Johnny Depp blikt terug op ophefmakend proces: ‘Het was lachwekkend. Zinloos. En pijnlijk voor veel mensen’

Johnny Depp die in het Grand Théâtre Lumière in Cannes een staande ovatie in ontvangst neemt: het is een beeld dat tijdens de vorige editie van dit festival nog totaal ondenkbaar leek. Een jaar geleden werd immers alle vuile was uit zijn toxische huwelijk met actrice Amber Heard buiten gehangen. Tijdens het smaadproces dat de Pirates of de Caribbean-ster tegen haar had aangespannen nadat zij hem in de pers had afgeschilderd als een vrouwenmishandelaar, gooiden de voormalige geliefden in de rechtszaal met modder naar elkaar. De gênantste details en beschuldigingen kwamen op straat te liggen. Maar het proces eindigde wel in een drievoudige veroordeling voor Heard, die ook steeds meer de publieke opinie tegen zich kreeg.

Depp ging zelf niet vrijuit: ook hij werd veroordeeld voor één geval van smaad aan Heards adres. Bovendien was hij twee jaar eerder in het ongelijk gesteld tijdens een gelijkaardig smaadproces: Depp had de Britse tabloid The Sun aangeklaagd omdat die hem een wife beater had genoemd, maar de rechter bevond Depp schuldig aan twaalf gevallen van partnergeweld, en oordeelde dus dat The Sun die term niet lichtzinnig gebruikt had.

Toch lijkt het tij voor Depp nu gekeerd. Thierry Frémaux, délégué général van het filmfestival van Cannes, gaf aan dat hij geen reden meer zag om Depp van het festival te weren, en selecteerde Jeanne du Barry, het Franse kostuumdrama waarin hij koning Lodewijk XV speelt, resoluut als openingsfilm. Een beslissing die Frémaux evenveel aandacht als tegenwind opleverde, maar voor Depp ook een kans op publiek eerherstel.

Die kans grijpt de Amerikaanse acteur met beide handen. Wanneer we hem in Cannes ontmoeten, daags na de première van Jeanne du Barry, is het overduidelijk dat hij hier het beeld wil uitdragen van een winnaar die klaar is om een hoofdstuk af te sluiten en de draad weer op te pikken. Tegelijk gaat hij de olifant in de kamer niet uit de weg: hoewel zijn pr-mensen ons op voorhand waarschuwden dat vragen over de processen ten strengste verboden waren, stuurt Depp het gesprek zelf in die richting. Ietwat cryptisch soms, en zonder namen te noemen − een nieuwe klacht wegens laster en eerroof kan hij missen als kiespijn.

Lachwekkend en zinloos

Op de première van Jeanne du Barry was Depp zichtbaar ontroerd door het oorverdovende applaus. Wanneer we hem vragen wat er op dat moment door hem heen ging, begint hij spontaan terug te blikken op de moeilijke jaren die hij achter de rug heeft.

“Het is een heel interessante periode geweest... Van in het begin van mijn carrière heb ik altijd geprobeerd om trouw aan mezelf te blijven, en steeds manieren te vinden om mezelf uit te drukken. En als mensen het resultaat niet konden smaken, dan maakte dat me geen reet uit. Maar nu kwam ik plots in een situatie terecht waarin ik me niet meer kon uitdrukken, en niet meer kon spreken. Omdat wat ik te zeggen had, niet het product was waar de media op zaten te wachten. Zij hadden andere bedoelingen, en het was voor mij heel duidelijk wat die bedoelingen waren.

“Kort gezegd: als je het door mijn ogen bekijkt, is wat er gebeurd is simpelweg een van de domste dingen in de geschiedenis van de mensheid. Het was lachwekkend. Zinloos. En natuurlijk ook pijnlijk voor veel mensen. Maar het is nu eenmaal wat er gebeurd is. Om een of andere reden heeft een bepaalde persoon bepaalde beschuldigingen verzonnen, en kreeg die daar tonnen persaandacht mee. Door de timing, door wat er op dat moment in de wereld aan het gebeuren was.”

Om zijn redenering kracht bij te zetten, maakt Depp in zijn kenmerkende, uitwaaierende stijl een zijsprong. “Het doet me denken aan de Kerstman. Die bestaat alleen maar omdat wij onze kinderen wijsmaken dat hij bestaat. Ik vind dat ethisch een heel interessante kwestie. Het is een algemeen aanvaard onderdeel van onze cultuur dat we jarenlang liegen tegen de wezens die ons het dierbaarst zijn. En iedereen speelt dat spelletje mee. Omdat je wilt dat je kinderen net zoals alle anderen zijn, en zich normaal voelen. Maar dan komen ze op een dag naar je toe en vragen ze: ‘Dat van die Kerstman is onzin, toch?’ En dan kun je alleen maar zeggen: ‘Ja.’”

