Assadi werd veroordeeld voor een poging tot aanslag op een bijeenkomst van de Iraanse oppositie nabij Parijs in juni 2018. “Het gaat om een poging tot aanslag”, aldus Venet. “Gelukkig zijn er geen effectieve slachtoffers, ook al zijn er potentiële slachtoffers. Assadi heeft een belangrijk deel van zijn straf uitgezeten, en kwam in aanmerking voor een aantal modaliteiten voor zijn strafuitvoering. Er is dus geen straffeloosheid.”

“De familie heeft nooit de vrijlating van Assadi gewild. Het is geen opwekkend nieuws, maar in de gijzelingsdiplomatie van Iran worden we geconfronteerd met een realiteit die aanleiding geeft tot dergelijke uiterst moeilijke keuzes”, aldus Venet. Ze benadrukte ook dat het leven van Vandecasteele op het spel stond.

Venet verwierp ook de notie dat de ruil een precedentwaarde zou hebben, en zou leiden tot meer gijzelingen in Iran. “Analyses van specialisten zien daar geen reden toe. Een strikte en vastberaden houding tegenover Iran doet het aantal gijzelingen niet dalen, maar voor de gegijzelden is het een ramp”.

Artikel 167 

Op de vraag waarom artikel 167 van de Grondwet niet eerder geactiveerd werd, wees Venet erop dat het dossier evolueerde: “Gedurende die vijftien maanden (waarin Vandecasteele vastgehouden werd, red.) is de toestand in België en Iran geëvolueerd. Het uitleveringsverdrag werd onderhandeld voor veroordeling van Assadi en de arrestatie van Olivier Vandecasteele. Maar de politieke elementen zijn veranderd. Het dossier kent twee lezingen: een juridische en een politiek-diplomatieke, met mogelijk een andere leidraad”. Het is volgens Venet echter duidelijk dat de goedkeuring van het ruilverdrag de onderhandelingen hebben vooruitgeholpen.