Het zou een nieuw hoofdstuk worden in het leven van Freddy Nuyten en zijn echtgenote Christianne Van den Broucke (76). Ze verhuisden drie dagen geleden van Blankenberge naar een appartementje aan de Leie in Harelbeke. Rond 8 uur vrijdagmorgen begon Freddy aan de dagelijkse ochtendwandeling samen met Sloeberke II.

“Hij was nog zeer levendig, ook al was ons hondje blind. Aan de brandweerkazerne stapten we de trapjes naar beneden, op het gemak met Sloeberke II aan de leiband. Nieuwsgierig als hij was snuffelde hij heen en weer, maar toen hij aan de rand van de kade kwam, viel Sloeberke II in het water. Ik probeerde hem nog uit het water te trekken, maar de stroming van het Leiewater was veel te sterk en de leiband gleed uit mijn handen. Ik liep nog een tijdje achter de hond langs de kade, op een bepaald moment ging hij kopje-onder. Op dat moment wou ik er achter springen, ook al kan ik niet zwemmen.”

Een voorbijgangster kon Freddy tegenhouden en waarschuwde de brandweer in de kazerne. Meteen rukte een ploeg uit. Net voor de bocht van de Leie konden ze Sloeberke II uit het water vissen. Maar het diertje had het niet overleefd.

Paradijs

Freddy en Christianne, die ondertussen ook naar de kade was gekomen, vielen mekaar in de armen toen ze het nieuws vernamen. “Eigenlijk was Sloeberke II één van de redenen waarom we naar Harelbeke zijn verhuisd. In Blankenberge wandelden we ook dikwijls met hem op de dijk, maar we kregen moeilijkheden met de politie omdat hij niet aan de leiband liep. We werden toen zelfs bekeurd. Echt welkom voelden we ons daar niet”, vertelt Christianne. “Hier in Harelbeke woon ik dichter bij mijn zussen, Freddy heeft weinig of geen familie meer. En voor Sloeberke II was het hier ook een paradijs want hij genoot van de wandelingen die we hier al hebben gedaan langs deze prachtige kade.” (lees verder onder de foto)

Beiden krijgen de tranen in de ogen als ze vertellen over hun hondje. “We kregen hem van onze zoon, kort nadat onze vorige Maltezer was gestorven. Vijftien jaar lang was Sloeberke II veel meer dan een gezelschapshondje, hij was een trouwe metgezel. Twee jaar geleden is onze zoon plots overleden, reden waarom we ons nog meer hechtten aan het diertje”, zegt Christianne. “We hebben al veel tegenslag gehad op het einde van ons leven, we hoopten hier een nieuwe start te nemen in Harelbeke. Maar dit is een drama voor ons.”

Freddy is niet gaan kijken naar zijn hondje nadat het uit het water was gehaald. “Ik kreeg het niet over mijn hart. Hoe het nu verder moet, weet ik niet goed.” Waarna hij en Christianne mekaar met tranen in de ogen aankijken en het de hele tijd stil blijft.