Voor tweede jaar op rij de boeman: Club Brugge houdt Union van eerste titel in 88 jaar

Het Dudenpark ontplofte op het einde van de eerste helft. Op het moment dat Tolu de 1-0 maakte voor Racing Genk tegen Antwerp. De Brugse fans verbroederden met die van Union. Tot dan was het een rare avond in Vorst.

Het was een nerveuze bedoening. Union ging op zoek naar een goal, voor Club zat het seizoen er eigenlijk al op. Blauw-zwart dreigde als eerste - Sabbe botste op Moris. Maar de grootste kansen waren toch voor de thuisploeg. Adingra trapte naast oog in oog met Mignolet en ook Teuma botste op de doelman. Op het half uur stuurde Teuma - hij ging voorop in de strijd - Boniface weg. De Nigeriaanse spits mikte op Mignolet.

Club had het vooral moeilijk met de snelle omschakelingen van de thuisploeg. 0-0 aan de rust én 1-0 in Genk.

Union móest scoren om kampioen te worden. Een boodschap die was aangekomen in de kleedkamer. De eerste aanval na de rust was meteen raak. Adingra zette een één-twee op met Boniface en werkte koel af. Een immense vreugde-uitbarsting volgde. Even verslapte de aandacht bij Union. Lang mocht vrij trappen aan de zestienmeter - Moris duwde in hoekschop.En de doelman redde iets later de meubelen op een afgeweken voorzet van de doorgebroken Nusa. Dan toch titelstress bij de Brusselaars.

Op het uur viel de gelijkmaker in Genk én werd Teuma gewisseld. De aanvoerder blesseerde zich in een duel met Nielsen. Het werd iets stiller in het Dudenpark.

Boniface mocht alleen af op Mignolet - naast. Het laatste kwartier was zenuwslopend. Met in minuut 77 opnieuw gejuich. De 2-1 van Heynen in Genk deed iedereen dromen.

Union ging op zoek naar de 2-0, wilde niet het risico lopen op een late tegengoal. Puertas schoot naast. Er werd met sjaaltjes gezwaaid, er werd bier gedronken. Iedereen stond op de banken.

Heel Vorst telde af. Een half oog gericht op wat er in Genk gebeurde.

En dan was er die fatale negentachtigste minuut. Hendry kopte de bal voor doel, Homma tikte binnen. Het ongeloof was groot, de ontgoocheling enorm. Union zette nog alles op alles. Vertessen kwam erin. De blessuretijd was dan al ingegaan.

Noa Lang dompelde het Dudenpark helemaal in rouw op de tegenaanval. 1-2, boeken toe. De 1-3 van Sandra is er één voor de geschiedenisboeken.

Twee seizoenen op rij deed Union mee in de titelstrijd. Twee seizoenen op rij is het net niet voor de Brusselaars. Derde keer, goede keer moeten ze maar denken.

Het publiek bleef hun ploeg aanmoedigen. Fans waren in tranen. Spelers evenzeer.

Tot op de streep hebben ze ervoor gevochten.

KIJK. Simon Mignolet: “We hebben onze job gedaan”