Momenteel verblijft de verdachte achter de tralies. Hij stond terecht voor feiten begin april. “Daar wil ik niet over praten”, luidde het maandag in de Hasseltse correctionele rechtbank. Wel gaf de betichte toe met een drugsverslaving te kampen. “Al 32 jaar lang. Soms gebruik ik heroïne en soms ook cocaïne. Hoe ik dat financier? Door met vrienden samen te leggen.” De procureur zag het lichtjes anders. “Als hij spul nodig heeft, zorgt de beklaagde voor een hoop problemen binnen het gezin dat vier meerderjarige kinderen telt. Al op 31 december vorig jaar moest de politie langs gaan nadat de hij de inboedel overhoop had gegooid. Op vijf april was het weer van dat. Op tien april maakte hij zijn dochter 700 euro afhandig wat tot een verdere escalatie met geweld heeft geleid. Hij slaat zelfs met een deegroller op het hoofd van zijn zoon. Iedereen moet naar zijn pijpen dansen als hij drugs nodig heeft.”

“De familie gaat eraan”

Op 11 april liet de politie hem gaan na de feiten van een dag voordien. “Nog geen tien minuten later kreeg zijn gezin bedreigingen in het Turks. ‘Het geld moet klaar liggen of de familie gaat eraan’. Zijn verklaring dat niet uit te voeren, is maar al te gemakkelijk. Dit moeten we niet blauw, blauw laten”, aldus de procureur. “Enkel als hij in Turkije is, stelt hij geen drugs te gebruiken. ‘Omdat er ginds zware straffen zijn en er geen kans is om vervroegd vrij te komen’, zegt hij zelf. Zoals hij dus verklaart, is hem achter slot en grendel steken, de enige manier om hem van de drugs af te houden. Ik vraag twee jaar cel in de hoop dat deze junkie het inzicht krijgt, dat het zo niet verder kan.” Zijn advocaat sprak over een treurig dossier. Hij opperde een werkstraf op te leggen of een straf met voorwaarden. “Mijn cliënt wil naar Turkije gaan om daar af te kicken. Het lijkt me het beste dat hij zo snel mogelijk van de drugs afgeraakt.” Een van de zonen van de betichte verklaarde dat zijn vader psychologisch niet in orde is. “De problemen worden alleen maar erger. Ik zou zijn advocaat willen vragen of hij twee weken bij ons wil komen wonen, dan ziet hij wat we meemaken.” Vonnis op 15 juni.