Novak Djokovic laat zich gelden op en naast de baan: “Roger Federer en ik zijn nooit vrienden geweest”

Hevig sfeertje op het nochtans kille Foro Italico van Rome. Cam Norrie, eerder een grijze muis aan de top van het mannentennis, liet zich niet onbetuigd in zijn achtste finale (3-6, 4-6) tegen Novak Djokovic. Eerst sloeg hij een makkelijke smash op de enkels van de Servische nummer een – wat hem op een ijzige blik van Djokovic kwam te staan – en daarna pakte hij voor het laatste servicegame van het eerste reekshoofd ook nog een medische time-out. Norrie had bovendien ook al heel de wedstrijd zichzelf luidruchtig aangemoedigd. “Hij mag een time-out nemen”, zei Djokovic achteraf. “Hij mag een speler raken met een bal. En hij mag ‘come on’ in je gezicht brullen na zowat elk punt en vanaf het eerste game. Maar in de kleedkamer weten we dat zoiets niet sportief is. Zo gaan we niet met elkaar om. Ik kom goed overeen met Cameron. We trainen samen. Dus ik begrijp zijn attitude vandaag niet zo goed. Tja, hij maakte het vurig en ik heb daarop geantwoord. Ik ga niet gewoon mijn hoofd buigen als iemand zoiets doet.”

En Djokovic gaat ook niet op zijn tong bijten als hij zich onrecht voelt aangedaan. Zijn uitwijzing in Australië vorig jaar, waar hij omwille van visumperikelen en als niet-gevaccineerde speler niet kon deelnemen aan de Australian Open, ligt hem nog altijd zwaar op de maag. “Ik heb nochtans alle regels gevolgd en heb niemand in gevaar gebracht”, meende hij in de ‘Corrierre della Sera’. “Maar het is uiteindelijk een politieke kwestie geworden. De media hadden een doelwit nodig en ze hebben mij geviseerd. Ze hebben me een etiket opgeplakt dat helemaal verkeerd was en me ziek maakte. Maar als puntje bij paaltje komt, kan een man alleen de strijd met de media nooit winnen. Heel wat mensen hebben mij toen laten vallen. Het is op zo’n moment dat ze hun ware gelaat tonen. En nogal wat mensen hebben hun rug gedraaid, ook spelers en bepaalde organisatoren.” Djokovic werd prompt een boegbeeld voor de antivaccinbeweging. Iets waar hij niet op zat te wachten. “95 procent van wat er de laatste drie jaar over mij gezegd en geschreven is, is totaal fout. Ik ben niet tegen vaccins en ik heb dat ook nooit geclaimd. Ik ben wel pro keuze, en ik verdedig de vrijheid om een keuze te maken. Het is een menselijk recht om te beslissen wat je in je lichaam laat inspuiten.”

Djokovic, met zijn 22 grandslamtitels één van de grootste spelers aller tijden en over tien dagen alweer de favoriet op Roland Garros, blijft moeilijkheden ondervinden om de onvoorwaardelijke liefde te krijgen van het grote publiek. Iets waar Roger Federer en Rafael Nadal wel in geslaagd zijn. “Roger en ik zijn nooit vrienden geweest”, gaf Djokovic toe. “Tussen rivalen is dat onmogelijk. Ik heb wel altijd heel veel respect gehad voor hem. Hij heeft een grote impact gehad, maar ik ben nooit close met hem geworden. In het begin van onze carrière ben ik een paar keer gaan eten met Nadal. Maar zelfs met hem was een vriendschap onmogelijk. Ik heb hem wel altijd gerespecteerd en bewonderd. Het is dankzij die twee dat ik zo groot ben geworden. Dat zal ons voor altijd verenigen en daarvoor zal ik hen eeuwig dankbaar zijn. Nadal maakt uiteindelijk als het ware deel uit van mijn leven. In de laatste vijftien jaar heb ik hem meer gezien dan mijn moeder.” Nog dit: in de kwartfinale speelt Djokovic tegen de opkomende ster Holger Rune (ATP 7). De jonge Deen staat bekend voor zijn explosief en provocerend kantje.