Het verbod moet helpen om de afvalberg in de textielsector te verkleinen en meer kleren te hergebruiken en te recycleren. Textiel heeft, na voeding, wonen en vervoer, de grootste impact op milieu en klimaat. Zo gooit de gemiddelde Europeaan jaarlijks zowat 11 kilogram textiel weg. Stortplaatsen en verbrandingsinstallaties blijven de voornaamste eindbestemmingen.

België was één van de lidstaten die voor het verbod had geijverd. “Dit akkoord zal de overgang naar een meer duurzame economie versnellen, van cruciaal belang voor de kringloopeconomie. Het bevat ook nog andere verboden om te vernietigen: voor elektrische apparaten, schoenen, hygiënische producten,...”, legt minister van Economie Pierre-Yves Dermagne uit.

Het akkoord, waarover nog onderhandeld moet worden met het Europees Parlement, bevat wel een aantal overgangsmaatregelen. Zo willen de lidstaten een overgangsperiode van vier jaar voor middelgrote ondernemingen van maximaal 250 werknemers. Kleine bedrijven met minder dan 50 werknemers zouden helemaal uitgezonderd worden.

Het verbod maakt deel uit van een bredere Europese verordening rond ecodesign die moet verzekeren dat duurzaamheid reeds in de ontwerpfase van producten wordt ingebouwd en deze goederen zo veel mogelijk opnieuw gebruikt, hersteld of gerecycleerd kunnen worden. De wet introduceert ook een digitaal paspoort, waardoor de consument zich kan informeren over de milieu-impact van het product dat hij koopt.