CEO Sven Jaecques ziet Antwerp ondanks leidersplaats nog niet als titelfavoriet: “Favorieten bestaan enkel op papier”

The morning after van Sven Jaecques. Na een knotsgekke avond op de Bosuil - waar hij achteraf nog even de gemoederen moest gaan sussen - was het Antwerps feestje bescheiden. De CEO van de Great Old was maandagvoormiddag alweer op pad, en zakte uiteraard “met een goed gevoel” af naar onze redactie op het Mediaplein in Antwerpen voor een babbel als kersvers leider. “We hebben een fantastische week beleefd. Bekerwinst én zes op zes tegen twee rechtstreekse concurrenten. Het gevoel zit goed, maar euforisch zijn we niet hoor. We weten als geen ander dat er nog vier heel belangrijke matchen op het programma staan.”

“Hopen doe je altijd. Je voelt gewoon dat de sfeer goed zit, dat er vertrouwen in de groep zit. Maar je kan zoiets nooit voorspellen of verwachten, dat zit ‘m in details. Kijk maar naar de laatste wedstrijden. We speelden goed, maar die details zijn ook in ons voordeel uitgedraaid.”

“Iedereen is tevreden met hoe het loopt. De beker geeft ons wat comfort. Het voetbalt toch wat makkelijker met die prijs en een Europees ticket reeds op zak. Maar zoals ik zei: van euforie is er totaal geen sprake. Logisch ook, we staan amper een puntje voor op Union en Racing Genk.”

“Ik vind eigenlijk dat dat vrij goed meevalt. Er zit veel ervaring in de spelersgroep, met Toby, Ritchie, Vincent, Jean... En vergeet Faris Haroun niet. Die jongens zijn wel wat gewoon. Ze hebben een voorbeeldfunctie naar de jongeren toe. En ook in de bestuurskamer houden we het hoofd koel. Paul Gheysens heeft in zijn leven al heel wat meegemaakt. Marc Overmars heeft al alles gewonnen wat je kan winnen. En ikzelf ben met Cercle Brugge nog op miraculeuze wijze gedegradeerd en heb een straffe promotie met Antwerp gevierd vanuit een quasi verloren positie. Iedereen blijft nu dus vrij rustig.”

“We staan heel dichtbij, maar tegelijk ook nog heel veraf. Genk en Union staan op één punt van ons, en ze hebben in mijn ogen allebei meer ervaring met dit soort situaties. Op papier zijn die twee ploegen, en dan vooral Union, meer favoriet dan wij. Ik vind nog altijd dat onze groep het minste ervaring heeft met een titelstrijd, maar we gaan er uiteraard alles aan doen om dat te doorbreken. We geloven in onszelf - favorieten bestaan enkel op papier. We staan verdiend waar we staan. Maar er is een verschil tussen het goed doen, en het ook effectief afmaken.”

“Nee. We mikken op het hoogst mogelijke, maar we móeten helemaal geen kampioen worden hoor. Als je daar staat op vier speeldagen van het einde, met drie clubs op één punt van elkaar, dan wil je uiteraard zo hoog mogelijk eindigen. Maar die druk leggen we onszelf niet op.”

(denkt na) “We zijn misschien meer klaar om kampioen te worden dan om Champions League te spelen. Ik denk wel dat we in België de beste van de reeks kunnen zijn, maar ik geef Marc gelijk als hij zegt dat het eigenlijk veel te snel gaat. Dit is pas ons zesde jaar in eerste klasse, en daarin haalden we vijf keer op rij play-off 1. We overleefden de groepsfase van de Europa League, wonnen twee keer de beker... Eigenlijk is dat absurd. Toen ik bij Antwerp begon in 1B was er niets. Geen stadion, geen velden, geen structuur... Nu is het aan ons om die nieuwe situatie met hogere verwachtingen naar onze hand te zetten.”

(lacht) “Dat zit inderdaad in zijn karakter en hij doet het op een goeie manier. Marc en Mark zijn sowieso 2 boeiende mensen om mee samen te werken. Het zijn professionals met tonnen ervaring. Je moet ze in die zin niet intomen of aanwakkeren. Maar het is niet slecht om onderling gedachten uit te wisselen, of soms eens een duwtje te geven of juist af te remmen waar nodig. Ons team is vandaag de dag heel sterk aan het worden. Wij drie lopen vaak in de picture, maar ook de staf en eigenlijk de hele werking van de club levert goed werk. We zijn nog geen Club Brugge of Anderlecht in ons personeelsbestand, maar wat die vrouwen en mannen allemaal doen - met veel jonge mensen - is gewoon knap. We komen er sowieso aan, maar dat we er dit jaar al zo dicht bij zouden zitten hadden we niet verwacht.”

“Dat worden twee matchen op het scherpst van de snede. Niet aan twijfelen. Beide ploegen hechten veel belang aan die affiche. Ze gaan er alles aan doen om Antwerp te kloppen.”

(lacht) “Dat doet mijn vrouw. Ik ben niet zo vaak in Brugge. Ik blijf twee á drie keer per week in Antwerpen slapen. Onze kinderen zitten er op middelbare school en m’n vrouw werkt er, daarom verhuizen we niet. Ik probeer mensen altijd met respect te behandelen en krijg tot nu toe ook heel vaak respect terug.”