Onder meer Francesco Planckaert en Nick Bril strijden tegen hun eigen limieten in ‘Special Forces: Wie Durft Wint’

Francesco Planckaert, Steven Laureys, Nick Bril, Hannelore Simoens, Dirk Van Tichelt, Davy Parmentier, Laura Tesoro, Francisco Schuster, Georges-Louis Bouchez en Ann en Koen Wauters gaan vanaf maandag één mei de grensverleggende uitdaging aan. Wanneer de 11 bekende gezichten in de uitgestrekte woestijn ten zuiden van het Marokkaanse Atlasgebergte plat op hun buik moeten, start voor hen de zwaarste training ooit. Vier ex-Special Forces operators halen de rekruten uit hun dagelijks comfortabel leventje en confronteren hen met meedogenloze fysieke en psychologische tests. Ze worden gestript van privacy en status, want naam en faam zijn obstakels binnen de opleiding. In Marokko ruilen de bekende gezichten hun naam letterlijk in voor een nummer en vallen alle maskers af. Vanaf nu strijden ze tegen hun eigen limieten.

Slaapgebrek, honger en fysieke uitputting leiden elke rekruut regelrecht naar een breekpunt. Wie van hen geeft dan op, of vindt de mentale veerkracht om toch verder te gaan? Wie van hen vertraagt het team? Welke rekruten zijn uit het juiste hout gesneden en overstijgen zichzelf? Eén ding is zeker: er zijn geen verliezers, alleen maar winnaars. Want wie zich kandidaat stelt voor een Special Forces-opleiding weet dat hij gaat afzien, maar weet ook dat hij als een ander mens terugkeert…

“Bij de jeugd won ik 60 koersen en ik stootte door naar de profs. In die drie jaar ben ik mezelf een paar keer tegengekomen. Ook door het ongeluk dat een einde maakte aan mijn wielercarrière. Ik weet zeker dat ik mezelf ook hier ga tegenkomen en dan hoop ik dat de Special Forces operators me op tijd gaan stilleggen want ik ben geen opgever. Ik wil echter nog deftig kunnen terugkeren naar mijn gezin.”

“Moe, pijn, weinig slaap: ik ga ter plekke waarschijnlijk een beetje prikkelbaar zijn. Op mijn leeftijd ben je een beetje meer een dieselmotor, een slow burner. Ik hoop dus dat ik er niet meteen bij de eerste proeven uit lig, maar dat ik toch een beetje kan bewijzen dat ik mentaal wel iets kan forceren. Dat hoop ik toch.”

“Ik heb soms het gevoel dat ik in mijn dagelijks leven en zeker als professional altijd inspirerend moet zijn, karakter moet tonen en de oplossing op een probleem moet weten. Ik ben benieuwd hoe het is om zelf ook eens op een punt te staan dat ik het even niet meer weet, dat ik het even niet meer kan of dat ik het misschien niet meer durf. Dat is een gevoel dat ik nu altijd afblok.”

“Ik vertrouw in dit avontuur meer op mijn mentale kracht dan op mijn lichaam. Ik vertrouw mijn lichaam niet meer na mijn auto-ongeval. Maar ik kom van ver. Vroeger kon ik mijn straat niet eens uit lopen.”

“Ik word graag uitgedaagd. Dan wordt dat innerlijke beestje snel wakker. Als er op training weer eens iemand een challenge lanceert, kan ik het niet laten om mee te doen. Het zit er dus nog in, maar ik besef ook dat ik niet meer de jongste ben. Langs één kant heb ik een goede fysiek, langs de andere kant heb ik het lichaam van een 68-jarige door de roofbouw die ik erop gepleegd heb.”

“Ik loop heel vaak en ik doe veel krachttraining. In het sporten zoek ik altijd mijn grenzen op. Je doet de Dodentocht, een eerste marathon, een tweede, dan volgt de derde... Het is een kwestie van trainen. Het gevoel dat mijn lichaam ‘stop’ zegt, heb ik nog nooit meegemaakt. Eigenlijk ben ik erg emotioneel. Het mentale stuk is dus denk ik de allergrootste uitdaging voor mij.”

“Ik denk dat de ‘mentale weerbaarheid’ iets heel interessant is, omdat het ook in de politiek erg nuttig kan zijn om een grote mentale weerbaarheid te hebben. Op dat gebied ben ik al wat gewoon, dus ik denk dat ik de fysieke testen harder vrees. En vooral: hoe ik die lichamelijke proeven ga verteren, want ik heb door mijn job niet kunnen trainen om me voor te bereiden.”

“Ik heb te hard getraind om al na één dag naar huis te gaan. Ik wil gewoon die finish halen en alle obstakels die op mijn pad gaan liggen, horen daarbij. Als ik ineens pijn krijg aan mijn teen: ja, super jammer, maar die finish moet nog altijd bereikt worden dus die teen kan wachten… Dat zeg ik nu heel stoer, tot mijn teen echt zeer doet.”

“Ik heb heel veel schrik van het mentale aspect. Ik ben bang dat ik echt heel hard geconfronteerd ga worden met mezelf en mijn angsten. Ik weet niet goed wat ik moet verwachten, dus ik denk wel dat het mentaal zwaar gaat worden voor mij.”

“Er valt geen medaille mee te winnen, maar wat een leerproces gaat dit zijn? Dat is misschien nog belangrijker dan een medaille. Op zich ben ik al blij dat ik deze uitdaging wil aangaan en dat ik dat goed wil doen. Dat ik mezelf 100 keer ga tegenkomen en dat ik eruit ga leren. En dat ga ik weer meenemen voor de rest van mijn leven.”

“Ik kan niet goed tegen opgeven en alles moet daarvoor wijken eigenlijk. Als ik een doel stel, wil ik het einde van die opdracht halen. Dan leg ik er echt mijn kop voor. Ik heb meer fysieke beperkingen dan mentale. Daar ben ik zeker van. Ik ga niet stoppen omdat mijn hoofd zegt: “Ik kan niet meer.””

‘Special Forces: Wie Durft Wint’, vanaf maandag 1 mei om 20u35 bij VTM.

Laura Tesoro volgt zwaarste opleiding ter wereld voor ‘Special Forces’: “Ik heb geleerd dat afzien altijd nog erger kan” (+)

Koen Wauters en Georges-Louis Bouchez verleggen grenzen in nieuwe programma ‘Special Forces: Wie Durft Wint’