Laura Pinilla, de advocate van terreurverdachte Mohamed Abrini, wilde dat haar cliënt op het assisenproces over de aanslagen in Zaventem en Brussel de context van zijn arrestatie zou schetsen. Op die manier wou ze de talloze incoherenties in zijn verklaringen kaderen.  

Abrini, die voortvluchtig was na de aanslag in Zaventem, zei dat hij na zijn ­arrestatie in het politievoertuig en op het commissariaat het slacht­offer werd van geweld. Hij zei dat de politie hem sloeg en een kap over zijn hoofd trok. In het commissariaat moest hij op zijn knieën plaatsnemen, opnieuw met een kap over zijn hoofd. Zijn handen werden onderzocht op sporen van explosieven. Abrini had het gevoel dat zijn arrestatie gevierd werd. ‘Ik hoorde champagnekurken ploffen.’  

Abrini beklaagde zich nadien over de moeilijke omstandig­heden in de gevangenissen van Brugge en Beveren. De beschuldigde had het over slaapdeprivatie en lawaaioverlast. ‘Het is normaal dat er veel fouten in mijn verhoren zaten’, zei Abrini, die zich ook ­beklaagde over de 7 jaar dat hij in isolatie werd gehouden.

Spuwen op koran

Zijn advocate vroeg nog naar ­andere vernederingen die hij ­ondergaan zou hebben. Abrini zei dat er na een transport van Brugge naar Beveren op zijn persoonlijke spullen gespuwd en geürineerd zou zijn, met name op een koran. ‘Dat tekent je. Er zijn zo veel vernederingen geweest. Vooral de transporten waren moeilijk. Als ik van Brugge naar Brussel moest voor een verhoor, stond er luide muziek op.’

‘Werd u ook in Frankrijk geslagen?’, wou Pinilla nog weten. ‘De eerste keer in Frankrijk was in 2018 voor een verhoor. Dat duurde altijd twee of drie dagen. De Bel­gische politie zette me af aan de grens, de Franse pikte me daar op. Ik was gemaskerd. In de gevangenis werd er ’s nachts om de 2 à 3 uur op mijn deur geslagen. Dat is een vorm van psychische fol­tering. Foltering is niet iets uit de films. Het gebeurt in Frankrijk, in België, in heel Europa’, antwoordde Abrini. (belga)