Gebruik niet meer het woord ‘miskraam’ als ouders een ongeboren kindje verliezen. Experte legt uit waarom

‘Miskraam’ is een woord dat nog steeds ingeburgerd is. Maar steeds meer experts proberen om daar verandering in te brengen. Shanti Van Genechten is een van hen. Zij is verloskundige en een van de bezielers van de vzw Kinderwens en het zorgnetwerk Sterrenkinderen. “Wanneer ik iemand ‘miskraam’ hoor zeggen, durf ik hen erop aan te spreken. We zouden met z’n allen moeten proberen om die term te mijden.”

“Het woord ‘miskraam’ impliceert dat je ‘misgekraamd’ hebt, terwijl veel vrouwen en hun partners al worstelen met schuldgevoelens”, zegt Shanti. “Ze denken: heb ik iets fout gedaan? Ligt het aan mij? Door begrippen te gebruiken als ‘miskraam’ bekrachtig je die schuldgevoelens.”

“De gekende rouwexpert Manu Keirse zegt altijd: ‘Als ouder mag je je schuldig voelen, maar je bént niet schuldig. Daarom is het zo belangrijk om awareness te creëren rond de juiste terminologie. Het is een maatschappelijke must, een taak van iedereen om extra rekening te houden met mensen die hun kindje verloren tijdens de zwangerschap. Gebruik gewoon geen woorden die kwetsend kunnen overkomen.”

In 2015 lanceerde Shanti daarom een alternatief: zwangerschapsverlies. Deze term wordt de laatste jaren steeds meer mainstream. Sommige mensen spreken ook over verwachtingsverlies. “Ik merk dat steeds meer ziekenhuizen, artsen, enzovoort spreken over zwangerschapsverlies. Ook in medische brochures gebruiken ze steeds vaker die terminologie.”

Van Genechten is voorstander van zwangerschapsverlies of verwachtingsverlies omdat het ouders geen extra schuldgevoelens opzadelt. “Daarnaast geeft het bestaansrecht. Je erkent dat er een zwangerschap en een verlies geweest is en dat kan voor ouders juist fijn zijn.”

“Zwangerschapsverlies of verwachtingsverlies omvat alles van een pril zwangerschapsverlies tot het verlies van een kindje voor 20 weken zwangerschap”, zegt Van Genechten. “Ik ken een mama die haar tweeling verloor na 26 weken zwangerschap. Voor haar klonk zwangerschapsverlies te simplistisch. In de praktijk wordt dan gesproken over doodgeboorte, maar dat is ook zo’n lelijk woord. Wij verkiezen vroeggeboorte of stilgeboorte.”

“Ik heb diep gezeten en klim nóg uit die put.” Julie Van den Steen over haar verwachtingsverlies, 10 maanden later (+)

LUISTER. Julie en Tine Embrechts over hun zwangerschapsverlies: “Soms is een vruchtje niet sterk genoeg”