“Primoz Roglic moet een superdag hebben gehad”, stelde Remco Evenepoel die veertien seconden verloor ten opzichte van concurrenten als Roglic, Geoghegan Hart en Thomas. “En zelf maakte ik een foutje. Er is geen reden tot paniek. Ik wil in de tijdrit opnieuw toeslaan.”

“Waarom zou ik ongelukkig zijn om dat tijdsverlies? Da’s toch typisch voor een grote ronde. Je hebt goede dagen en slechte dagen. Ik had nog voor die helling tegen ploegmaat Mattia Cattaneo gezegd dat ik wat pijn aan de benen had. Ik had niet de benen van Lago Laceno. En dan zag ik dat Roglic zijn ploeg op kop zette. Dat doe je niet zomaar. Hij wou dus iedereen onder druk zetten en da’s gelukt. Op de twee van Ineos-Grenadiers na.”

“Ik wist dus dat indien er eentje à bloc vertrok, dat het zeer moeilijk zou zijn om te volgen. Buiten de mannen van Ineos-Grenadiers explodeerden ze allemaal hé. Over het algemeen had ik nog een best oké-dag. Allez, ik had niet de superbenen om weg te rijden van iedereen. Ik maak een foutje door op zevenhonderd meter van de top met een soort demarrage uit te pakken om naast hem te komen. Ik kwam op vijf à zes meter van hem, maar dan draaiden we het steilste gedeelte van de klim op en daar blokkeerde ik even. Ik zag Primoz er meter per meter wegrijden. Achteraf gezien had ik beter die klim aangepakt zoals Thomas het deed. Hij reed eigen tempo tot boven. Da’s opnieuw een les die ik geleerd heb van een ervaren renner. Misschien had ik de benen om te volgen, maar als ik ze dan verkeerd gebruik, dan is het extra jammer. Maar gelukkig sta ik nog een halve minuut voor.”

“Ik kende de afdaling ook van Tirreno-Adriatico waarin Lutsenko was gevallen. Ik wou niet alle risico’s van de wereld nemen. Ik zag ze in de rechte lijnen ook doorlopend rijden. Om op zo’n etappe een verschil te maken en zijn team te laten werken, ja dat was spectaculair om mee te maken. Het was ook een etappe waarop ik me het minst had voorbereid”, aldus Evenepoel. “We weten dat Primoz en Tadej (Pogacar, red.) van de klimmers het hoogste explosieve vermogen hebben. Blijkbaar was het vandaag mijn dag om wat tijd te verliezen”, nam de wereldkampioen het allemaal filosofisch op. “Het is wat het is. Het leven gaat verder hé. Veertien seconden op acht kilometer is an sich niet heel veel. Het was natuurlijk beter niets geweest. We kunnen alleen maar onze hoed afnemen voor het werk van zijn ploegmaten die heel hard reden en de manier waarop hij het gedaan heeft in zo’n lange etappe.”

“Niet mijn beste dag”

De Vlaams-Brabander weigerde de twee valpartijen van woensdag als excuus in te roepen. “Misschien wel, het zou kunnen. Mijn lichaam is nog altijd herstellend. Afgelopen nacht kwam er veel vocht uit die wonde, op de pleister. Het is sowieso wat herstellen van die vallen, maar ik bekijk het positief. Op naar morgen.” 

Evenepoel is van plan om in de zondagtijdrit opnieuw tijd terug te nemen. “Ik laat alleszins mijn kop niet hangen. Ik hoop dat ik opnieuw kan uitpakken. Ik hoop wel op betere benen, maar ik ga het proberen. Ik heb de vorige keer 43 seconden gepakt. Ik hoop er minstens evenveel te pakken. Graag een minuut erbij. Het is een tijdrit die me goed ligt. Ik verwacht dat Almeida voor mij start. Het is een mooi mikpunt. Jammer dat Ganna er niet is. Covid hé, het is de eerste en niet de laatste die hieraan ten onder zal gaan. Het gaat nog altijd rond, laat het ons veilig houden”, stelde Evenepoel.

“Ik probeer een grote slag te slaan ten opzichte van mijn andere concurrenten. We zien wel. En daarna is het rustdag. Laat ons hopen dat dit een mindere dag van mij was. Dat moet je accepteren, incasseren en gewoon doorgaan. De Giro duurt nog twaalf dagen hé. Oké, de tegenstanders zijn er, maar ik ben er ook nog”, besloot de wereldkampioen die op zijn tijdritfiets cooling down deed. “Na zo’n explosieve inspanning heb je heel wat lactaat in de benen. Ik rijd dat melkzuur er op deze manier uit.”