Start:om 12.20 uur

Aankomst: omstreeks 17.15 uur

Afstand: 202 km (defilé van 5,6 km)

Het parcours:

Op het eerste gezicht lijkt het een lange zondagmiddagrit te worden waarin het Giro-peloton in de Italiaanse zon kuiert langs de stranden van de Adriatische kust. Halfweg wordt wel na Pescara een ommetje door het binnenland gemaakt, langs plaatsen als Chieti die we kennen van Tirreno-Adritico maar dat dient slechts om de sponsor van de bergtrui te plezieren.

Organisator RCS gaf deze etappe één ster mee. Dat zegt voldoende. Met andere woorden: het is een rit om in te lopen. Er wordt vooral veel langs de kust gekoerst. Het is vlak naar Italiaanse normen want de etappe telt toch 1867 hoogtemeters.

Teams als Corratec, Green Project-Bardiani-CSF-Faizanè en waarom niet Eolo-Kometa zullen erop gebrand liggen om een pionnetje in de vlucht van de dag te hebben. Het zou ons niet verwonderen indien Mattia Bais op pad gaat, maar uiteindelijk zal alles wel samenlopen voor een eerste sprint in San Salvo.

Onze sterren:

Veel topspurters zitten er dit keer niet in het peloton van de Giro. Laat staan dat er veel teams zijn die een treintje bij hebben. Dat komt ook al omdat er hooguit een zevental kansen op een massaspurt zijn, maar de punchers kunnen dat aantal naar beneden halen.

We tippen Mads Pedersen als de topfavoriet voor deze rit. Ook al omdat hij met onze landgenoot Otto Vergaerde, Daan Hoole en Alex Kirsch een aantal mannen bij heeft die hem perfect kunnen afzetten. Slaat de Deen toe, dan is hij de volgende die zich inschrijft in de club van renners die in de drie grote ronden minstens één ritzege pakte.

Hij moet wel uitkijken voor Kaden Groves. De 24-jarige Australiër is intrinsiek minstens even snel en sloeg dit jaar al drie keer toe. Bovendien zit hij in een team als Alpecin-Deceuninck die in de goede flow zit. Een andere gevaarlijke tegenstander is Fernando Gaviria die bij Movistar al twee keer won, maar zowel in San Juan als in de Ronde van Romandië was de tegenstand niet zo zwaar als hier. In dat serietje hebben we Mark Cavendish niet opgenomen. Op zijn derde plaats in de Scheldeprijs na was hij nog niet bepaald groots, maar met de veteraan van Astana Qazaqstan weet je nooit. Uiteindelijk won hij al achttien etappes in de Giro, de laatste nog vorig jaar in Boedapest. Na een easy day moet je altijd met The Manx Express rekening houden. Het is ook uitkijken naar wat Arne Marit in zijn eerste massaspurt van een grote ronde doet.

*** Mads Pedersen

** Fernando Gaviria, Kaden Groves

* Pascal Ackermann, Vincenzo Albanese, Michael Matthews

Dit zijn de sleutelmomenten:

De zogenaamde vlucht van de dag kan al gestalte krijgen na een handvol kilometer. Richting Bellante klimt het redelijk, maar de helling telt niet mee voor het bergklassement. Deze ontsnapping zou weleens minder ver kunnen dragen dan verwacht want na 86,4 km is er de Silvi Paese, een klim van vierde categorie. En daar zijn er na vier kilometer klimmen evenveel punten te verdienen voor het bergklassement als zaterdag in de slotklim naar Ortana. Daarna zijn er twee tussensprinten (Pescara, 101,8 km en Chieti, 120,6 km) om dan nog geen tien kilometer verder al de klim naar Ripa Teatina te krijgen die eveneens vierde categorie is. Met andere woorden: er zal slag geleverd worden om de bergtrui te pakken. Voor de ploegen die geen klassementsambities hebben is deze ‘maglia azzurra’ meegenomen. Al was het maar voor een dag, want begin volgende week begint de Giro qua klimwerk dan echt.

De finish zondagmiddag ligt op de Lungomare Christoforo Colombo in San Salvo. De laatste duizend meter is het rechtdoor. Het potentiële gevaar ligt tussen kilometer twee en een van het einde. Er is een rotonde (1400 meter van de streep) die naar links gaat en daarna volgt nog een bocht van negentig graden naar rechts vooraleer de lead outs hun werk kunnen doen. In de slotkilometers krijgen we ook wat rotondes, verkeersgeleiders en typisch Italiaanse verkeerseilanden. Het staat zo in ‘Il Garibaldi’, het roadbook van deze Giro, zonder verdere details te geven. De ploegen doen er goed aan de nodige verkenners op voorhand te sturen…

Dit moet u nog weten:

* Het is de eerste van de zeven(!) ritten die boven de tweehonderd kilometer uitstijgen. En dat is zeer veel in een moderne grote ronde.

* Ortano was niet alleen de finish van de tijdrit van zaterdag, maar vandaag trekt het peloton onderweg van Teramo naar San Salvo opnieuw door dit kuststadje.

* Teramo is al sinds de Romeinen een begrip. De universiteitsstad bevat nagenoeg 55.000 inwoners en heeft met de Santa Maria Assunto als trots een Romanogotische kathedraal. Het ligt op de flanken van de Gran Sasso, in het noordoosten van de Abruzzen.

* Finishplaats San Salvo is ook al een openluchtmuseum van de Romeinse cultuur. In de vallei worden perziken geteeld die hét exportproduct bij uitstek zijn.

* San Salvo was in het verleden al twee keer startplaats van de Giro, maar nooit werd er gefinisht. Het dynamisch industriestadje staat synoniem voor de poort naar de Abruzzen. Onderweg passeren we die provinciesteden en krijgen we zeer lang de Adriatische Zee in beeld.

* Het wordt een warme zondag. De temperatuur stijgt tot 23 graden. De wind komt uit het oosten. Lees de zee, maar is met twee Beaufort op het eerste gezicht niet krachtig genoeg om het peloton in waaiers te trekken.