Eeklo juicht: de eigenaar van de 50 euro is terecht

Het vergde heel wat bloed, zweet, tranen en vooral clever speurwerk, maar bij de politiezone Meetjesland-Centrum mag een gevoelig dossier voorgoed in de classeur. De mysterieuze eigenaar van de in Eeklo en omstreken intussen wereldberoemde 50 euro is teruggevonden. Afgelopen 1 april werd dat biljet op de parking van de plaatselijke Colruyt opgeraapt door een eerlijke vinder die het meteen naar de politie bracht. Waarna die vervolgens alle Facebook-zeilen bijzette en daar een nadrukkelijke oproep deed aan de rechtmatige eigenaar of eigenares. Wie zich geroepen voelde, mocht de politie mailen. “Op zoek naar een speld in een hooiberg”, besefte ook commissaris Marino Longeville toen. “Maar het gaat uiteindelijk om 50 euro, hé. Da’s toch geen briefje van 5.” Dagenlang wachtten de lokale hoeders van de wet geduldig af, zonder dat er al te veel schot in de zaak kwam. Maar zie: gisteren volgde het verlossende nieuws. De eigenaar is terecht. Al verkiest die wel anoniem te blijven - als won hij zopas als enige in rang 1 de recordpot van EuroMillions.

Maar dat maakte de vreugde in het lokale politiekantoor er niet minder om. Waarbij de commissaris zelfs de eer gaf aan dienstdoende agent Rik Lievens om te verklaren hoe ze deze speld in de Eeklose hooiberg dan toch gevonden hebben. “Er belandden 12 zelfverklaarde eigenaars in onze mailbox.” Verrassend weinig, eigenlijk. “Maar in Eeklo wonen dan ook veel eerlijke mensen.” Al was het ook dan niet evident om uit 12 gegadigden de enige juiste te pikken. “Alleen de politie wist - samen met de eerlijke vinder - om hoe laat ongeveer dat biljet verloren was gegaan. Net als de precieze plek op de parking. Uiteindelijk wist slechts één persoon van die twaalf me het juiste tijdsbestek te vertellen en kon hij ook met zijn kasticket bewijzen dat hij rond datzelfde moment boodschappen in de Colruyt had gedaan. Die mens was blij en heeft ons vriendelijk bedankt.” Een flesje cava - in Colruyt zijn die nochtans het goedkoopst - kon er dan weer niet vanaf. “Al had ik dat als ambtenaar in functie toch niet mogen aannemen”, wuift agent Lievens dat weg. “We hebben gewoon onze plicht gedaan. Het belangrijkste is dat een burger geholpen werd.”