Bilal (11) verongelukte op de fiets na school: “Hebben we hem te jong alleen laten fietsen? Maar hij deed alles zo goed”

19 mei 2021. Een erg wisselvallige lentedag. Maar toch staat Bilal, de middelste van een gezin van vijf kinderen, erop om met de fiets naar school te gaan. Het is nog geen 5 minuten fietsen van bij zijn thuis tot bij lagere school Op het Boseind in Maasmechelen, waar hij in het zesde leerjaar zit.

(Lees verder onder de foto)

“Sinds het vijfde leerjaar ging hij meestal met de fiets naar school”, vertelt papa Abdelhak Ben Omar. “Zijn mama bracht zijn zusjes, toen 5 en 6 jaar oud, wel altijd met de auto naar dezelfde school. Maar hij wou meestal niet meerijden. Hij fietste liever.”

Bilal kon twee verschillende routes nemen om naar school te fietsen en weer terug. “Meestal via de Joseph Smeetslaan, al had ik liever dat hij de Koning Albertlaan nam. Op die eerste weg mogen auto’s 70 km/u rijden”, zegt Abdelhak.

Die woensdagmiddag reed Bilal wel degelijk via de ‘veiligere’ Koning Albertlaan naar huis. “Toen zijn mama zijn zusjes op school ging ophalen, had hij nog naar haar gezwaaid. ‘Tot zo, mama’, zei hij. Hij zou een stukje meerijden met een vriendje, dat ook in de richting van de Koning Albertlaan moest.”

(Lees verder onder de foto)

Meestal arriveerde Bilal dan enkele minuten na zijn mama en zusjes thuis. “Maar na 5 minuten was hij er nog altijd niet”, zegt papa Abdelhak. “En enkele minuten later nog steeds niet. Intussen waren onze oudere zonen thuisgekomen en konden zij bij hun zusjes blijven. Ik was werken. Mijn vrouw is richting de school gereden, en bij de rotonde zag ze hem liggen.”

LEES OOK. 11-jarige fietser paar dagen na ongeval overleden

Rotonde

De jongen fietste al op de rotonde toen hij werd aangereden door een bestuurster die diezelfde rotonde wilde oprijden. “Ze zegt dat ze hem niet gezien heeft. Maar hij kwam van links, dus ik kan dat niet begrijpen”, zegt Abdelhak. “Een van de personen die als eerste bij hem waren, was een verpleegkundige. Zij zag meteen dat het ernstig was en heeft de hulpdiensten verwittigd. Het heeft minstens een kwartier geduurd voor die ter plaatste waren. Bilal heeft tot twee keer toe een hartstilstand gekregen. Hij werd naar het ziekenhuis afgevoerd, maar daar werd al snel duidelijk dat hij veel hersenschade had opgelopen.”

(Lees verder onder de foto)

“Bilal was altijd het zonnetje in huis. Hij was overal graag gezien en had veel vriendjes”

Papa Abdelhak Ben Omar

Intussen had de verpleegkundige Abdelhak opgebeld. “Ze had onze gegevens gevonden in de agenda van Bilal. Ik ben vrachtwagenbestuurder en was in Luxemburg. Ik moest dus nog ruim twee uur naar huis rijden, een erg lange rit.”

Vijf dagen na het ongeval, op 24 mei, is Bilal in het ziekenhuis overleden. Een zware klap voor zijn gezin en ook voor de school. “Bilal was altijd het zonnetje in huis”, zegt Abdelhak. “Hij was overal graag gezien en had veel vriendjes. Hij kon met iedereen opschieten, jong en oud. Ook thuis was hij een lieve broer. Hij deelde de kamer met zijn oudere broer Ibrahim. Hij was altijd goedgezind, nooit chagrijnig. Dat kan ik van zijn twee broers niet altijd zeggen. (glimlacht) Bilal had ook veel energie. Hij hield van fietsen en voetballen. Hij genoot van het leven.”

Op de kast met Bilals foto’s staat een herinneringsdoos die het gezin van de school heeft gekregen. Daarin zit onder meer zijn laatste rapport, met allemaal goede resultaten. “Hij was heel slim. Op school waren ze ook heel aangedaan. De dag na het ongeval kregen alle kinderen vrij. Ze hebben ook een boompje voor hem geplant.” Naast de doos staat nog een kunstwerkje van Bilal. “Dat heeft hij voor het ongeval nog voor Moederdag gemaakt.”

(Lees verder onder de foto)

Camera

Volgende week, ruim twee jaar na Bilals overlijden, zal het ongeval in de rechtbank behandeld worden. “Maar voor ons is er eigenlijk geen discussie”, zegt Abdelhak, terwijl hij ons op zijn telefoon een filmpje toont. “De camera van een huis vlakbij heeft Bilal nog gefilmd op de rotonde. Het ongeval staat net niet op beeld. Maar je ziet dat Bilal zich netjes aan de verkeersregels hield en mooi aan de rechterkant fietste. In het begin vroegen we ons af of we hem misschien te jong alleen hadden laten fietsen, maar hij deed alles goed.”

“Het is echt de verantwoordelijkheid van ons allemaal, de mensen zelf. We moeten ons aan de snelheid houden”

Papa Abdelhak Ben Omar

Intussen zijn er snelheidsremmers aangelegd aan de bewuste rotonde. “Op de weg naar school ligt er ook overal fietspad, dus ik denk niet dat het aan de infrastructuur ligt”, zegt Abdelhak. “Het is echt de verantwoordelijkheid van ons allemaal, de mensen zelf. We moeten ons aan de snelheid houden, en zeker in de bebouwde kom en in de buurt van scholen. Vanuit mijn vrachtwagen zie ik veel onverantwoorde bestuurders. Het is ongelooflijk hoeveel mensen met hun telefoon bezig zijn. Daarnaast vind ik het onverantwoord dat er op sommige plaatsen toch 70 km/u gereden mag worden.”

Vandaag probeert het gezin stilaan de draad weer op te pikken. “Vooral het eerste jaar was heel zwaar”, zegt Abdelhak. “Mijn vrouw heeft het nog altijd heel moeilijk. Ook in de rechtbank zal het weer moeilijk zijn.”

Bilals zusjes zijn nog te klein om met de fiets naar school te gaan. “Maar als het eenmaal zo ver is, weet ik niet of we het zullen aandurven om hen te laten fietsen.”