Nieuwe cijfers: 900.000 Vlamingen kunnen geen onverwachte uitgave aan

Statistiek Vlaanderen nam de ernstige materiële en sociale deprivatie onder de loep. Daarbij gaat het om personen die een aantal basisitems en sociale activiteiten moeten missen vanwege financiële redenen, of 3,2 procent van de inwoners in het Vlaams gewest. Dat komt overeen met zo'n 210.000 personen. De cijfers werden berekend op basis van een enquête van de Europese Unie.

In 2022 konden 610.000 inwoners in Vlaanderen geen versleten meubels vervangen, 430.000 konden niet regelmatig deelnemen aan sport, film of concerten, en 380.000 slaagden er niet in maandelijks iets te gaan eten of drinken met vrienden of familie.

Het aandeel personen in ernstige materiële en sociale deprivatie lag vorig jaar het hoogst in de provincie Antwerpen (4,5 procent), het laagst in de provincie West-Vlaanderen (1 procent). Het probleem manifesteert zich vooral bij werklozen, eenoudergezinnen en laaggeschoolden.

Op basis van de EU-SILC-enquête leefde 11,2 procent van de inwoners van het Vlaams gewest in 2022 in armoede of sociale uitsluiting. Dat zijn ongeveer 740.000 personen. Zes procent van de bevolking tot en met 64 jaar leefde in een huishouden met een zeer lage werkintensiteit. Dat komt overeen met zo’n 310.000 personen. Het gaat om huishoudens waar volwassenen niet of slechts beperkt werken. Van die laatste is het hoogste aandeel te vinden in de provincie Limburg (8,2 procent), het laagste in Vlaams-Brabant (3,6 procent).

Het risico op armoede of sociale uitsluiting daalt wel, dat blijkt uit cijfers van de Vlaamse regering. Zo leefde in 2022 11,2 procent van de Vlamingen met een risico op armoede of sociale uitsluiting, terwijl dat in de periode 2010-2016 nog 15 à 16 procent bedroeg en in de periode 2017-2020 13 à 14 procent.

Vlaanderen scoort met deze cijfers net iets beter dan het Waals en Brussels Gewest. Daar ligt het risico op armoede en sociale uitsluiting twee tot drie keer hoger (25 procent en 35 procent).