Lees hier het verslag van de Amstel Gold Race!

Philippe Gilbert: “Een plezier om met Kwiatkowski te rijden”

“Het was een zware finale. Iedereen verdiende te winnen want we werkten goed samen. Het was een enorm spannende finale. We gingen hard en ik zag dat iedereen op zijn limiet zat. Ik ook, maar ik had het in me om één of twee procent over mijn limiet te gaan. Ook Kwiatowski was enorm sterk. Het is een plezier om met hem te rijden, want hij werkt altijd goed mee en heeft zin om te koersen. Het was een moeilijke sprint. Hij ging snel aan, maar ik panikeerde niet. Toen hij stilviel kon ik hem nog passeren. Het is mooi om zo te winnen.”

Voor Gilbert was het al de vierde keer dat hij mocht juichen in de Amstel Gold Race, ook al werd de’ finish hertekend.” Het is één van mijn lievelingskoersen, ik rijd hier zeer graag. Het is een mooie wedstrijd, ook met de nieuwe aankomst. Ik dacht vooraf dat het misschien meer voor sprinters zou zijn, maar uiteindelijk werd het een mooie ontsnapping. We gingen snel op de Kruisberg, met de wind in de zij. Het was man tegen man. Ook de Bemelenberg was zwaar, maar daar hadden we de wind in de ” En nu ook de Waalse Pijl en Luik-Bastenaken-Luik winnen? “Laat me eerst hier maar van genieten. Ik wil elk jaar een klassieker winnen en heb er nu al twee. Dat is voor de jaren dat ik niets won”, knipoogde de Belgische kampioen.

Van Avermaet: “Ploeg liet me in de steek op Kruisberg”

Greg Van Avermaet verloor de Amstel Gold Race op de Kruisberg. Hij draaide te ver op en raakte nooit meer bij de zeven koplopers. “Daar liet de ploeg me een beetje in de steek”, aldus Van Avermaet.

Van Avermaet herbeleefde in de Amstel heel even de Ronde van Vlaanderen. Toen zat hij te ver op de Muur en greep Philippe Gilbert dat moment aan om weg te rijden. Op de Kruisberg gebeurde nu precies hetzelfde. “Iedereen wist dat je daar vooraan moest zitten”, aldus Van Avermaet. “We maakten een inschattingsfout. In de aanloop was het mee wind en ik raakte niet meer vooraan. Ik draaide pas op als veertigste.”

Van Avermaet vond dat BMC daar tactisch te kort schoot: “De ploeg liet me daar een beetje in de steek. “Op zich was het geen grote fout dat ik niet mee was, maar iemand had moeten mee springen om het stil te leggen. Dat was niet zo en dan rijd je achter de feiten aan.”

Bij BMC erkenden ze de kritiek van hun kopman. Valerio Piva zocht de oorzaak in het beulenwerk dat de ploeg verzette tussen kilometer 190 en 210, toen BMC zich collectief aan kop zette van het peloton om de wedstrijd hard te maken. “Onze mannen waren te euforisch”, aldus Piva. “We hebben daar te weinig andere ploegen pijn kunnen doen. Iemand als De Marchi reed vol mee, terwijl we die dieper in de finale wilden uitspelen.”

Van Avermaet stak tegelijk ook de hand in eigen boezem. Kwiatkowski reed achter zijn rug wel gewoon naar voor, een inspanning die Van Avermaet niet in de benen had. “Daar moest ik passen”, zo vertelde hij. “wat ook geen schande is. Ik kan mee doen tegen de mannen die geen Roubaix in de benen hebben, maar dan alleen als tactisch alles mee zit. Op zich voelde ik me wel goed vandaag. Toen ik doortrok op de Keutenberg konden er nog weinig volgen, dan ben je niet slecht.”

Van Avermaet is er nog niet uit of volgende week ook Luik rijdt. “Het zou niet slim zijn om dat meteen na de race al te beslissen.” (jpdv)

Michal Kwiatkowski: “Ik dacht dat ik Gilbert verrast had”

“Ineens voel je dan toch nog dat Philippe Gilbert je gaat voorbijsteken en dan zie je hem met zijn rechterhand het cijfer vier maken...” Michal Kwiatkwoski maakte zijn zin niet af. “Ik dacht écht dat ik hem verrast had door op 300 meter van het einde al de spurt te beginnen, maar die laatste 50 meter waren er tegen de wind in te veel aan”, vertelde de ex-wereldkampioen en ex-Amstel Gold Race-winnaar. “Ik voelde dat hij gewoon weigerde zich gewonnen te geven. Op het moment zelf ben je ongelofelijk ontgoocheld, maar anderzijds is verliezen van deze Gilbert hier op zijn terrein geen oneer. Kijk maar eens wat voor legend hij is. Gilbert kan alle mogelijke monumenten winnen. In 2011 won hij zelfs de Amstel, de Waalse Pijl en Luik-Bastenaken-Luik in acht dagen tijd, dat zegt voldoende. Ik vind het geen oneer om na zo’n strijd van hem te verliezen na – denk ik – voor de kijkers alweer een indrukwekkende voorjaarsklassieker”, stelde de kopman van Sky die eerder al de Strade Bianche en Milaan-Sanremo won. (hc)

Tim Wellens (42ste): “Top tien in Hoei en Ans zit er zeker in”

