‘Ik lees graag poëzie. Mogelijk speelde dat mee in mijn selectie’: astronaut in wording Raphaël Liégeois

Weet u wat u te wachten staat of is dat nog geheim?

“We hebben net de planning ontvangen voor de eerste twee weken. In het begin zijn dat heel klassieke dingen zoals kennismaken met het personeel van het opleidingscentrum en onze nieuwe computer in ontvangst nemen. Later gaan we de verschillende sites bezoeken van het Europese Ruimteagentschap, krijgen we onderricht over vliegen in de ruimte, taallessen en gaan we zelfs op survival in Zweden. Dat is ook in het kader van teambuilding.”

Frank De Winne heeft gezegd dat een astronaut maar drie dingen moet doen: instructies lezen, met zijn handen werken en vooral geen initiatief nemen.

“Hij heeft natuurlijk een goed gevoel voor humor, dat merkte ik ook in de gesprekken die ik met hem had. Ja, eigenlijk ben je inderdaad een heel goed opgeleide technicus. Het komt de boordcommandant toe om beslissingen te nemen. De andere zes teamleden moeten daarin meegaan.”

Dat is toch bijna militair?

“Wel, ik heb al vluchten meegemaakt in een luchtballon, waarin er drie piloten waren en helemaal niemand een beslissing nam. Het is in zulke situaties dat je stommiteiten zou begaan. Je hebt zulke situaties natuurlijk ook buiten de context van de luchtvaart. Ook voor wetenschappelijke projecten is er één leidinggevende en moeten andere medewerkers volgen. Ik voel me comfortabel in beide rollen.”

Welke fysieke proeven heeft u voor de selectie moeten doorstaan?

“Een week lang waren er allerlei medische testen. Gedurende een dag hebben ze bijvoorbeeld allerlei proeven gedaan voor mijn ogen. Het ruimteagentschap wilde daarmee nagaan of we in een perfecte gezondheid verkeren, wat ook logisch is omdat het de volgende twintig jaar zwaar in ons zal investeren. Maar eigenlijk was alles vrij basic, ook de sportproeven. We moesten geen marathon lopen in drie uur tijd of andere zotte dingen doen.”

Heeft u zich speciaal voorbereid?

“Niet echt, ik heb wat op mijn eten gelet om geen rare resultaten te krijgen bij de bloedafname. Niet meer dan dat. Sowieso probeer ik fit te blijven. Ik loop elke dag een klein uurtje.”

U bent enkele jaren geleden met de fiets vanuit Singapore naar België gereden. Ook een sterke sportieve prestatie.

“Dat viel eigenlijk nog wel mee. We reden geen 200 kilometer per dag, maar deden gewoon de afstand die we konden afleggen. Het was wel gedurfd om samen met mijn vrouw onze carrière voor vier maanden on hold te zetten, maar ik heb er fantastische herinneringen aan. In Thailand hebben we Bangkok en Phuket gezien en we bezochten ook kleine vissersdorpjes waar nooit iemand voorbijkwam en de mensen ons met open armen ontvingen.”

U bent met dichters gaan spreken?

“Inderdaad. In Laos waren er boeddhistische monniken, die dichtten over de schoonheid van de natuur. In India hebben we een dichteres geïnterviewd, die schreef over hoe vrouwen er nog vaak hun kind laten aborteren als het een meisje is. Het waren zeker niet altijd vrolijke gesprekken, maar zo hebben we wel verschillende culturen kunnen ontdekken.

“We zijn zelfs in Orval geweest, waar we met een monnik hebben gesproken, die schreef over wat het betekent om te bidden. Tijdens de selectie hebben ze me ook gezegd dat het een element was dat mijn kandidatuur er deed uitspringen.”

Hoezo?

“Ik weet niet of het zo belangrijk was, maar ze zochten mensen die een heel brede interesse hebben. Ik lees ook graag poëzie, ook al ben ik zelf geen dichter. De recruiters gingen echt op zoek naar een divers profiel: iemand die nieuwsgierig is, technische competenties heeft, in team kan werken en goed kan communiceren.”

Het is wel duidelijk dat u ook goed bent in talen. Tijdens uw passage in De afspraak sprak u ook vlekkeloos Nederlands.

“Welja, ik heb op Wikipedia gelezen dat ik vijf talen spreek, maar dat is niet eens waar. (lacht) Ik spreek Frans, Engels, Nederlands en ik heb een basiskennis van Duits en Italiaans. Maar ik zou het dus eerder op drie talen houden. Het was wel zeer belangrijk dat we voor een groot publiek konden spreken, maar dat is ook iets wat ik al gewoon ben door mijn job als academicus.

“Die vaardigheden komen zeker van pas, omdat we enerzijds met experts moeten communiceren, die wetenschappelijke experimenten voorbereiden voor het ISS. Anderzijds moeten we ook aan kinderen kunnen vertellen over ons werk. Eén van de opdrachten tijdens de selectie ging daar ook over. Het panel van recruiters zei: ‘Oké, nu zijn we kinderen. Leg ons eens even iets uit.’”

Heeft u al aan uw eigen kinderen verteld wat u gaat doen?

“Ik heb dat al geprobeerd, maar mijn twee dochters zijn nog heel jong. Een paar dagen geleden liepen we over straat en wees ik naar de maan. Ik zei dat ik misschien op een dag daar zou landen. Mijn dochter keek me aan terwijl ze een ijsje aan het eten was en ze was duidelijk meer geïnteresseerd in het ijsje.” (lacht)

U sprak net over de spiritualiteit van de dichters die u heeft ontmoet. Bent u zelf spiritueel?

“Dat is een goede vraag. Ik ben eerder flou, om het zo te zeggen. Het was niet enkel de spiritualiteit die me interesseerde. Ik hang geen dogma’s aan over wat dan ook. Tegelijk vind ik het ook soms moeilijk om helemaal rationeel te blijven. Als ik mijn ogen richt op al die schoonheid in de natuur heb ik alleszins meer vragen dan antwoorden.”

Bio

* Geboren in 1988

* Afkomstig uit Namen

* Behaalde een doctoraat aan de Universiteit van Luik in de neurowetenschappen

* Deed van 2015 tot 2017 een postdocdoctoraat in Singapore

* Geeft sinds 2021 les in Lausanne en Genève in Zwitserland

* Is in november vorig jaar geselecteerd om toe te treden tot het Europese astronautenkorps