Mysterieus papier dat Abdeslam bij zijn arrestatie liet vallen was “zakdoek”

Toen terreurbeschuldigde Salah Abdeslam op 18 maart 2016 opgepakt werd, viel er een stuk papier uit zijn broekspijp. Dat was te zien op televisiebeelden. Op het moment zelf werd het papiertje niet opgemerkt. Het werd later nooit teruggevonden.

Tijdens de voorstelling van het onderzoek had onderzoeksrechter Berta Bernardo Mendez geopperd dat het papiertje mogelijk een envelop was, die moest dienen voor zijn afscheidsbrief. Abdeslam had zich zorgen gemaakt over die brief, bleek uit gesprekken die hij in de gevangenis gevoerd had met Mohamed Bakkali, de logistieke hulp voor de aanslagen in Parijs, en die door Staatsveiligheid onderschept werden.

Abdeslam vertelde aan Bakkali dat hij in de brief geschreven had dat hij trouw had gezworen aan de Islamitische Staat (IS) en dat hij “zwaar oorlog” zou voeren. Hij vroeg Bakkali of ze hem iets konden maken, omdat zijn naam er niet bij stond. Later in het gesprek zei hij dat hij bij zijn arrestatie de envelop was kwijtgeraakt van de brief, die achterbleef in Vorst.

Het “fameuze papiertje” was niet meer dan “een zakdoek”, zei Abdeslam dinsdag. “Ik had niets te verbergen.” Hij ontkende dat hij bang was dat een compromitterend document in handen van de politie zou vallen. Hij werd al gezocht door de politie in heel België voor de aanslagen in Parijs, een papiertje zou weinig verschil maken, klonk het.

Enkele weken na zijn terugkeer in Brussel, na de aanslagen in Parijs, is overigens aan Abdeslam gevraagd zijn trouw te bewijzen. Daarbij werd hem gevraagd of hij bereid was om op zijn eentje een ‘operatie’ uit te voeren, maar hij weigerde dat “categoriek”, zei Abdeslam dinsdag voor het assisenhof.

De verklaring kwam er toen assisenvoorzitster Laurence Massart Salah Abdeslam ondervroeg over een document dat opgemaakt was onder de naam van Abou Abderrahmane, de strijdersnaam van Salah Abdeslam. Daarin staat te lezen dat hij naar het gebied van Islamitische staat wil verhuizen, maar dat hij daarop terugkomt en in Europa wil ‘werken’, maar dat hij wel beter materiaal wil.

“Dat zijn slechts woorden, echt overgaan tot de daad, is nog iets anders”, zei Abdeslam daarover. “Eigenlijk had dat te maken met de aanslagen in Parijs. Bij mijn terugkeer na die aanslagen, werd me gevraagd mijn trouw te bewijzen, omdat ze niet geloofden dat mijn explosievenriem in Parijs niet goed had gewerkt. Wie me dat vroeg? Namen ga ik niet geven, maar het gaat om mensen die niet meer onder ons zijn.”

Volgens Abdeslam vonden die mensen het te gevaarlijk om hem naar Syrië te laten vertrekken, aangezien hij gezocht werd. “Ze hebben me dan gevraagd of ik bereid zou zijn alleen een ‘operatie’ uit te voeren”, ging hij verder. “Ik zou dan bijvoorbeeld een kalasjnikov krijgen en alleen een aanslag moeten plegen. Ik heb dat geweigerd. Toen is er gezegd dat ze een manier gingen zoeken om me naar Syrië te brengen, ‘aangezien ik hier niets meer te zoeken had’.”

Verder zeiden de beschuldigden dinsdag in de rechtszaal onder meer dat er voor de schietpartij in Vorst op 15 maart 2016, toen de plannen om een aanslag te plegen in een stroomversnelling kwamen, nooit gesproken was over een aanslag in Brussels Airport. Mohamed Abrini herhaalde dat het Europees kampioenschap voetbal in Parijs het werkelijke doelwit was.

Daarnaast bracht het verhoor weinig duidelijkheid over de productie van het explosief TATP in de weken en maanden voordien. Volgens de beschuldigden ontfermden vooral Najim Laachraoui en Ibrahim El Bakraoui zich hierover. Naar eigen zeggen hield Abrini zich hierbuiten en hield zich met andere zaken bezig zoals het huishouden of PlayStation spelen.

Beschuldigden Abdeslam en Abrini spreken voor het eerst op terreurproces: “Het is onterecht dat ik hier vandaag in deze box sta”

“Ibrahim El Bakraoui beschikte over grootste bom in Zaventem”, zegt Abrini

Stewardess van iconische foto brengt één van de meest emotionele getuigenissen op terreurproces: “Zelfs mijn man herkende me niet meer na alle operaties” (+)