ASSISEN DAG 1. Ondervraging beschuldigde in proces-Uyttersprot: “Ze liet een heel diepe zucht en ik dacht dat dit over mij ging. Dat was de trigger”

Meester Jef Vermassen: "Tijdens de wedersamenstelling was u zich blijkbaar al aan het vervelen. U vraag zelfs om een short mee te doen naar de gevangenis en vraagt wie de opkuis gaat doen van het appartement. Hoe komt het dat u over een short bezig bent op zo'n moment? U toont ook nu geen emotie. Doet dit alles u eigenlijk iets?" 

Jurgen: "Ik ben wel emotioneel geworden. Ik was op dat moment afscheid aan het nemen van mijn appartement. Hier ga je nooit meer zijn, dacht ik. Ik wilde ook dat het proper zou zijn voor verkoop. Uiterlijk kan je toch ook niet zien hoe iemand zich voelt? Ik sta er elke dag mee op en ga er elke avond mee slapen."

Meester Jef Vermassen: "Haar moeder ook." 

Meester Mallego wil verder  nog weten of hij zijn pil Wellbutrin ooit gepakt heeft. 

Jurgen: Eén keer, ja. 

Jurgen D. gaf eerder aan dat er gelijkenissen tussen hem en een zekere Wiske, een 79-jarige vrouw uit Wichelen die in 2008 beschuldigd werd van doodslag op haar 80-jarige echtgenoot. Zij werd daarvoor vrijgesproken omdat haar echtgenoot haar mishandelde. 

"Zij kon mij ook kleineren. Ze had zelf zoveel zorgen reageerde dat af op mij", zo verklaarde hij daarover bij de onderzoekers. 

Voorzitter: "U had op dat moment veel problemen, maar zij was er ook niet altijd voor u, verklaart u."  

Jurgen: "Nee, ik voelde me een speelbal. Alleen als ze tijd had voor mij, mocht ik komen. Zo kreeg ze last minute eens een kaart voor 'Tomorrowland Aalst' en ik mocht niet mee. 'Je moet vertrekken', zei ze dan. Ik had dat nog nooit meegemaakt bij vorige partners." 

Voorzitter: "Ik kan nog heel lang doorgaan met vragen, maar tijdens de rest van het proces kunnen ook nog vragen gesteld worden."

Tussenkomst meester Vermassen 

Meester Jef Vermassen heeft nog wat vraagjes. "Kort voor de moord zegt u: 'Ik wil je echt niet kwijt. Ik ben in paniek nu je zegt dat je me gaat verlaten. Had ze de relatie dan beëindigd?" 

Jurgen: "Totaal niet, ze heeft me dat nooit persoonlijk gezegd. Maar ik had wel dat gevoel na dat desastreuze weekend." 

Meester Vermassen: "Uw zonen hebben het affront te dragen dat u hun papa bent. Hebt u al toenadering gezocht tot hen?" 

Jurgen: "Nee, ik denk ook niet dat ze daarop zitten te wachten. Ik was er nooit voor hen." 

Meester Vermassen: U zegt dat u geen motief hebt voor die moord? Dat heb ik nog nooit meegemaakt in mijn carrière. Blijft u daarbij?

Jurgen: "Ja, toch wel."

Meester Vermassen: "U wist dat u op haar hoofd ging slaan, verklaart u later. Klopt dat?"

Jurgen: "Ja, dat klopt."

Meester Vermassen: "Dat gaan we onthouden. U doet nadien nog rustig gel in uw haar. Vreemd, toch."

Jurgen: "Dat doe ik al jaren zo. Anders ben ik een vogelverschrikker. Dat zit in de familie."  

Voorzitter: "U verklaart later bij de onderzoekers dat ze een grote teleurstelling was. 'Ze had een egocentrisch karakter en was precies verliefd op zichzelf. Ik had van haar een totaal ander beeld en heb me mispakt', zegt u. Ze was volgens u een narcist."

Jurgen: "Ik denk dat elke politicus dat is." (gegniffel in de zaal) 

Voorzitter: "Niemand vertelt slecht over Ilse, maar u wel. U noemde haar een dramaqueen. Ze had enorm veel aandacht nodig."

Jurgen: "Dat was om te lachen, maar ik heb dat gezegd, ja."

