Clarke en De Marchi (beiden 36) waren overgebleven uit een kopgroep van vijf. Het duo vond elkaar zeer goed. Op zo’n tien kilometer van de meet hadden ze nog een minuutje bonus, dus nam de stress in het peloton toe. Het werd een ware thriller: op vijf kilometer van de meet hadden de twee koplopers nog 35 seconden voorsprong, wat wel eens kon volstaan.

Tot Clarke en De Marchi het zelf lieten liggen. Hun voorsprong was nochtans voldoende, maar gepoker deed hen op 300 meter van de streep de das om...

“Hartverscheurend” zuchtte Clarke voor de camera van Eurosport. “Het is niet leuk om zo te verliezen, om zo kort voor de finish gepakt te worden. Ik word dan liever op tien kilometer gepakt. Uiteindelijk is er altijd een moment waarop je moet stoppen met rijden. We hadden tien of vijftien seconden meer nodig, maar dat is koers. Als je het niet probeert, win je niet. We gaan het de komende dagen opnieuw proberen.”

De Marchi pokerde als eerste in volle finale. De Italiaan was dan ook de traagste van de twee. “Ik wilde winnen dus ik ging een spelletje spelen met Clarke. Ik wist dat hij sneller was dan ik en weigerde dan ook om nog op kop te komen, wat ik eigenlijk nog nooit in m’n carrière heb gedaan.”

Na afloop was er echter weinig sprake van een oorlogje tussen de twee kemphanen:

“Voel me rot voor vluchters”

Na etappes in de Tour en de Vuelta heeft de Deen Mads Pedersen (Trek-Segafredo) donderdag voor het eerst een etappe in de Ronde van Italië gewonnen. In zijn eerste reacties na zijn ritoverwinning toonde Pedersen zijn sympathie met de twee vroege vluchters die in het zicht van de aankomststreep waren teruggepakt.

Na een rit in de Tour en drie in de Vuelta heeft Pedersen nu dus ook zijn verhoopte dagzege in de Giro beet. “En daar ben ik heel blij mee. Een rit in iedere grote ronde, dat is iets speciaal”, genoot de 27-jarige Deense ex-wereldkampioen. “Hiervoor waren we gekomen. Ik ben ook blij voor de ploegmaats: het was een lastige dag voor hen. Het is mooi om hen terug te betalen met de zege.”

De ploeggenoten van Pedersen bij Trek-Segafredo hadden een cruciale rol gespeeld bij het neutraliseren van vroege vluchters Simon Clarke en Alessandro De Marchi. “Het was zo lastig om hen bij te halen”, pufte Pedersen. “Eigenlijk was ik redelijk zeker dat ze vooruit zouden blijven. We gaven echt alles en hebben zo ongeveer al onze renners moeten opgebruiken. Chapeau voor die twee. Ik voel me rot voor hen, omdat ze op driehonderd meter werden gepakt, maar ik ben toch blij dat ik heb kunnen winnen.”

In de sprint moest Pedersen op en over de Colombiaan Fernando Gaviria, die van bijzonder ver was aangegaan. “Het was lastig antwoorden op die versnelling. Ik wou van ver openen, omdat we de vluchters nog moesten pakken, maar gelukkig deed Gaviria dat voor mij. Zo had ik iemand voor mij die ik moest proberen te pakken. Maar het was niet gemakkelijk, want hij deed echt een sterke sprint.”