Verkrachtingsaanklacht lijkt Donald Trump niet te raken, maar is niettemin een pijnlijke kwestie

Slechts één keer komt Donald Trump de jury onder ogen. Op een scherm in de New Yorkse rechtszaal verschijnt de oud-president donderdag in een opname. Een verhoor, onder ede, over zijn laatste gerechtelijke besogne: journalist E. Jean Carroll (79) beschuldigt Trump van verkrachting, halverwege de jaren 90, in een pashokje. De civiele zaak die Carroll aanspande, komt deze maandag ten einde.

Op de video toont haar advocaat Roberta Kaplan de oud-president een zwart-witfoto. “Dat is Marla, ja”, reageert Trump. “Dat is mijn vrouw.”

“Nee”, verbetert Kaplan hem. “Dat is Carroll.”

Trump verwart, in een hallucinant moment, de vrouw die hem van verkrachting beticht met zijn ex-vrouw Marla Maples. Beiden zijn blond. “Ze is mijn type niet”, had Trump altijd over Carroll gezegd. Volgens Kaplan heeft hij die verdediging onderuitgehaald.

Verder was de oud-president de grote afwezige tijdens deze rechtszaak tegen hem. De jury zal vanaf maandag beraadslagen. Achten zij Trump schuldig, dan zal hij een schadevergoeding moeten betalen die in de miljoenen kan lopen.

Pashokje in een warenhuis

Lang leek de verkrachtingskwestie voor Trump begraven. In 2019 uitte E. Jean Carroll, journalist en oud-columnist van het blad Elle, voor het eerst haar beschuldiging in een autobiografisch boek. Carroll beschrijft daarin hoe ze Trump in 1995 tegenkomt in het luxewarenhuis Bergdorf Goodman op Manhattan. De vastgoedmagnaat stapt haar pashokje binnen en verkracht haar.

Trump ontkende, en strafrechtelijk was dit feit al ruimschoots verjaard. Vorig jaar veranderde iets. De staat New York nam in mei de Adult Survivors Act aan, die slachtoffers eenmalig de kans geeft om een civiele zaak aan te spannen vanwege oude vergrijpen. Dat besloot Carroll alsnog te doen.

De schrijver zegt het incident met Trump nooit te boven gekomen zijn. Sindsdien zou ze geen seks meer hebben gehad. Ze eist een ongespecificeerd bedrag vanwege geweldpleging en smaad – Trumps ontkenningen in de media zouden haar hebben geschaad. “Hij loog en vernietigde mijn reputatie”, zei Carroll in de rechtszaal. “Ik ben hier omdat ik mijn leven terug wil krijgen.”

Tijdens de zittingsdagen kwamen verschillende getuigen aan het woord die verklaarden hoe Carroll hen in 1995 over het incident vertelde en een aangifte overwoog. Nieuwslezeres Carol Martin getuigde dat ze haar vriendin destijds adviseerde vooral niet naar de politie te stappen. “Omdat het ging om Donald Trump, en hij heel veel advocaten had, en ik dacht dat hij haar zou bedelven”, aldus Martin. “Ik ben niet trots op wat ik haar heb gezegd.” Die aangifte kwam er nooit.

Patroon van wangedrag

Ogenschijnlijk is deze zaak, ondanks de ernst van de aantijging, voor Trump minder bedreigend dan zijn andere juridische sores. De oud-president wordt strafrechtelijk vervolgd voor het met campagnegeld afbetalen van een minnares, en het is niet uitgesloten dat meer strafzaken voortkomen uit andere onderzoeken naar hem. Daar staat potentieel gevangenisstraf op het spel – in een civiele zaak als deze is dat per definitie uitgesloten.

De kwestie is voor Trump desondanks uitgegroeid tot een pijnlijke affaire. Concreet bewijs ontbreekt van wat zich al die jaren geleden in Bergdorff Goodman afspeelde. Daarom gooit Carrolls advocaat het op waarschijnlijkheid — en daar komt de oud-president niet goed van af. Kaplan schetste voor de jury het beeld van een man die zijn neigingen niet onder controle heeft en steeds maar weer die grens overgaat.

Getuige Jessica Leeds, een gepensioneerde zakenvrouw, verklaarde hoe ze in de jaren 70 naast Trump in een vliegtuig zat, toen hij haar borsten betaste en probeerde zijn hand onder haar rok te steken. Voormalig journalist Natasha Stoynoff verklaarde hoe Trump haar in 2005 tegen een muur duwde en begon te zoenen. Zij was destijds bij hem op bezoek voor uitgerekend een verhaal over zijn eenjarig jubileum met echtgenote Melania.

De incidenten vormen volgens advocaat Kaplan een patroon van wangedrag. Hoe onwaarschijnlijk is het dan, betoogt zij, dat Trump die bewuste dag in dat pashokje nog een stap verder ging?

Geen verdediging

Een andere ‘oude bekende’ stak tijdens de zaak tevens de kop op: die beruchte opname waarop Trump opschept over zijn seksueel wangedrag met de inmiddels haast iconische woorden Grab ’em by the pussy. Denkt hij nog steeds dat beroemdheden vrouwen bij hun genitaliën mogen grijpen? “Nou, historisch gezien is dat zo voor beroemdheden”, antwoordt Trump.

Trumps advocaat voerde geen getuigen op ter verdediging. De oud-president zelf verbleef in Schotland en Ierland, waar hij een golftoernooi bijwoonde. Donderdag zei hij in de media zijn trip vervroegd af te breken om Carroll alsnog in de rechtszaal ‘te confronteren’. Kleine kans. Advocaat Joe Tacopina weersprak hem gelijk en zegt dat zijn cliënt dat zeker niet zal doen. Hoewel de inhoudelijke behandeling maandag eindigt, houdt de rechter de deur open voor Trump om een bezoek te brengen.

Zo niet, dan zal de jury het moeten doen met die ene verhoorvideo. Daarin noemt Trump zijn beschuldiger “ziek”, “gestoord” en “gek”. Hij keert zich ook tot de advocaat die hem de vragen stelt, volgens hem tevens niet zijn type. “Jij zou ook niet mijn keus zijn, als ik eerlijk ben”, sneert Trump. “Onder geen enkele omstandigheden zou ik in jou interesse hebben.”