Direct naar artikelinhoud
AchtergrondZaak-Trump

‘Ik denk dat jij zijn volgende vrouw kunt worden’: het Playboy-model dat plots opduikt in de zaak-Trump

Hugh Hefner en Playboy-model Karen McDougal in 1998.Beeld Getty Images

Een pornoactrice, een Playboy-model en een hotelportier. De lijst van betrokkenen in het strafdossier tegen Donald Trump leest als het begin van een (slechte) B-film. Waar komen al deze figuren plotseling vandaan?

Dat het haar spijt en ze “zelf niet zou willen dat iemand het haar zou aandoen”. Met die boodschap richtte voormalig Playboy-model Karen McDougal zich in maart 2018 tot toenmalig first lady ­Melania Trump op nationale tv, bij CNN. McDougal deed er net het verhaal uit de doeken over hoe ze in 2006 en 2007 tien maanden lang een affaire had met Melania’s man, Donald Trump.

Het verhaal van de affaire kwam een maand voor het CNN-interview naar buiten door een artikel in het magazine The New Yorker. Opvallend was dat McDougal daarin nog nauwelijks iets durfde te zeggen. De reden daarvoor was simpel: Trump en zijn entourage hadden McDougal in de aanloop naar de presidentsverkiezingen van 2016 betaald om te zwijgen over de affaire. Pas nadat alles naar buiten was gekomen, durfde McDougal te spreken.

Klinkt bekend in de oren? Het leest inderdaad als de synopsis van wat The Washington Post in januari van dat jaar beschreef: hoe Trumps persoonlijke advocaat-fixer Michael Cohen 130.000 dollar (119.000 euro) betaald had aan pornoactrice Stormy Daniels om te zwijgen over een buitenechtelijke relatie met Trump.

Het is dat zwijggeld, de manier waarop het achteraf is terugbetaald en hoe het in de boekhouding van de Trump Organization staat die de hoofdbrok vormen van de aanklachten van openbaar aanklager Alvin Bragg tegen Trump. Hij kreeg gisteren, samen met de rest van de wereld, voor het eerst alle 34 aanklachten te horen.

Nog zwijggeld

Wat weinigen hadden verwacht, is dat Bragg en zijn team bij de aanklachten nog een dossier zouden toevoegen met verwijzingen naar verschillende andere zaken waarin Trump zwijggeld had betaald: aan een hotelportier en dus aan McDougal. De eerste zaak stelt inhoudelijk niet zoveel voor: Trump en co. zouden de ­portier in aanloop naar de verkiezingen 30.000 dollar (27.000 euro) hebben gegeven om te zwijgen over een buitenechtelijk kind van Trump – wat later ontkracht werd.

Dan is de affaire tussen Trump en McDougal pijnlijker voor hem – hij ontkent overigens ooit een affaire te hebben gehad. De twee zouden elkaar hebben leren kennen in het Playboy Mansion tijdens de opnames van een aflevering van Trumps realityprogramma The Apprentice.

Trump liet zijn interesse in de Playmate van 1998 zo hard merken dat een collega van McDougal haar volgens The New Yorker achteraf zou hebben gezegd: “Wow, hij hing echt aan je vast. Ik denk dat jij zijn volgende vrouw kunt worden.” Pikant detail: Trump was toen anderhalf jaar getrouwd met Melania. Hun zoon Barron was enkele maanden oud.

Tien maanden lang zouden de twee elkaar over het hele land zien. Vaak zouden ze afspreken in een hotel in Beverly Hills, waar Trump naar verluidt steak met puree at en waar ze nadien seks hadden. Na tien maanden zou McDougal het voor bekeken houden, naar eigen zeggen uit schaamte.

In aanloop naar de presidentsverkiezingen van 2006 was het team rond Trump op hun hoede dat zijn rumoerige liefdesleven, dat ooit breed werd uitgesmeerd in de roddelbladen, zou terugkeren om hem de weg naar het Witte Huis te verhinderen. De befaamde ‘grab ‘em by the pussy’-video moest dan nog uitkomen, in oktober van dat jaar.

Trump sloot het op een akkoordje met zijn vriend David Pecker. De eigenaar van het roddelbladenimperium American ­Media Inc. ging actief op zoek naar verhalen die Trump in een slecht daglicht konden stellen, kocht die op en bracht ze dan niet uit. Het was exact wat ze in juni 2016 met Karen McDougal deden: in ruil voor 150.000 dollar (137.000 euro) en de belofte van een column kochten ze het verhaal op en bleven er dan op zitten.

De tactiek staat in het wereldje gekend als catch and kill. Het is dezelfde manier van werken die terugkomt bij de portier.

Dat patroon blootleggen, daar is het Bragg en zijn team om te doen. De openbare aanklager wil tonen dat het verhaal van Stormy Daniels past binnen een bredere strategie van Trump en zijn entourage. “Naar de jury in de zaak toe is dat niet onbelangrijk”, zegt Amerika-kenner Bart ­Kerremans (KU Leuven). “Dit is en blijft een vrij technische zaak, over de vervalsing van bedrijfspapieren. Dan is het dankbaar voor de openbare aanklager om via zo’n patroon de jury te kunnen betrekken.”

Huisvrouwen

Of het juridisch ook iets toevoegt aan de zaak, zal nog moeten blijken. Maar volgens Amerika-kenner Willem Post (Clingendael Instituut) kan het patroon dat Bragg probeert bloot te leggen Trump ­politiek in nauwe schoentjes brengen.

“Iedereen weet dat er voor Trump andere regels gelden over wat aan hem blijft ­kleven en wat niet”, zegt hij. “Maar ergens zit er toch een grens aan wat het grote publiek accepteert. Zeker voor de grote groep ­zwevende kiezers, zo’n 40 procent van het electoraat. Daarbinnen vormen de suburban housewives, vrouwen in de voorsteden, een belangrijke groep. Veel van de verhalen over Trumps affaires bleven mistig. Dit maakt het allemaal zeer concreet. Hoever gaan zij Trump blijven volgen?”

Kerremans is het daarmee eens. “Al is Trump een belangrijk deel van die kiezers kwijt”, zegt hij. “Het was sowieso de vraag of hij erin zou slagen om hen terug te winnen of niet. Dat wordt nu nog moeilijker dan voordien. Want het is vooral de chaos rond Trumps figuur die hen wegjaagt.”