Jasmin White, opvallende finalist van de Koningin Elisabethwedstrijd: "Ik wilde Beyoncé worden, maar kreeg Schubert van de leraar"
De Amerikaanse zanger Jasmin White is een van de 12 finalisten van de Koningin Elisabethwedstrijd. Op donderdag 1 juni zingt die hun laatste proef. White is een opvallende verschijning met een bijzondere, diepe contralto-stem. Een portret.
En toen waren ze nog met twaalf in de tiende editie van de Koningin Elisabethwedstrijd voor zang. Drie avonden op rij zingen ze in Bozar met het symfonieorkest van De Munt hun finale. De Belgische zangeressen zijn helaas allemaal uitgeschakeld. Wie er wel bij is, is de Amerikaanse Jasmin White. Die zanger kwam in de vorige wedstrijdrondes opvallend uit de hoek en werd een publiekslieveling, met veel présence en een diepe, warme stem.
Jasmin White (29) is een buitenbeentje onder de finalisten. Die (Jasmin is non-binair) houdt van opera -"veel opera!"- maar ook van jazz en reggae. Hun favoriete zangeres is Ella Fitzgerald en die is verslingerd aan de computergame Zelda.
White komt uit Oregon, in het noordwesten van de Verenigde Staten: “Ik werd al zingend geboren, vertelt mijn moeder altijd. Ik was als kind onafgebroken aan het zingen; mijn familie zei soms: stop nu eens even!”
BEKIJK - "Ik werd al zingend geboren": portret van Jasmin White:
Muziek zit Jasmin in het bloed: “Aan vaderskant zitten er veel muzikanten in de familie, vooral uit de gospel en jazz. Met die muziek ben ik opgegroeid.” Het begon voor de Amerikaanse zanger allemaal in het koor. “Ik was dertien en mijn koorleraar raadde me aan om zanglessen te nemen. Leer me zingen als Beyoncé, vroeg ik aan de docent, maar die antwoordde: "Dat zal niet lukken. Ik kan je wel Schubert aanleren." Euh… oké, dacht ik, laten we dat dan maar proberen.”
Maak van mij een Beyoncé, vroeg ik aan de leraar. Ik kan je Schubert aanleren, was het antwoord
En zo geschiedde. Jasmin White volgde hun opleiding achtereenvolgens aan de University of Southern California, het Cincinnati Conservatory of Music en de beroemde Juilliard School in New York. Die maakte in 2019 hun debuut bij de Metropolitan Opera in New York als solist en koorlid in “Porgy and Bess”, een voorstelling die met een Grammy Award werd bekroond. Die trad onlangs toe tot de Operastudio van de Volksoper in Wenen, waar die dit seizoen zingt in "Die Zauberflöte", "Orfeus in der Underwelt" en "Der fliegende Holländer".
Ik moet altijd zingen
De stem van Jasmin White zakte van sopraan via mezzo naar contralto, waar die nu met groot gemak mee zingt. En die ademt muziek: “Ik MOET altijd zingen. Soms word ik midden in de nacht wakker en voel ik dat ik moet zingen.”
Meteen al in de eerste ronde van de Koningin Elisabethwedstrijd bracht Jasmin White met grote autoriteit een aria uit “Semele” van Georg Friedrich Händel, maar ook een gevoelig lied van Alban Berg; de halve finale zette die heel origineel in met een Spaanstalig wiegenlied voor een zwart kindje. Daarna volgde een song over de zwarte geschiedenis: “The negro speaks of rivers” van Margaret Bonds.
BEKIJK - Jasmin White zings "The negro speaks of rivers" van Margaret Bonds in de halve finale van de Koningin Elisabethwedstrijd:
In de finale zingt Jasmin White een aria van Erda uit "Das Rheingold" van Richard Wagner. Oermoeder en godin van de aarde Erda noemt die hun favoriete operarol, "die nauw aansluit bij mijn persoonlijkheid". White brengt ook een aria uit “Semiramide” van Gioachino Rossini en een lied van Gustav Mahler.
Het was geen verrassing dat Jasmin White doorstootte naar de finale. Niet enkel de jury, maar ook publiek en journalisten werden geraakt door hun performance. “White heeft je aandacht al nog voor de eerste noot ,” was te horen. Charisma, présence én een heel bijzondere, warme en wendbare stem, zowel in de diepte als in de hoogte: White heeft het allemaal. In de zaal kon je een speld horen vallen.
Een opvallende verschijning is Jasmin White zeker, met een opvallend afrokapsel. Let ook op hun juwelen, want die rijgt die zelf van kleine kralen, in motieven uit de "indigenous" of inheems- Amerikaanse traditie. Zelfs nu in Brussel maakt Jasmin nieuwe creaties die die meteen uitprobeert op het podium.
Of White de Koningin Elisabethwedstrijd wint, weten we in de nacht van zaterdag op zondag. Dan zou er 23 jaar na de Canadese Marie-Nicole Lemieux weer een contralto de eerste prijs beet hebben.
Allemaal steengoede zangers
Maar de concurrentie is groot. Er is de bijzondere Portugese sopraan Sílvia Sequeira. Tussen de bedrijven van de Koningin Elisabethwedstrijd door zong zij nog in “Maria Stuarda” in Nederland, waar ze recent de operawedstrijd Aria won. Sequeira, met een opvallende tattoo met notenbalken op haar arm (uit de opera "Gianni Schicchi" van Puccini), woont al twee jaar in Maastricht.
Er is ook de Nederlandse mezzosopraan Maria Warenberg, die grote indruk maakte met haar doorleefde uitvoeringen, of de Russisch-Duitse sopraan-met-de-moeilijke-naam Julia Muzychenko-Greenhalgh, glashelder en virtuoos. Of de Koreaanse baritons Daniel Gwon en Taehan Kim of de bas Inho Jeong. Of, of … Allemaal prachtzangers om van te genieten. Of ze nu winnen of niet.
De finale van de Koningin Elisabethwedstrijd op 1, 2 en 3 juni, telkens om 20u. Live te volgen op VRT: op de radio op Klara, op tv op het kanaal van Ketnet (donderdag en vrijdag) en Canvas (zaterdag), online via VRT MAX. Katelijne Boon, Clara De Decker en Nicole Van Opstal presenteren en ontvangen gasten; de jongerenjury De Zes geeft ook z’n pronostiekjes en besluit elke tv-avond met een cover van een popnummer.