“Ik zou op de afgelopen jaren kunnen terugblikken en zeggen: ‘Het was verschrikkelijk, het was pijnlijk...’ Maar fuck that. Het stelde niets voor. Want mijn kinderen zijn veilig en gezond. Ik en enkele anderen hebben een en ander te verduren gekregen, dat wel. Maar uiteindelijk is het een wijze les geweest. Denk ik er elke dag aan terug? In de verste verte niet. Bepaalt het elke stap die ik zet? Absoluut niet. Want ik heb kunnen zeggen wat ik moest zeggen: de waarheid. En ja, ik heb een zaak verloren tegen Rupert Murdoch (eigenaar van News Corp, het moederbedrijf boven ‘The Sun’, LT) en zijn enorme bedrijf van vernederde druiven (een uitdrukking uit de film ‘Benny & Joon’, waarin Depp meespeelde, LT). Maar dat proces ging over The Sun, en over niets of niemand anders. Het ging over een shitload leugens.”

Jeanne du Barry wordt nu overal Depps comeback genoemd. Hoe ziet hij dat zelf? Hij lacht: “Als ik zou sterven, en een paar dagen later weer tot leven zou komen: dát is een comeback. Of als ik elke wervel in mijn rug breek, en zes jaar later weer op een podium sta te tapdansen: dát is een fucking comeback. Dit niet. Want om een comeback te maken, moet je eerst weggaan. Ik ben niet weggegaan. Ik was er al die tijd nog. Ze belden mij gewoon niet meer. Omdat ik plots als een soort Charles Manson werd afgeschilderd.”

Geen plaats voor ego

Alleen de Franse actrice en regisseuse Maïwenn, die zich in het verleden al regelmatig kritisch uitliet over de MeToo-beweging, aarzelde niet om Depp te bellen. Zij vroeg hem om haar koning Lodewijk XV te worden. Depp speelt de vorst als een moegetergde, gehavende man die weer tot leven komt wanneer hij de verfrissende Jeanne du Barry, een rebels meisje van het volk, ontmoet.

“Ik vond het mooi dat deze film geen schoonheidswedstrijd was”, zegt Depp. “De make-up werd exact zoals in die tijd gedaan: bakken poeder op mijn gezicht, waardoor alle groeven en putten nog veel zichtbaarder worden. Dat is geweldig. Op een bepaald punt in je leven is er geen plaats meer voor ego. Het is bevrijdend om je niet elke ochtend af te vragen: ‘Hoe zie ik er vandaag uit?’ Het enige wat voor mij telde, was de visie van de regisseur dienen, en daar zelf nog wat dingetjes aan toevoegen.”

Depp wil nu weer vol aan de bak. Als acteur, producent, muzikant − op 18 juni staat hij met zijn supergroep Hollywood Vampires op Graspop −, maar ook als regisseur. Hij werkt momenteel aan een biopic over de Italiaanse schilder en beeldhouwer Amedeo Modigliani: “De film toont twee dagen uit het leven van Modigliani”, zegt Depp, “en speelt zich af in Parijs. Al hebben we eigenlijk Boedapest gebruikt als stand-in voor het Parijs van de jaren 1920. In sommige hoekjes van die stad waan je je zo een eeuw terug in de tijd.”

Met zijn rol in Jeanne du Barry en zijn Modigliani-film lijkt Depp zijn verdere professionele toekomst in Europa te willen uitbouwen. Twee jaar geleden richtte hij zelfs een filiaal van zijn Amerikaanse productiehuis Infinitum Nihil op in Londen, van waaruit hij Europese films wil opzetten. “Ik heb geluk dat ik mijn eigen bedrijf heb”, zegt Depp. Hij neemt ons mee terug naar 2020, toen studio Warner Bros. hem enkele dagen na het verloren proces tegen The Sun met aandrang vroeg om op te stappen uit de derde Fantastic Beasts-film: “Als men je plots vraagt om ontslag te nemen uit een film, een dag nadat je aan de opnames bent begonnen, dan wordt het wel heel duidelijk. Ik besefte plots: ‘Hé, ik denk dat ik gecanceld word!’ Dan is het goed om zelf een productiehuis te hebben in Europa.

“Infinitum Nihil bestaat nog steeds in Amerika, maar vanaf een bepaald moment had ik het niet meer echt nodig. Omdat ik niet zozeer nog de nood voelde om films te maken in Amerika. En ik voel al helemaal niet meer de nood om samen te werken met grote studio’s. Die geven toch alleen maar onzinnige opmerkingen op de scenario’s. Die mensen zouden zich beter niet met andermans job bemoeien: een veredelde boekhouder moet zich niet met scenario’s bezighouden. Dat is het probleem met Hollywood: je kunt daar niet om de typische drie-actstructuur heen. Ze blijven vasthouden aan formules, en je kunt die ook niet beter maken.”

Jeanne du Barry speelt nu in de bioscoop.