Aanleiding van de steekpartij was dat hun “toxische” relatie na acht jaar op de klippen was gelopen. Peter Jacobs belandde op straat, maar de vrouw nam hem tijdelijk weer in huis. Toen het slachtoffer vond dat hij weer moest vertrekken, sloegen bij Jacobs de stoppen door.

“Hij kon niet aanvaarden dat het voorbij was. De beschuldigde leefde in de illusie dat zij hem bedroog. Voor hij stak, riep hij: ‘gij zult niet vreemdgaan’”, beschreef Tina Timmermans, advocate van het slachtoffer, de feiten.

Met alle moeite van de wereld kon Bianca V. K. vluchten uit haar huis in de Oudestraat in Lummen. Op de oprit van een buur stuikte ze rond 16.00 uur in elkaar. Een buurman kon de hulpdiensten verwittigen. “De tijdige tussenkomst heeft haar leven gered. Het slachtoffer verkeerde in acuut levensgevaar. Als de buren niet thuis waren geweest, hadden we nu een heel ander verhaal”, klonk het op het proces.

Liefst tien snij- en steekwonden, waarvan twee in de borststreek en drie in het gezicht, stelden de dokters vast. “Ze is letterlijk en figuurlijk voor het leven getekend. Telkens als ze in de spiegel kijkt, ziet ze de littekens”, sprak Tina Timmermans.

Afwassen

Meteen na de steekpartij koos Peter Jacobs het hazenpad zonder zich over zijn ex-partner te bekommeren. Een uur later vond de politie hem in de buurt in zijn auto met langs hem blikjes alcohol. Sindsdien verblijft de man in de gevangenis. “Ze viel me aan in de keuken. Ze duwde me. Waarom weet ik niet. Mogelijk had ze haar medicatie niet genomen. Ik was aan het afwassen en had twee messen vast. Ik draaide me om en zei ‘pas op, ik heb twee messen vast’. Van het één kwam het ander. Het mes is in haar buik gegaan wat niet de bedoeling was”, verklaarde de dader op het proces. Hij voegde er nog aan toe dat hij zich niet alles meer kan herinneren.

Op het proces bleef Jacobs volhouden dat hij niet de bedoeling had om zijn onbereikbare liefde te doden. De rechtbank hechtte geen geloof aan zijn verhaal en wees erop dat hij liefst tien keer uithaalde met een mes. Ook is de voorbedachtheid bewezen. “Er was voldoende tijd tussen het besluit om dit uit te voeren en de feiten.”

“Had gehoopt op de waarheid”

Op het proces had het Openbaar Ministerie al veel vragen gesteld over de verklaring van de beklaagde. “Er zijn tien steekwonden vastgesteld. Als het dan toch een ongeluk was, waarom vlucht hij dan? Waarom belt hij de hulpdiensten niet? Hoe kan je trouwens afwassen met twee messen in de hand?”

Het was niet de eerste keer dat Jacobs een draai aan zijn verklaring gaf. Het slachtoffer hoorde het tijdens het proces allemaal met veel moeite aan. “Ik had gehoopt dat hij voor één keer in zijn leven de waarheid zou spreken”, klonk het ontgoocheld en in tranen. “Ik ben blij dat ik er nog ben en de steun en liefde van mijn moeder en dochter heb. Zonder hen had ik het niet gered.”

De rechter legde Peter Jacobs uiteindelijk twaalf jaar cel en vijf jaar terbeschikkingstelling van de strafuitvoeringsrechtbank op. Aan zijn ex moet Jacobs een voorlopige vergoeding van 5.000 euro betalen. De rechtbank duidde een deskundige aan om de schade te begroten.