Vorige zaterdag beleefden de vrouwen van Anderlecht een heerlijke galanamiddag in het Lotto Park, waar AA Gent met forfaitcijfers werd ingeblikt. Justien Odeurs liet de tranen de vrije loop toen ze met een applauswissel uitgezwaaid werd. Ook voor Charlotte Tison werd het een emotionele wedstrijd. De gewezen Red Flame uit Meise vierde haar zesde landstitel, maar dat wordt voorlopig de laatste in het paarswitte shirt. Een verrassende carrièrewending voor de diehard supporter van Anderlecht, die ons ooit toevertrouwde dat iemand zonder voorkeur voor Anderlecht nooit haar partner kan worden.

“Ik stam uit een paarswit nest. Ik kan me niet inbeelden om samen te leven met iemand die voor een andere club supportert”, klonk het toen. “Ik vertrek bij Anderlecht, maar blijf een fan, hoor. Ik ben het niet eens met de toekomstvisie van de club. Overschakelen naar dagtrainingen zonder een financiële compensatie staat voor mij niet synoniem met de professionele toer opgaan.”

De tijd lijkt niet rijp

Tison studeerde af als Master in de Toegepaste Economie met als specialisatie Financiën. Ze weet dan ook waar ze over praat. “Ik hoorde dat speelsters van Anderlecht beter betaald worden dan de gewone werkman. Dat kan misschien kloppen voor sommige speelsters, maar zeker niet voor iedereen. Ik heb een universitair diploma en betrad intussen de arbeidsmarkt. Ik ben best bereid om water bij de wijn te doen, maar de tijd lijkt in België niet rijp om een profcarrière uit te bouwen. Het professionele vrouwenvoetbal staat hier nog steeds in zijn kinderschoenen. Sportief kan ik nog steeds de Super League aan. Het is dan ook mijn opzet om te blijven voetballen.”, vertelt Tison, die vooralsnog haar nakende vertrek naar Genk weigert te bevestigen.

Tison blikt wel terug op een heerlijke afscheidsmatch. “Ik vierde in de voorbije zeven jaar zes landstitels en één Beker van België. Niet mis toch? Ik had wel graag afscheid genomen met de dubbel. Eens je daarvan proefde, smaakt dat naar neer. Jammer dus van de bekeruitschakeling op Standard. Ach, iedereen is vervangbaar en misschien keer ik op een dag wel terug naar Anderlecht. Ik nam alvast in schoonheid afscheid van het Lotto Park met winnende forfaitcijfers.”