Vanaf spurt twee, er waren zestien tussenspurten, nam de Australiër Cameron Meyer het heft in handen. De Ketele hield zich in de eerste wedstrijdhelft gedeisd en sprokkelde pas zijn eerste punten in de achtste spurt. Meyer was al snel op weg naar het goud, samen met de Deen Larsen en de Pool Pszczolarski behield De Ketele uitzicht op zilver en brons. Bij het aansnijden van de laatste kilometer leken de kaarten geschud tot De Ketele verrassend uithaalde. De Ketele haalde zo in totaal 40 punten, hetzelfde totaal als Pszczolarski, maar de slotspurt gaf de doorslag.

Voor de 31-jarige De Ketele is het zijn vierde WK-medaille. In 2012 werd hij met Gijs Van Hoecke wereldkampioen ploegkoers en pakte hij brons in de puntenkoers. Vorig jaar won De Ketele opnieuw brons op de puntenkoers. Zondag krijgt Kenny De Ketele met Moreno De Pauw een nieuwe kans op een medaille in de ploegkoers waar de heren bij de favorieten horen.

“Ondanks mijn ervaring nam ik enkele domme beslissingen”

“In het wedstrijdbegin ging het er snoeihard aan toe. Ik probeerde kalm te blijven en bleef uitkijken naar het juiste moment om toe te slaan. Meyer bleef maar beuken. Ik zag dat er enkelen doorzakten en reageerde meteen toen Meyer, Pszczolarski en Larsen voor de aanval kozen. Eens de winstronde en de punten op zak, was het kijken en rekenen geblazen. Ondanks mijn ervaring nam ik enkele domme beslissingen. Puur op intuïtie koos ik voor een uitval op dik twee ronden van het einde. Het was alles of niets, maar het lukte. Dit zilver is me goud waard. Verliezen van een superkampioen als Cameron Meyer is geen oneer. Ik blijf bij mijn statement dat ik geen fan ben van de dubbele punten voor de slotspurt. Tot nu toe draaide het altijd in ons voordeel uit en dus heb ik er geen probleem mee. Ook zonder de dubbele punten behaalde ik eremetaal.”

Zondag kruist De Ketele opnieuw de degens met Meyer in de ploegkoers. “Ik heb aan de UCI gevraagd om Meyer alleen te laten rijden”, lacht De Ketele.