ook anders koersen voor mij. Het is geen schande om te verliezen van Greg Van Avermaet en Zdenek Stybar. Ik verdiende niets meer en niets minder dan deze derde plaats.” (hc)

Jasper Stuyven: “Laatste koers van Boonen? Dat is zijn zaak”

“Ik denk dat ik vandaag heb laten zien dat ik er zeker sta”, vond Jasper Stuyven, die vierde eindigde. “Het is een moeilijk voorjaar geweest, maar het doet deugd om het zo af te sluiten. Ik startte hier zonder verwachtingen en had geen positieve of negatieve scenario’s in gedachten.”

“Ik was zeer rustig en dat heeft mij wel geholpen. Ik moest mij nergens druk over maken. Carrefour de l’Arbre was er te veel aan, ik hoopte op tegenwind zodat het zou stilvallen. Maar dat gebeurde niet en ik kreeg het gat niet meer dichtgereden op die drie. Op de piste kwamen we nog dicht, maar die jongens recupereren dan al een halve ronde. Ik hoopte in het wiel van Langeveld te kruipen en dan erover te gaan, maar dat ging niet meer.”

“Dat het de laatste koers was van Tom Boonen? Zo heb ik dat niet beleefd. Dat is zijn zaak. Maar je zag het ook met Wiggins in 2015, als je zo’n verhaal maakt voor zo’n koers, dat het zeer moeilijk wordt om te winnen.”

Stuyven startte bij Trek-Segafredo niet als mede-kopman naast John Degenkolb en dat stemde hem vrijdag op het persmoment niet echt tevreden. “Natuurlijk, ik reed geen resultaten. Ik wist niet wat er aan de hand was. Maar dat was geen fijn gevoel om zo naar de koers toe te leven, al wist ik ook wel dat ik niet hoog van de toren moest blazen. Uiteindelijk ben ik hier zonder verwachtingen gestart: geen positieve, maar ook geen negatieve. Ik heb de koers gewoon laten gebeuren, zonder mij druk te maken en dat heeft me vandaag zeker geholpen. Het resultaat doet dan wel deugd.”

Daniel Oss: “Plan perfect uitgevoerd”

“Dit was fantastisch teamwork. Het waren ongelooflijke lenteklassiekers voor ons”, vond Oss, terwijl hij onderbroken wordt voor knuffel van ploegmaat Quinziato. “We hebben het als team gedaan. Het is niet altijd gemakkelijk, maar ook als we verliezen blijven we samen. Dat is onze kracht. We hebben ons plan perfect uitgevoerd, ik was één van de renners die moest anticiperen, en dat is perfect gelukt. Ik had vertrouwen in de spurt van Greg. Ik zag het op het grote scherm dat hij won, het was fantastisch.”

Jürgen Roelandts: “Op het beslissende moment kreeg ik krampen”

Jurgen Roelandts (Lotto Soudal) toonde zich in zijn laatste wedstrijd van het voorjaar, al gooide een kramp wel roet in het eten om een mooie ereplaats te halen. Het werd zo geen zesde, maar een 22ste plek.

“We hebben met de ploeg de hele dag attent gekoerst”, deed hij na afloop zijn verhaal. “Ik voelde me goed en ben op het juiste moment kunnen meespringen. Op Carrefour de l’Arbre, op het beslissende moment, kreeg ik echter krampen en er viel meteen een gat. 50 meter, dat is niet veel, maar ik moest de ganse strook achtervolgen en dan weet je dat je koers voorbij is. Als je alleen over Carrefour de l’Arbre moet, is het verloren. Jammer als je ziet dat deze groep, waar ik deel van uitmaakte, sprintte voor de overwinning. Ik ben dus wel ontgoocheld, maar dat is ook hun verdienste. Dus is er teleurstelling. Maar na het voorjaar dat niet optimaal was door mijn sinusitis, ben ik vooral blij dat het vandaag beter verlopen is. Nu volgt er een rustperiode tot mei.”