Zo keek de tegenstand naar de suprematie van “monster” Evenepoel: “Gelukkig heb ik er geen verkoudheid aan overgehouden”

Er raasde vandaag een wervelwind langs de Adriatische kust. Die wervelwind droeg een zwart-geel-rode trui en luisterde naar de naam Remco Evenepoel. Aan een gemiddelde van meer dan 55 kilometer per uur denderde Evenepoel van Fossacesia Marina naar Ortona. Een tijdritspecialist als Filippo Ganna werd gedegradeerd tot figurant. “Nochtans heb ik de waardes getrapt die we vooropgesteld hadden”, aldus de Italiaan. “Maar Remco was vandaag gewoon een monster. Ik kan niets anders zeggen dan chapeau.”

Ook Joxean Fernández Matxin, ploegleider bij UAE die in 2019 nog met Evenepoel werkte bij Quick.Step, kon niet anders dan zijn bewondering uitspreken. “Het is natuurlijk nog maar de eerste dag, maar dit is toch al een verschil van betekenis. Ik had dit niet verwacht. Je verwacht dat de kloof zo groot is tussen de eerste en de tiende, maar niet tussen de eerste en de tweede. (lacht) Remco is een superkampioen, hij was vandaag superieur. Proficiat, Remco. Proficiat, Patrick (Lefevere, red.). Proficiat, Quick.Step. Ze verdienen het allemaal.”

Primoz Roglic was de grootste pineut van de sloopwerken van Evenepoel. In het klassement volgt de Sloveen na één rit nu al op 43 seconden. “Remco was vandaag de snelste", moest de Sloveen toegeven. “Of ik onder de indruk ben? Nee. Het is ook niet dat ik drie minuten achter sta. Er komen nog 20 ritten.”

Daan Hoole van Trek-Segafredo mocht de Evenepoel-show vanop de eerste rij meemaken. De Nederlander was een minuut voor Evenepoel gestart, maar werd onderweg ingehaald. “Ik wist vooraf dat het kon gebeuren en wilde er niet al te veel de focus op leggen. Wel op mijn eigen tijdrit en die ging goed. Ik haalde een hoog niveau”, vertelde Hoole. “Maar toen hoorde ik op de radio dat Remco eraan kwam. Dan gaat het natuurlijk snel, hij kon me als mikpunt gebruiken... Ongelooflijk hoe hard hij kwam voorbijgereden. Na de bocht was er een heuveltje en wou ik nog even in zijn wiel blijven zitten, maar ik voelde al snel dat ik dan zou ontploffen en moest hem laten gaan. (lacht) Gelukkig heb ik er geen verkoudheid aan overgehouden.”