42ste. In zijn vierde deelname aan de enige Nederlandse klassiekers haalde Tim Wellens geen verre ereplaats zoals de negentiende plek in 2015 en de tiende plek vorig jaar. Maar de kopman van Lotto-Soudal reed wel zijn beste Amstel uit zijn carrière. Op Gilbert, Henao, Valverde, Kwiatkowski en Van Avermaet reed er niemand vlotter op de venijnige hellingen dan de in Monaco wonende Limburger. Er had zelfs een beter resultaat ingezeten, als hij niet plots de sprong moest maken toen Tiesj Benoot in de kopgroep wegviel door kettingproblemen “Op de Fromberg zag ik Tiesj stilstaan met materiaalpech. Dat was heel jammer voor onze tactiek. Ik besloot dan maar zo snel als mogelijk de kloof van tien seconden op de kopgroep van zeven te dichten.”

Wellens ging solo, maar bleef hangen op honderd meter. Toen Kwiatkowski vanuit de achtergrond in een ruk de sprong naar voren maakte, kon hij nog juist aansluiten bij Van Avermaet, Valverde en Felline. “Ik had niet de benen om op dat moment met Kwiatkowski mee te springen. Dat is ook geen schande, als je ziet hoe die naar boven vloog. Door mijn eerdere uitval was ik ook niet in staat om in de achtervolging even veel werk op te knappen als Greg en Alejandro, maar ik heb wel mijn deel van het werk gedaan. Maar de benen zijn zeker goed genoeg. Ik heb er een goed oog in voor de Waalse Pijl van woensdag en Luik-Bastenaken-Luik van zondag.”

De voorbije vier edities van de Waalse Pijl koos Wellens voor de aanval van ver. Het leverde nooit iets op. “Anticiperen in de Waalse Pijl is gewoon heel moeilijk. Als ik eerlijk ben kan ik Valverde en Kwiatkowski op de Muur van Hoei niet volgen. Wat daar dan wel mogelijk is? Als ik goed geplaatst aan de voet zit en heel veel geluk heb zit het podium in Hoei er misschien zelfs in. Top tien en dus WorldTour-punten moeten zeker mogelijk zijn.”

In Luik-Bastenaken-Luik is wachten op de slotklim naar Ans een minder evident scenario voor de 25-jarige Wellens. “In Luik ga ik wel proberen te anticiperen. Gilbert, Valverde en Kwiatkowski zijn superieur. Het komt er op aan hen te vlug af te zijn. Ook daar wil in de top tien rijden.” (bvc)

Tiesj Benoot: “Pech heeft ons genekt”

Lotto-Soudal was zondag wél van de partij, maar kende veel tegenslag. Tiesj Benoot zat aanvankelijk in dat mooie groepje met Philippe Gilbert en Michal Kwiatkowski. Pech sloeg hem echter weg vooraan. “Ik ben redelijk hard gevallen”, vertelt Benoot aan de micro bij Sporza. Met nog honderd kilometer op de teller ging de jonge Lotto-Soudal-renner inderdaad redelijk hard tegen de vlakte. “En dan op de Fromberg zat ik op de zevende of laatste positie, waar ik dan weer rechts aan de kant stond. Rojas remde voor mij en ik kon niet op tijd remmen en rij tegen hem. Ik ben niet gevallen, maar mijn ketting lag eraf. Tegen dat ik terug weg was, kwam de tweede groep met (met o.a. Van Avermaet, nvdr.) er al aan.” Benoot voelde dat hij misschien wel mee vooraan kon geweest zijn en baalde dan ook enorm. “Daarna zat ik ook nog achter een val met Kreuziger”, glimlachte hij. “Nu ik zie dat ze naar de aankomst rijden, ja, dat is vree spijtig he.”

Op het moment dat Benoot vooraan wegviel, kreeg Tim Wellens het signaal op naar voor te proberen gaan, om bij Gilbert en co. aan te sluiten. “Het was een schone groep he. Henao, Gilbert… er moest daar iemand mee van ons, dan weet je dat dat het moment is. Daar moest de koers ook gereden worden door ons. We waren er, maar pech heeft ons genekt.” Tiesj Benoot vond het jammer, maar toonde zich ook wel in zijn nopjes met de vernieuwde Amstel Gold Race, nu de Cauberg is weggevallen in de laatste drie kilometer. “Het is een koers die me ligt, ik kom zeker terug… maar nu ga ik mij eerst wat oplappen”, grijnsde een gehavende Benoot.

Michael Albasini: “Superblij met derde plaats”

Michael Albasini won in Berg en Terblijt de sprint van het achtervolgende groepje en daar was de oude Zwitser van Orica-Scott ook heel blij mee. “Dit was het hoogst haalbare. Toen Kwiatkowski en Gilbert doortrokken op de Bemelerberg kon ik eenvoudigweg niet volgen. Dit waren niet enkel twee ex-wereldkampioenen en twee ex-winnaars van de Amstel Gold Race, het waren ook de beste mannen van deze koers. Ik reed hier nog nooit in de top-tien en nu mocht ik mee Amstel drinken. Ik ben superblij met mijn derde plaats. Ik reed hier nooit eerder in de top-tien. De Waalse Pijl en Luik-Bastenaken-Luik liggen me in principe beter. En dan is er de Ronde van Romandië bij mij thuis waar ik een zevende ritzege wil behalen”, aldus de 36-jarige veteraan. (hc)