Evenepoel zette zijn ploegmakker Mattia Cattaneo en James Knox op kop op de slotklim, om vervolgens op iets meer dan 6 kilometer van de top aan te vallen. Mattias Skjelmose en Felix Gall konden mee en reden uiteindelijk naar plekken 1 en 2. Skjelmose is ook de nieuwe leider.

“Ik had besloten om mee tempo te rijden op die eerste klim, omdat ik wilde dat het een beetje lastig werd vandaag wegens het niet zó lastige parcours”, aldus Evenepoel. “Het begon dan te regen in de afdaling, waardoor het vrij koud werd en ik een beetje bibberend aan de slotklim begon. Best helse omstandigheden dus. Oké, dat geldt voor iedereen maar toch na 20 dagen tegen de 30 graden in België was dat toch even een schok voor het lichaam. Het stevige tempo van Cattaneo en Knox was de bedoeling. Ik moest wel iets proberen om (leider, red.) Küng eraf te rijden, wat ook lukte. Er waren er echter twee die ook heel sterk waren en dan heb ik misschien iets te veel werk op mijn schouders genomen. Dat heb ik een beetje cash betaald op het lastige stuk van de klim.”

Evenepoel leek even het achtervolgende groepje te moeten laten gaan, maar herstelde zichzelf en sprintte naar een vierde plek op 21 seconden van de winnaar.

“Ik voelde dat het nog niet top is. Normaal zou ik op dat stuk een cartouche bij moeten kunnen steken, maar dat zit er niet in vandaag. Ik viel ook niet volledig stil, het was slechts 2-3 minuten en daarna kwam ik terug in mijn ritme dus het zullen nog wat naweeën zijn. Maar het was uiteindelijk nog een goeie sprint. Dat ik verkeerd heb ingedeeld? Misschien ging ik wat te vroeg, maar mijn ploegmaats waren leeg gereden dus ik moest wel gaan. Normaal zou ik 2-3 keer gaan om ze eraf te rijden, maar dat zit er nog niet in. En je weet het ook niet hé: misschien pokerden die mannen (Gall en Skjelmose, red.). Maar toen Gall op kop kwam, voelde ik meteen dat hij beter kon. Het was misschien niet het slimste om te blijven rijden, dus morgen ga ik mogelijk wat meer in het wiel zitten en het initiatief bij anderen leggen.”

Geen drama

De achterstand in het algemene klassement bedraagt nu 17 seconden. “We moeten content zijn, we hebben het geprobeerd. Er is nog niks verloren, dus geen drama. Ik verlies hier het klassement niet. Op naar morgen, een nieuwe kans. Dan zijn het nog langere cols en een lastiger parcours. Laat ons hopen dat het droog blijft en dat het asfalt beter wordt. Dat was vandaag bergop niet geweldig.”

Al kijkt de wereldkampioen al met één oog naar de koninginnenrit van donderdag. “Ik mis nog wat trainingsritme want ik heb tien dagen zonder fiets gezeten. Dat is dus normaal. Ik ga blijven vechten maar ik mag niet elke dag 20-30 seconden verliezen. Ik ben vandaag echter niet ontploft hé. Het is accepteren en doorgaan. Vooral naar donderdag kijk ik uit, dat is echt iets voor mij. Ik ken dat parcours vanbinnen en vanbuiten door mijn trainingen in Livigno.”

“Ik twijfelde of Remco een spelletje speelde”

“Ik was niet zeker of ik Remco kon kloppen: hij ging echt snel”, zei Skjelmose na ritwinst en het veroveren van de gele leiderstrui. “Maar ik was iets meer bezorgd om Felix Gall dan om Remco. Toen Felix aanviel, ging hij echt snel. Ik was niet echt zeker of Remco op dat moment een spelletje speelde, of op de limiet zat. Maar ik bleef het vertrouwen houden in mezelf, en alles geven wat ik had.”

Zo reed Skjelmose naar zijn eerste zege ooit op WorldTour-niveau: “Ik had vooraf grote vraagtekens over mijn klimcapaciteiten. Oké, dit was misschien niet de lastigste rit, maar dit was toch een lange beklimming, en ik deed het echt goed. Dus ik denk dat we een iets kleiner vraagteken achter mijn klimvermogen kunnen zetten.”

In de stand heeft Skjelmose met onder meer nog twee bergritten en de slottijdrit te gaan nu zeventien seconden voorsprong op Evenepoel, zijn eerste achtervolger. “Hopelijk kan ik de gele trui behouden. Het kan moeilijk worden, maar we gaan ons best doen. Hopelijk kunnen we de trui verdedigen tot de laatste tijdrit en dan is het daarin helemaal aan mij.”

De 22-jarige Skjelmose telt nu vijf profzeges: vorig jaar won hij de tijdrit en het eindklassement van de Ronde van Luxemburg, begin dit seizoen juichte hij in een etappe van de Ster van Bessèges en van de Ronde van de Alpes Maritimes et Var.

Trotse Uijtdebroeks

Cian Uijtdebroeks reed naar een knappe vijfde plaats en finishte net na Evenepoel. “Ik ben heel blij”, aldus het Belgische talent van Bora-hansgrohe. “Als je aankomt in het wiel van de wereldkampioen is dat toch wel geweldig. Ik heb gegeven wat ik kon. De aanval in het begin was een beetje te explosief voor mij, dus ik heb gewoon tempo gereden met Wilco Kelderman. Die ken ik nog van bij de ploeg. Op het einde was het nog alles eruit halen wat ik in mij had.”

“Morgen zal het nog zwaarder worden, dus dat belooft. Of Remco de slotklim verkeerd heeft aangepakt? Ik weet het niet, het is erg zwaar en ook moeilijk in te schatten. Bovendien zal hij allicht niet in zijn beste vorm ooit zijn, dus ik denk dat dat wel normaal is.”