“Als we met belastinggeld korting geven op Chinese e-auto’s, financieren we de ondergang van de Europese industrie”

Krijgen particulieren binnenkort ook een subsidie bij de aankoop van een elektrische auto? De geesten lijken in die richting te rijpen. Ook Vlaams minister van Mobiliteit Lydia Peeters (Open Vld) is voorstander van een premie, zowel voor nieuwe als voor tweedehands e-auto’s. Hoe de subsidieregeling er zal uitzien, is nog niet duidelijk. In 2020 schafte de Vlaamse regering overigens een subsidieregeling voor elektrische voertuigen af wegens een gebrek aan interesse.

Dat ook particulieren een duwtje in de rug krijgen bij de aanschaf van een e-auto, is de logica zelve. De manier waarop de bestuurders van elektrische bedrijfswagens in de watten worden gelegd, terwijl de eigenaars van een tweedehands dieseltje met pek en veren worden ingesmeerd, stuit tegen de borst.

Voorbeelden in het buitenland tonen aan dat een subsidiesysteem voor elektrische voertuigen helpt bij de vergroening van het wagenpark. In Noorwegen – zij kunnen het zich veroorloven – worden nog amper conventionele auto’s verkocht en in Duitsland kregen ze de e-auto’s niet snel genoeg aangesleept. Vandaag krijgt de koper van een elektrische auto onder 40.000 euro in Duitsland een premie van 6.750 euro. Vorig jaar was dat zelfs 9.000 euro. Voor auto’s tot 65.000 euro bedraagt de premie 4.500 euro.

Een elektrische auto is nog altijd een pak duurder dan een conventionele auto en het ziet er niet naar uit dat daar op korte termijn verandering in komt. Een subsidie die echt werkt, is dan ook een dure aangelegenheid. De Nederlandse klimaatminister Rob Jetten werd op de openbare omroep net niet uitgelachen toen hij een premie van 1.000 euro bij de aanschaf van een elektrische auto verdedigde. Maar er is meer. De kans is groot dat, zeker bij occasie e-auto’s, de premie rechtstreeks in de zakken verdwijnt van de verkoper, die zijn prijs navenant zal verhogen. Als een maximum bedrag wordt gehanteerd van 35.000 of 40.000 euro, zoals wordt gesuggereerd, is de keuze hoe dan ook beperkt.

In Duitsland heeft de premie voor e-auto’s een bijkomend voordeel: ze verzekert de jobs van duizenden werknemers in de Duitse autofabrieken. En dus stelt zich de vraag: moeten we met ons belastinggeld – wat overigens ook geldt voor leasewagens – nu echt buitenlandse jobs gaan subsidiëren? Maar het kan nog erger. De komende jaren wordt Europa overspoeld door elektrische auto’s van Chinese makelij. Als we met Vlaams belastinggeld korting geven op Chinese e-auto’s, financieren we niet alleen het economische imperialisme van de Chinese communistische partij en mogelijk zelfs de tewerkstelling van Oeigoerse dwangarbeiders, maar ook de ondergang van de Europese industrie.