Jurgen: "Ik werd die ochtend wakker van het licht in de woonkamer. Dat is niet veel, maar genoeg om iets te zien. Ik heb haar vastgenomen en ben toen opnieuw ingedommeld. Toen haar wekker op haar telefoon afging, werd ik wakker om 8.15 uur. Zij snoozede de wekker uit en ging terug naar bed en viel opnieuw in slaap."

Voorzitter: "De feiten zijn dus gebeurd tussen 8.15 uur en 8.29 uur, het moment dat Jurgen toekomt aan het politiebureau. Wat heeft u toen getriggerd?" 

Jurgen: "Ze liet een heel diepe zucht en ik dacht dat dit over mij ging. 

Voorzitter: "Kon dat geen zucht zijn van 'de wekker gaat af en ik wil nog slapen.'" 

Jurgen: "Dat kan misschien wel. Ik vond het een rare avond en was aan het piekeren. Al van toen we naar de film aan het kijken waren. Ik vond het raar dat ze me geen uitbrander gaf voor wat er tijdens het weekend gebeurd was. Ik ervaarde een hele druk. Ze gaf me constant richtlijnen en zei dat ik geen echte man was.

Voorzitter: "U bent naar de berging geweest om die hamer te halen om op haar hoofd te slaan. Wat dacht u op dat moment?"

Jurgen: "Ik besefte niet waarmee ik bezig was. Ik ben gestopt toen ze zwaar aan het zuchten was. Ik ben toen gepanikeerd en ben direct naar de politie gereden."

Voorzitter: "U komt toe bij de politie. U bent vrij rustig en zegt dan tegen hen: 'Ik heb mijn vriendin vermoord. Ze is mij al drie maanden aan het koeioneren.' 

Jurgen: "Klopt." 

De avond voor de moord gaat Ilse bij Jurgen thuis, maar de sfeer zat niet goed. Ilse was volgens de beklaagde aan het doordrammen dat hij zijn problemen moest aanpakken. "Ik kreeg een waslijst aan instructies. Ik moest naar een ambulante verzorging gaan en pillen nemen."

De twee kijken naar een film, maar in het hoofd van Jurgen staat het niet stil. "Ik had de indruk dat ze niet echt bij mij wilde zijn. Ze wilde ook geen gin-tonic drinken. Alleen water. We waren 's avonds wel nog intiem, maar het leek alsof ze het voor haar een verplicht nummertje was. Ik was precies een blok aan haar been geworden, een zorgenkind. Ik wist dat de relatie op haar laatste benen liep."

"'s Ochtends werd ik wakker bij het eerste licht. Het alarm van haar telefoon ging af. Ze zette het alarm stop en legde het naast haar op het hoofdkussen en ze is direct ingedommeld en ik ben naar de berging gegaan. Heel impulsief, ik dacht er niet over na. Dat heeft 10 à 15 seconden geduurd en ik stond terug aan het bed." 

29 juli gaan Ilse en de beschuldigde naar een psychiatrisch centrum in Lede. Wanneer de psychiater vraagt of Jurgen een drugsproblematiek had, antwoordt hij negatief. "Ik wilde niet dat Ilse dat te weten kwam want ze was daar heel erg tegen." 

Jurgen kreeg een antidepressivum voorgeschreven, maar toen hij de bijsluiter las, wilde hij die niet nemen. "Ik neem enkel plantaardige zaken. Ik geloof niet in die andere quatsch, sorry", zo zegt hij.

"Ik heb nooit erkend dat ik een drugsprobleem had en heel weinig wisten dat. Ik blowde de heel dag door. Het is pas in de gevangenis dat ik dit door had."

In de dagen voor de moord waren er al problemen tussen de twee. Vrijdag 31 juli moment ging het koppel petanquen en Jurgen D. was erg nors omdat hij niet samen met Ilse kon spelen. Hij liet zijn ongenoegen duidelijk blijken aan Ilse en de rest van de groep waardoor de sfeer tot aan een vriespunt zakte. 

Zondag voor de feiten ging het slachtoffer naar de mis met haar moeder. Nadien ging ze iets drinken met haar mama. Als terug thuiskomt, is Jurgen ontstemd omdat ze iets gedronken had en hij dat kon ruiken. "Dat hoort niet van 's morgens", aldus de beschuldigde.

Er ontstond een discussie en de beschuldigde zakte daarop door zijn benen. Ilse wilde daarop hem naar spoed rijden, waarop Jurgen plots toch weer ok was en naar huis reed. 

