“Blijf maar fluiten. Mij zien, is jullie moment van het jaar”: zelfs tijdens emotioneel afscheid aan voetbal blijft Ibrahimovic zichzelf

Na afloop van AC Milan - Hellas Verona zat het er helemaal op voor Zlatan Ibrahimovic. Het einde van een 24 jaar lange carrière waarin hij controversieel maar vooral briljant was. En de laatste jaren steeds meer gekwetst, zoals het voorbij seizoen dat omwille van een knieblessure veelal aan hem voorbij ging. Vorig jaar ging hij nog onder het mes, nadat hij in zijn tweede periode bij AC Milan de rossoneri hun eerste scudetto in elf jaar had bezorgd.

“De eerste keer dat ik voor AC Milan speelde, bezorgde de club me blijdschap. De tweede keer, was dat liefde. Diep vanuit het hart wil ik jullie allemaal bedanken”, sprak Zlatan. “Jullie verwelkomden me met open armen en lieten me hier thuisvoelen. Ik zal voor de rest van mijn leven fan van AC Milan blijven. Nu is het tijd om afscheid te nemen van het voetbal, maar niet van jullie.” Moment dat de Milan-Belgen Saelemaekers, De Ketelaere, Origi en Vranckx niet snel zullen vergeten. Die eerste, ingevallen in minuut 84, was nog goed voor de assist voor de tweede goal van Leão in de 3-1-zege. De Ketelaere was in minuut 70 op het veld gekomen, Origi en Vranckx kwam niet van de bank.

Langs de zijlijn stonden Milan-trainer Stefano Pioli en zijn spelers, allen in shirts met de naam Ibrahimovic en zijn rugnummer 11 op, er beteuterd bij. Vooral middenvelder Sandro Tonali had het zichtbaar moeilijk. In de Curva Nord las je op een grote tifo: ‘Godbye’, refererend aan zijn bijnaam van God. Van AC Milan mocht Zlatan een shirt in ontvangst nemen, waarop zelfs de altijd immer coole Zweed het niet droog hield.

Ook op de persconferentie achteraf was Zlatan zijn gewiekste zelve. Gevraagd of het overlijden van zijn omstreden makelaar en goeie vriend Mino Raiola een invloed heeft gehad op zijn beslissing om afscheid te nemen, antwoordde hij doodleuk: “Mocht Mino nog hier geweest zijn, zou ik ongetwijfeld niet gestopt zijn. Want dan zou hij zijn commissie op mijn speelminuten nog willen hebben... Sorry Mino, maar dat is de waarheid!”

In 1999 kwam Ibrahimovic bij Malmo aan de oppervlakte, waarna het naar Ajax ging. In Amsterdam werd hij groot, zoals het rijtje van clubs waarvoor hij vervolgens uitkwam: Juventus, FC Barcelona, Inter, twee keer AC MIlan, PSG, Manchester United. Hij voetbalde ook in Amerika bij LA Galaxy. In totaal scoorde Zlatan in zijn clubcarrière 493 goals in 819 wedstrijden en won hij maar liefst 34 trofeeën.

Voor de Zweedse nationale ploeg kroonde hij zich tot all time-topschutter met 62 goals in 122 matchen. Zlatan was erbij op zes grote eindtoernooien en werd twaalf keer verkozen tot Zweeds Speler van het Jaar. Als geen ander wist Ibrahimovic de schijnwerpers op zich te zetten. Zo verwees hij geregeld naar zichzelf als een leeuw en maakte hij zich de uitspraak ‘Dare to Zlatan’ eigen. Vraag dat laatste maar aan Pep Guardiola, de coach die het aandurfde hem in Barcelona geregeld op de bank te zetten.