Hoe Evenepoel zich liet rollen door Roglic: “Dat was niet de slimste aanval in mijn leven”

Remco Evenepoel moest en wilde er niet flauw over doen. Dat hij op driehonderd meter voor de top van Lo Port, na een beklimming van 9,4 kilometer waarin hij ook niet op een inspanning had gekeken, dacht Primoz Roglic uit het wiel te kunnen rijden, was een vergissing. Elke dag in de Ronde van Catalonië is een nieuwe tweestrijd tussen Primoz Roglic en Remco Evenepoel. Met uitzondering van donderdag, wanneer de sprinters hun kans kregen en Roglic en Evenepoel energie tankten voor wat nog komen moest.

Drie etappes, de Ronde van Catalonië eindigt zondag in Barcelona. Maar volgens Evenepoel zou rit vijf over de eindwinst beslissen. De wereldkampioen koerst deze week op een high. Goed, hij heeft al wat fouten gemaakt, zegt hij zelf. Maandag begon hij te laat aan de sprint, dinsdag nam hij een bocht te wijd en woensdag won hij. “Zonder fouten had ik drie etappes op een rij kunnen winnen.”

Het vertrouwen in zichzelf en zijn ploegmaats groeide en dan trapte hij vrijdag toch weer in de val. Dat ging zo: “Vijfhonderd meter voor de streep versnelde Roglic. Even gauw liet hij het tempo weer zakken. Ik dacht dat ik maar beter kon counteren. Driehonderd meter voor de streep ging ik zelf versnellen. Dat was niet de slimste aanval in mijn leven. Beter had ik gewacht tot 250 of zelfs 200 meter voor de streep. Achteraf is het makkelijk praten. Ik had de laatste honderdvijftig meter niet zo steil verwacht. Op het einde liepen de benen helemaal vol.”

Evenepoel betaalde er een hoge prijs voor in het klassement. In de laatste vijftig meter verloor hij nog zes seconden op Roglic. Doe daar vier seconden bonificatiewinst bij voor de Sloveen. Dat betekent dat het verschil nu tien seconden bedraagt. Dat had Evenepoel bij de start van de rit helemaal anders verwacht.

Nog maar een keer liet hij zijn ploegmaats het grote werk doen op de slotklim van Lo Port. Hij gaf zijn ploegmaats “een dikke pluim” en zei over Jumbo-Visma: “Als ploeg deden wij beter.” Om dan helaas te moeten vaststellen: “Maar Roglic won de race.”

Evenepoel is jong, veel jonger dan Roglic. Hij mist, ondanks zijn eindzege in de Ronde van Spanje en een wereldtitel, de ervaring die Roglic wel heeft. “Ik denk dat hij mij in de laatste honderden meters uit mijn kot probeerde te lokken.” Evenepoel is gretig en Roglic is zuinig met zijn krachten. Evenepoel: “Ik heb veel gegeven om Roglic eraf te rijden. Ik heb het wel vijf, zes keer geprobeerd. Roglic was de enige die kon volgen. Maar ik kon niet blijven aanvallen. Ik kan Roglic ook geen ongelijk geven dat hij gokte op de eindsprint om zijn leiderstrui te behouden. Misschien had hij net nog die mentale frisheid die in de sprint het verschil heeft gemaakt.”

Het was toch weer een harde reality check voor Remco Evenepoel. Maar aan de andere kant: beter in de Ronde van Catalonië tegen de muur lopen dan over zes weken in de Giro. Evenepoel: “We hebben het over Primoz Roglic. hij is de beste klassementsrenner van de jongste jaren. Hij heeft drie keer op rij de Vuelta gewonnen. Hij stond ik weet niet hoeveel keer op het podium van een grote ronde. Hij is mijn idool. Het is een plezier om tegen hem te koersen. Ik kan heel veel van hem leren. Wat hij in de laatste vijfhonderd meter met mij gedaan heeft vandaag ga ik tegen de Giro niet vergeten zijn.”

Is de Ronde van Catalonië nu verloren? Evenepoel zegt van niet. “Het verschil is toch maar tien seconden. Ook zaterdag (Martorell - Molins de Rei, 183 km, red.) is een lastige rit, een beetje gelijk met de zesde rit vorig jaar, toen Carapaz en Higuita van bij de start in de aanval gingen. Ze bleven weg en Higuita won de Ronde van Catalonië. Misschien kan ik zaterdag in een klein groepje om de ritzege sprinten en bonificatieseconden pakken. Zondag in Barcelona kan er ook nog veel. Ik denk nu wel dat Primoz mijn wiel geen meter zal lossen. Het wordt moeilijk, maar ik kan het wel nog proberen.”