De beschuldigde verklaarde dat hij zich in die periode slecht voelde. "Dat was al bezig van midden juni. Ik was gestopt met roken, blowen en alle chemische rommel. Ik was 10 kilo vermagerd. Ik kon ook niet werken door corona. Dat woog op mij. Ik lag thuis in het donker in mijn bed." 

Voorzitter: "Op 21 juli stuurde u nochtans ook nog naar andere vrouwen. Seksuele berichten. Ik zal straks mijn mond eens moeten wassen na het voorlezen." (voorzitter leest berichten voor die inderdaad zeer expliciet en seksueel van aard zijn)

Jurgen D.: "Dat was machopraat. Ik ging daar niet naartoe gaan. Die vrouw zat trouwens in Limburg." 

De beschuldigde verklaarde tijdens de ondervraging dat hij van bij het begin open kaart wilde spelen met zijn nieuwe partner. Hij vertelde haar naar eigen zeggen van bij het begin dat hij strafregister had. "Ik heb haar direct alles verteld over mijn correctionele veroordelingen", aldus Jurgen D.. De voorzitter leek daar echter zijn bedenkingen over te hebben. 

"Ilse heeft op een bepaald moment een pro en contra-lijst gemaakt omdat ze twijfelde aan de relatie. Bij contra stond nors, eigenwijs, weinig aandacht voor kinderen, playboy, te aanhankelijk, jaloers, bang en koppig. Over uw strafregister staat er toch niets bij", klinkt het. 

Veel kon de beschuldigde daar niet tegenover zetten. 

Voorzitter: "Hoe hebben jullie elkaar ontmoet?" 

Jurgen D.: "Wij hebben elkaar leren kennen op Aalst Carnaval 2016 bij het nemen van een foto. Vier jaar later krijg ik via mijn Facebookprofiel een herinneringsfoto van ons. Toen heb ik eerste stap gezet en ben ik beginnen communiceren via Facebook. Tijdens de coronaperiode hebben wij heel veel gewandeld in Moorsel, Wieze en in Laarne en zijn zo dicht bij elkaar gekomen. Ik wilde echt de tijd nemen om haar te leren kennen. Ik wilde me herpakken en niet holderdebolder handelen zoals vroeger." 

Voorzitter: "Een van haar vriendinnen zei dat u een goede gast was. Had die vriendin dan gelijk?

Jurgen D.: (zwijgt enkele seconden): "Ik heb ook goede momenten gehad, ja." 

Voorzitter: "U stuurt naar een vriendin dat Ilse u vertelde dat ze al veel gekwetst was."

Jurgen D.: "Klopt, dat vertelde zij mij tijdens het wandelen." 

Voorzitter: "Tijdens die wandelingen was u ook bezig met andere vrouwen. Op de 7e date stuurde u naar een vriendin dat u nog nooit zo lang heeft moeten wachten, maar dat het zeker in de 'sjakosj' komt. U zegt ook dat u geen misstap meer wil maken. Wat bedoelt u?"

Jurgen D.: "Ik had net een 4-jarige relatie achter de rug en had die vrouw bedrogen. Die fout wilde ik niet meer maken." 

Voorzitter: "Op een bepaald moment zegt u via een sms of een chat dat u wel 'den hele Belgique niet gaat afwandelen, maar dat ze wel hitsiger wordt. 'Ik ga ze hier eens in de bos pakken, de teef', zo zegt u." 

Jurgen D.: "Dat komt misschien een beetje raar over, maar dat is een beetje de Aalsterse manier van communiceren, meneer de voorzitter." 

Voorzitter: "U noemt haar nog een geil konijn en 'berelekker'. Wat vindt u daar nu van?" 

Jurgen D.: " Dat is echt belachelijk gedrag." 

In 2000 moest de beschuldigde zichzelf beschrijven naar aanleiding van een proces. Hij beschreef zichzelf toen als jaloers, iemand die nooit tevreden was en niet kon relativeren en professioneel ook altijd de beste verkoopcijfers wilde hebben. Ook omschrijft hij zich al zeer zenuwachtig. Hij verklaarde in het hof dat hij deze eigenschappen nog steeds heeft. 

"U staat hier nochtans heel rustig", merkte de voorzitter op. 

 Jurgen D.: "Dit is een van de meest verschrikkelijke dingen die ik ooit al heb meegemaakt. Ik zie er misschien rustig uit, maar vanbinnen daver ik."   

