Getuige op proces aanslagen: "Kalasjnikovs? Die waren destijds te koop voor 1.000 à 1.500 euro in Brussel”
Ten tijde van de aanslagen in Parijs en Brussel waren kalasjnikovs erg makkelijk te vinden in Brussel, voor 1.000 à 1.500 euro per stuk. Dat heeft getuige Leonardo P. (58), donderdagvoormiddag verklaard op het proces over de aanslagen van 22 maart 2016.
ADNLaatste update:27-04-23, 16:33Bron:BELGA
De man is geen onbekende van het gerecht. Hij werd donderdag ook door twee politiemannen de zaal binnengeleid. De vijftiger verklaarde dat hij momenteel opnieuw in voorhechtenis zit in een zaak van diefstal met geweld. Toen de voorzitster hem vroeg of hij actief was in het wapenmilieu, ontkende hij. Hij zei wel dat er een zaak was van verdwenen legerwapens en van explosieven in het verleden. Maar zijn rol was volgens hem beperkt tot het "bewaren" van de wapens op iemands vraag.
Federaal procureur Bernard Michel zei daar weliswaar na afloop over dat hij van zo'n affaire niets op zijn strafblad terugvond. Wel waren er twee andere veroordelingen. Een ervan is een zaak van gewapende overvallen in politie-uniform, klonk het. Daarbij ging het ook over verboden wapenbezit.
De El Bakraoui’s
Leonardo P. getuigde dat hij woonde boven een café in de straat waar het ouderlijk huis van de El Bakraoui's gelegen is, en daar ook werkte. Hij getuigde ook dat hij Ibrahim El Bakraoui goed kende. De twee zaten samen in de gevangenis in Ittre.
P. noemde Ibrahim El Bakraoui een "vrolijke" man, "intelligent" ook, en met wie hij graag over voetbal praatte. Khalid El Bakraoui kruiste hij weleens op straat, maar kende hij niet echt, net als de vader van de twee.
Kalasjnikovs bezorgen
P. getuigde dat Ibrahim El Bakraoui hem na hun vrijlating in het café kwam vragen of hij hem kalasjnikovs kon bezorgen, omdat hij had gehoord van het bewaren van de legerwapens. P. kon zich niet precies herinneren wanneer dat was, maar het moet in elk geval voor de aanslagen in Parijs geweest zijn.
"Anders was het niet gebeurd", klonk het. De bewuste wapens waren al weg, zei P., en dus kon hij Ibrahim El Bakraoui niet voorthelpen. Hij wist niet waarvoor El Bakraoui ze nodig had, verklaarde P. ook. Van radicalisering zou hij niets gezien hebben.
Je vroeg ernaar bij Joegoslaven of Albanezen en zij vonden het makkelijk voor jou
Wapens in Brussel, reken op een paar uur
Voorzitster Laurence Massart wou weten of het destijds makkelijk was om wapens te vinden in Brussel. "Natuurlijk", antwoordde P. "Je vroeg ernaar bij Joegoslaven of Albanezen en zij vonden het makkelijk voor jou." In minder dan een paar uur was het geregeld, zei hij.
Een plaatsvervangend jurylid wou daarna weten hoeveel zo'n kalasjnikov destijds kostte. "Een 1.000 à 1.500 euro", antwoordde P. "Tweedehands welteverstaan", voegde hij eraan toe, waarop de voorzitster hem antwoordde dat het duidelijk was dat ze niet uit de fabriek kwamen.
In WhatsApp-berichten die beschuldigde Ali El Haddad aan een neef in Nederland stuurde, vraagt die naar 'Clio's' en het federaal parket meent dat dat codetaal was voor wapens. De neef antwoordde daarop dat het 2.200 euro is voor twee Clio's en 2.700 euro voor drie. De neef is in Nederland in februari vrijgesproken in de zaak, maar het parket plaatste vraagtekens bij die uitspraak.
Wapenarsenaal in garagebox Anderlecht
Tijdens de getuigenis van Leonardo P. kwam ook een garagebox in Anderlecht ter sprake waar in juli 2017 een wapenarsenaal werd aangetroffen. De wapens daarin vertoonden sterke gelijkenissen met de wapens die later aangetroffen werden in het safehouse van de terroristen in de Max Roosstraat in Schaarbeek. Een van de broers-Saouti, kopstukken van motorbende Kamikaze Riders, werd in de zaak veroordeeld voor wapenbezit en bendevorming. Een andere werd vervolgd in Marokko.
Maar ook P., die de broers kent, werd in het verleden in verband gebracht met de garagebox. Hij antwoordde evenwel op de zitting dat hij er "niets mee te maken" heeft.
Jean-Christophe De Block, advocaat van beschuldigde Ali El Haddad Asufi, sprak in een commentaar na afloop van een "cruciale" getuigenis. Niet alleen omdat ze bevestigde dat Ibrahim El Bakraoui voor iedereen zijn radicalisering verborgen hield, maar ook omdat ze aantoonde hoe makkelijk het was om destijds wapens te vinden in Brussel. Hij benadrukte hoe dom het zou zijn voor zijn cliënt, die ervan beschuldigd wordt dat hij wapens hielp zoeken, om met een auto vol wapens van Nederland naar België te rijden als het in Brussel zo eenvoudig was om ze te vinden.
Federaal procureur Bernard Michel voerde dan weer aan dat de terroristen op zoek moesten naar wapens waar ze die maar konden vinden en dat ze daarvoor verschillende netwerken aanspraken. Er was Brussel, Verviers en Luik, maar ook Nederland. Michel zei ook dat onderzocht werd of de terreurcel aan wapens is gekomen via P., maar dat dat nooit kon bewezen worden. "Anders was hij ook vervolgd in deze zaak.”
