Mathieu van der Poel zondag met Parijs-Roubaix in het achterhoofd: “De piek mag iets langer duren”

Ideale omstandigheden voor Mathieu van der Poel richting het toptweeluik. Hij stoomde zich de voorbije week fysiek klaar in Spanje en beschikt met winst eerder deze maand in Milaan - Sanremo ook al over mentale gemoedsrust in het hoofd. “Als je al een monument hebt gewonnen, koerst dat altijd wat gemakkelijker nadien”, aldus Van der Poel. “Milaan-San Remo was een van mijn grote doelen. Mooi dat ik die nu op mijn erelijst heb. Maar dat betekent niet dat ik straks met minder ambitie aan de start zal staan.”

Een Spaanse stage boven een verkenning, was een bewuste keuze. “Ik heb de Ronde nu al een paar keer gereden. Ik ken het parcours. Vorige vrijdag reed ik ook de E3 Harelbeke, deels over dezelfde wegen. Dan vloog ik liever naar de Spaanse kust om de laatste hand aan mijn voorbereiding te leggen. De goede weersomstandigheden daar waren uiteraard ook een bepalende factor.”

“Ik heb in het verleden al gemerkt dat ik in Parijs-Roubaix meestal net iets minder was dan in de Ronde van Vlaanderen. Dat wilde ik dit jaar vermijden. Zondag (de dag van Gent-Wevelgem, nvdr) werkte ik er nog een laatste echt lange training af, maar ook de dagen erna stonden nog wat langere trips op het menu met extra accenten om in de Ronde al op mijn best te zijn. De laatste dagen bouwde ik uiteraard wat rust in, om de frisheid te bewaren.”

Iedereen heeft het over de ‘grote drie’: Wout van Aert, Tadej Pogacar en Mathieu van der Poel. Zelf pint hij zich niet vast op die driestrijd. “De koers is onvoorspelbaar. Er kunnen goede renners zijn die anticiperen. En er kunnen renners opduiken die anders, specifieker hebben toegewerkt naar de Ronde en zondag ook in staat zijn om de cruciale passages te overleven. Het is té gemakkelijk om te zeggen dat we er met zijn drieën bovenuit gaan steken.”

Alpecin-Deceuninck is versterkt in de breedte, maar Søren Kragh Andersen was de voorbije dagen verkouden, Michael Gogl is net terug van ziekte. Terwijl Jumbo-Visma als ploeg de kasseiklassiekers domineert... “Iedereen heeft gezien dat Jumbo-Visma er bovenuit steekt. Na wat ze de voorbije weken hebben getoond, is het logisch dat naar hen zal gekeken worden. Maar dat neemt niet weg dat ik vind dat ook wij initiatief moeten nemen op het moment dat het nodig is.” Wie Van der Poel het meest vreest, Van Aert of Pogacar? “Ze zijn allebei gevaarlijk op hun manier. Tadej rijdt het liefst alleen naar de finish. Die zal er ons proberen afrijden op de hellingen. Wout is dan weer de meest lastige klant in de sprint.”

“De voorbije drie edities reden we telkens met twee naar de aankomst in Oudenaarde. Alleen binnenkomen zou wel eens iets speciaal zijn, maar dat is niet evident want na de Paterberg is het nog een heel eind en niet te vergelijken met de finale van Milaan-San Remo. Maar ik neem de ervaring mee, natuurlijk. Wanneer en waar je goed moet positioneren. Je kent de belangrijke passages. Maar goede benen is een grotere vereiste dan die ervaring. Je mag alle onderdelen beheersen als de beste, als je zondag de benen niet hebt, koop je er niets mee.”

Hoe Van der Poel zijn vorm vergelijkt met die van vorig jaar? “Dat is een moeilijke. Door de rugproblemen was de aanloop vorig jaar atypisch, maar uiteindelijk haalde ik er toch mijn allerbeste niveau die dag. Nu heb ik het gevoel dat ik meer ‘koersklaar’ ben. Vorig jaar lukte het ook met een iets minder brede basis, maar dan duurt de piek net iets minder lang. In Roubaix waren de benen al wat minder. Dat is dit jaar hopelijk anders.”