Beter een goede buur dan een verre vriend. Maar wat Jeroen Ooms uit de Kwakkelstraat dinsdag overkwam, maakte hem sprakeloos. Zijn vriendin had hem gevraagd een dagje mee naar Ikea in Eindhoven te gaan.

Toen zijn buurvrouw hem bij thuiskomst naar de tuin leidde, kon hij zijn ogen niet geloven. “Ik stond te trillen op mijn benen. Voor we vertrokken was mijn tuin een oerwoud, maar nu waren alle planten gesnoeid. Het padje naar het tuinhuis was weer proper. En de trampoline die nog met haken en ogen aan elkaar hing, was verwijderd.”

Jeroen kroop op 2 oktober 2012 door het oog van de naald. Hij kampte met hartritmestoornissen en moest een routine-ingreep ondergaan. Maar tijdens de behandeling ging het mis. “Ik kreeg vier hartaanvallen, werd twee keer gereanimeerd en lag een week in een kunstmatige coma. De schade was groot: mijn linker harthelft heeft nog maar een klopkracht van 30 procent.”

Jeroen werkte als bankbediende. “Liefst van al zou ik morgen opnieuw willen werken, maar dat kan niet meer”, zegt hij. “Maar ik klaag niet. Het is wat het is en ik kan er niets aan veranderen. Ik kan mijn drie kinderen zien opgroeien. En dat is voor elke vader nog altijd het grootste geschenk.”

Lees het volledige verhaal zaterdag in Gazet Van Antwerpen, editie Kempen