In veel relaties was er sprake van geweld, zo stelde de voorzitter vast. 

Jurgen D.: "Ik ben inderdaad vaak gewelddadig geweest. Vaak omdat ik op dat moment had gebruikt."

Voorzitter: "Veel van uw ex-parterns zijn niet lovend over u."

Jurgen D.: "Dat klopt, ja." 

Voorzitter: "U heeft ook kind. Heeft u daar contact mee?"

Jurgen D.: "Nee, ik heb er geen contact mee en heb er nooit aan bijgedragen. Ik heb hem nooit kunnen erkennen omdat ik toen in een echtscheiding zat."

Voorzitter: "Moreel gezien had u dat toch moeten doen?"

Jurgen D.: "Ik heb daar mijn eigen persoonlijk regels rondgeschreven. Mijn ex-partner heeft tijdens de scheiding gepluimd. Ik wilde geen cent meer aan haar geven."

Voorzitter: "Maar daar had uw zoon wel niet mee te maken, toch?"

Jurgen D.: "Dat klopt inderdaad. Dat was egoïstisch van mij. Ik ben daarin tekortgeschoten."

De beschuldigde schetst kort zijn professionele leven, maar al snel gaat het over zijn privéleven. 

Jurgen D.: "Ik ben vrij jong gehuwd en heb er altijd een losbandige levensstijl op nagehouden. De drie jaren in gevangenis hebben me doen inzien dat ik niet goed bezig was. Een leven van drank, drugs en seks. Zo kon het niet verder. Het heeft me gebracht waar ik nu sta."

Voorzitter: "U heeft veel relaties gehad?"

Jurgen D.: "Ik fladderde van de ene naar de andere. Ik had veel meer pauzes moeten nemen om eens te overdenken."

Voorzitter: "Waarom deed u dat?"

Jurgen D.: "Ik zocht naar erkenning en bevestiging. Sinds ik kind ben. Ik zocht erkenning van mijn vader, maar kreeg die nooit. Hij zei dat ik moest studeren voor boekhouder, maar ik wilde dat niet. Nooit kreeg ik een compliment van hem en zo is de basis ontstaan voor het aandacht zoeken."

Voorzitter: "Zonder een moreel over te vellen. U zocht ook seks, he?"

Jurgen D.: "Ja, die losbandigheid, daar heb ik altijd mee geleefd. Ik was altijd op zoek naar nieuwe prikkels. Dat is een gebrek van mij. Ik zie nu niemand in de gevangenis. Ik moet eerst werken aan mezelf. Ik vraag ook niemand om me te bezoeken. Ik wil reflecteren. Dat is mijn enige redding." 

De voorzitter spreekt de  beschuldigde toe. "Het is uw moment om te spreken en een indruk na te laten bij uw rechters. U weet wat men zegt, de eerste indruk is belangrijk. Ik zal u verschillende vragen stellen, sommige indringend en vervelend. Het is echter niet de bedoeling om u in een hoek te drummen of om er u in te luizen, maar om de waarheid te achterhalen. We willen meer te weten komen over uw persoonlijkheid en uw leven en hoe dit in verband kan worden gebracht met de feiten."

(Jurgen D. knikt.)

De voorzitter richt zich tot de familieleden en raadt hen aan om op bepaalde momenten de assisenzaal te verlaten. "Er zullen foto's worden getoond die zeer confronterend zijn. Ik heb nochtans al veel zaken gedaan, maar deze zijn écht heel erg", klinkt het. 

Meester Anthony Mallego en zijn collega Stijn Roels stellen zich voor als de advocaten van de zonen en de ex-partner van het slachtoffer. 

Meester Jef Vermassen is de raadsman voor de moeder van Ilse Uyttersprot. Hij wilde het volgende kwijt: 

"Ze heeft schrik van het proces want alles gaat weer opgerakeld worden. Ze heeft het lastig dat haar enige dochter overleden is. Ze zagen elkaar elke dag en waren twee handen op één buik. We gaan proberen dit op een edele manier af te handelen. Ik hoop vooral dat de beschuldigde eindelijk gaat zeggen waarom hij het gedaan heeft. Voor de moeder is het ook belangrijk om te weten of haar kind nog geleden heeft. Dat zijn de vragen waar we eerlijkheid voor verwachten."