“De strategie van de CD&V is messcherp: op elk manoeuvre van de N-VA volgt een oorlogsverklaring”
Hoe zou dat gegaan zijn zondagochtend, na het lezen van Zuhal Demirs uitspraak “Beke ziet moslims als kiesvee”’? Zou Beke nog tussen het koffiezetten door boos naar de premier hebben ge’smst? Beke zegt van niet. Zou premier Michel de krant bij de bakker hebben zien liggen en in een colère Demir hebben gebeld? Nee, de premier is een beheerst man. In tegenstelling tot Demir, die ergens in het zuiden werk met vakantie combineert. Ze is haar beleidsbrieven aan het voorbereiden, want na de paasvakantie moet ze in het parlement zeggen wat ze allemaal van plan is. Normaal gezien haalt zo’n beleidsverklaring amper pers wegens suf en duf. Interessant of niet, deze keer zal iedereen er zijn. Els Keytsman, de directeur van gelijkekansencentrum Unia, kijkt er ook naar uit. Want ook die kon het niet nalaten om - op Facebook - te reageren op het artikel in De Zondag. Niet over “het kiesvee van de CD&V”, wel over het aantal meldingen dat volgens Demir bij Unia fors is gestegen na de vorige heisa in de pers. U herinnert het zich wel, de dag van haar eed als staatssecretaris haalde ze al uit naar Unia.
Maar de laatste uithaal van Demir richting CD&V gaat over moslims - lees Turken - die daar op allerlei lijsten staan om stemmen te trekken en telkens het draait om onderwerpen als de Armeense genocide, Erdogan of persvrijheid, zich in allerlei bochten wringen om zowel achterban als partijbonzen tevreden te houden. Beke wist niet meer zo goed wat zijn parlementslid Veli Yüksel nu had gestemd toen die resolutie over de Armeense genocide in het parlement voorlag. Volgens Demir wilde Yüksel daar niets van weten, maar Beke heeft het nu opgezocht. Yüksel heeft die wél goedgekeurd en nu dat opnieuw is opgerakeld, zal dat Yüksel ongetwijfeld stemmen kosten bij het ‘kiesvee’. Net zoals het verbod op onverdoofd slachten dat CD&V goedkeurt. Voor dat soort ‘puntjes op de i’, zoals de directeur van Unia het zegt, is zo’n rel altijd goed. Op een volgende Erdogan- of AKP-bijeenkomst zal er in de verste verte geen Ali Caglar (CD&V) te zien zijn, ook dat is duidelijk. Bij een groot AKP-evenement in Beringen vorige zomer bleven de Turkse stemmenkanonnen - want dat zijn ze ook - plots ook allemaal thuis, die van elke partij trouwens.
Morgen moet Vlaams minister Liesbeth Homans (N-VA) ook weer in het parlement uitleggen waarom ze de erkenning wil afpakken van de moskee van Beringen. De koers van de N-VA is glashelder: ze ronselen geen stemmen bij de moslims, maar wel bij de rest. De strategie van de CD&V is al even messcherp: op elk manoeuvre van de N-VA volgt een oorlogsverklaring. Van wie zouden ze dat hebben geleerd? Enerzijds anderzijds? Die tijd is voorbij.
plusartikels. Je moet nog even inloggen. Zo herkennen we je als abonnee.
