Ambulanciers van het Da Vinci Wolves bataljon ontzetten lichtgewonde Oekraïense soldaten uit Bachmoet. — © AFP
Beproefd, maar vooral gruwelijk: Oekraïne haalt tactiek die ze gebruikten tegen nazi’s terug boven
In de strijd om Bachmoet grijpt Oekraïne terug naar een gruwelijke succesformule uit het verleden. Ze geven een van hun bolwerken prijs en trekken zich wat verder terug. Van zodra de Russen die stellingen goed en wel hebben ingenomen, blazen ze het gebouw en iedereen erin vanop afstand op.
Dinsdag werd gemeld dat het Cultuurhuis in het centrum van Bachmoet door een ontploffing was herleid tot puin. Het werd niet getroffen door Russisch geschut, maar werd vernield door explosieven geplaatst door het Oekraïense leger. “Spijtig voor de stad uiteraard,” was de commentaar. “Maar om de overwinning te behalen, kunnen gebouwen worden opgeofferd.”
Vorige week sijpelden de eerste berichten door over het systematisch opblazen van gebouwen in de stad. Ze kwamen van Russische soldaten die op Telegram schande spraken “over de mensonwaardige en laffe tactiek” van het Oekraïense leger, die vooral Wagner manschappen kost. “Ze verlaten een versterkte positie en lijken zich terug te trekken. Van zodra onze troepen zich geïnstalleerd hebben op die veroverde plaats, blazen ze het gebouw vanop afstand op.”
Volgens Oekraïense bronnen worden de grote gebouwen in het centrum door hun leger nu systematisch ondermijnd. “Zulke gebouwen worden door de vijand meestal gebruikt als opslagplaatsen voor munitie of om de troepen te laten rusten en te herschikken.” Het betekent meteen ook dat de bevelhebbers aan het front ze als schuilplaats gebruiken.
Oekraïense manschappen schieten naar de Russen in Bachmoet. — © AFP
Versterking gezocht
Volgens het Britse ministerie van Defensie heeft Rusland extra troepen aangevoerd uit andere gebieden in Donetsk - vooral rond Donetsk stad - om de verliezen in Bachmoet op te vangen. De rangen van Wagner die in de frontlinie strijden zijn aangevuld met zowel professionele soldaten als gemobiliseerden. Maandag dook een video op Telegram op van Russische rekruten die beweerden uit Rostov aan de Don in Rusland te zijn “ontvoerd”. Hun papieren werden afgenomen en ze werden gedwongen op transport gezet naar Bachmoet. Volgens de Oekraïense bevelhebber van de grondtroepen Oleksandr Syrskyi zijn de artilleriebeschietingen en luchtbombardementen op de stad fors toegenomen. “Ze herleiden de stad tot een ruïne.”
LEES OOK. Voor 25 jaar naar de goelag: Poetin ruimt nu ook laatste belangrijke politiek dissident uit de weg
Het Rode Leger als voorbeeld
Nieuw is de tactiek om de vijand op deze manier zware verliezen toe te brengen niet. Zeker niet in Oekraïne. Toen de Nazi’s in 1941 het land bezetten, werd een gebouw in Cherson waar luitenant-generaal Georg Braun zijn intrek had genomen, opgeblazen. Het was dagen ervoor ondermijnd. De grootste slag die de bezetters zo moesten incasseren, was op 22 oktober 1941. Het Rode leger had voor Odessa viel in een statig gebouw van Binnenlandse Zaken mijnen verstopt. Zoals werd verwacht, nam de vijand het gebouw in. Het Roemeense leger vestigde er zich om de bezette stad te besturen. Er werd nog zes dagen gewacht voor de mijnen vanop afstand tot ontploffing werden gebracht. Er sneuvelden 67 mensenn waaronder 16 officieren. Als vergelding werden 10.000 inwoners van de havenstad vermoord door Duitse en Roemeense troepen.
Niet schuilen is geen optie
De tactiek die het Russische Rode Leger voor het eerst op grote schaal gebruikte, keerde zich later tegen hen. Tijdens de tweede slag om de Tsjetsjeense hoofdstad Grozny in 1999 - tijdens het eerste jaar dat Poetin premier was - lieten heel wat Russen het leven door de boobytraps die de opstandelingen hadden geplaatst. Op straat bleken zelfs krengen van honden voorzien van explosieven. De funderingen van heel wat gebouwen waren volgestouwd met springstof.
Van andere gebouwen waren alle ramen en deuren op het gelijkvloers voorzien van explosieven. Vooral op plaatsen waar scherpschutters op de daken waren geplaatst. De Russen die niet naar binnen konden om te schuilen, waren een makkelijk doelwit. Ook daar rekent Oekraïne ruim twintig jaar later blijkbaar op met de tactiek. “De verlaten gebouwen in het centrum niet binnengaan, is geen optie,” schreven Russische militairen nog. “De Oekraïners die zogezegd gevlucht zijn, doen dan plots een massale tegenaanval zodat er geen keuze is.”
