Minister Dedonder ontslaat jonge vrouwelij­ke militair die betrokken is bij foltering van “vriend”

De hallucinante feiten vonden plaats in de zomer van 2020. Een jonge vrouwelijke onderofficier, die werkt in de kazerne van Melsbroek, lokte samen met vier anderen, onder wie nog een andere militair, een “vriend” in een hinderlaag. Het slachtoffer zou al het spaargeld van een van hen, maar liefst 100.000 euro, gestolen hebben toen hij er een tijdje onderdak kreeg. Omdat een waarzegster het vermoeden van de diefstal had bevestigd, beslisten de vijf vrienden het geld eigenhandig terug te halen.

De vrouwelijke onderofficier werd ingezet als lokaas. De bende nodigde de man, die vrijgezel is, uit op een feestje bij een van hen in Philippeville. Het nietsvermoedende slachtoffer ging in op die uitnodiging en nam zijn twee kinderen mee.

Bij aankomst wordt hij vrijwel meteen onder druk gezet en beschuldigd van de diefstal van 100.000 euro. Hij ontkent, maar dat maakt op de vrienden geen indruk.

Ze pakken hem zijn autosleutels en gsm af, en nemen hem mee naar een tuinhuis. Dat was op voorhand omgebouwd tot een soort martelkamer, met in het midden een plastic tuinstoel waaraan touwen vasthingen. Het slachtoffer wordt vastgebonden aan handen en voeten. Hij stribbelt tegen en de stoel breekt, maar dat belet de vrienden niet om hun plan uit te voeren. De gegijzelde man wordt urenlang bedreigd, beledigd, vernederd en geslagen.

Later geeft de onderofficier toe dat ze het slachtoffer bij de keel heeft vastgegrepen zodat een ander lid van de bende, ook een militair, water in zijn gezicht kon gieten “om hem het gevoel te geven dat hij verdronk”. “Het was om hem een beetje te doen stressen, zoals wanneer je iemands hoofd in het donker legt, bijvoorbeeld in een jutezak. Het was niet om hem te verstikken, maar om druk op hem uit te oefenen, om hem stress te bezorgen”, verklaarde de jonge vrouwelijke militair aan de onderzoeksrechter.

Omdat de andere vier dronken zijn, rijdt ze samen met een kompaan naar het huis van het slachtoffer. Daar wordt alles overhoop gehaald in de zoektocht naar de 100.000 euro, tevergeefs. Ondertussen wordt het slachtoffer in het tuinhuis nog steeds stevig onder handen genomen. Hij krijgt onder meer een klap tegen het oor, waardoor hij later een operatie aan het trommelvlies nodig heeft. Zijn kleren worden uitgetrokken en hij krijgt een metalen voorwerp in het gezicht gegooid. De vrienden dreigen met het inbrengen van een in alcohol gedrenkte tampon en het uitdrukken van een brandende sigaret op zijn lichaam.

Zover komt het uiteindelijk niet. Na een horrornacht krijgt het slachtoffers zijn sleutels terug en wordt hij vrijgelaten. Hij rijdt met zijn kinderen, die al die tijd in het huis lagen te slapen, terug naar huis. Later dient de man, die zowel fysiek als mentaal zwaar geschonden uit de folternacht is gekomen, een klacht in bij de politie van Libramont.

De onderofficier en de vier andere bendeleden werden daarop aangehouden op verdenking van onmenselijke behandeling, gijzeling en mishandeling. Het Openbaar Ministerie vorderde in januari in de correctionele rechtbank van Namen een gevangenisstraf van tien jaar tegen alle vijf de beklaagden, op 14 juni kennen ze hun straf.

Maar minister van Defensie Ludivine Dedonder (PS) wacht dat vonnis niet af en besloot eind maart de onderofficier definitief uit dienst te nemen. In haar beslissing benadrukte de minister de extreme ernst van de daden, die in bende en ’s nachts werden gepleegd. “Het gedrag van de eerste sergeant heeft het vertrouwen dat het publiek in de strijdkrachten moet kunnen stellen en de waardigheid en de eer van de militaire functie ernstig ondermijnd, haar gedrag is de kwaliteit van een militair onwaardig.” De andere militair werd vorig jaar al ontslagen. Zowel de onderofficier als de militair moesten toen op hetzelfde moment voor een interne commissie verschijnen voor hun ontslag, maar bij de onderofficier liep er door procedurefouten iets mis. Het duurde tot nu vooraleer ze opnieuw voor de commissie kon verschijnen. Al die tijd ervoor bleef ze dus wel nog actief.

De militair vocht haar ontslag aan bij de Raad van State, die besliste om de disciplinaire sanctie tijdelijk te schorsen in afwachting van het vonnis. Volgens de Raad van State duurde het veel te lang tot beslist werd om de onderofficier te ontslaan. In afwachting van het vonnis en het definitieve oordeel van de Raad van State blijft de onderofficier dus in dienst van het Belgisch leger.