Alkibiades telt 900 bladzijden, waarvan 140 pagina’s bronnenmateriaal, weegt 1,3 kilogram en is al zeker 50.000 keer over de toonbank gegaan sinds het eind mei verscheen. In de top 10 van Standaard Boekhandel moet Ilja Leonard Pfeijffer alleen Lucinda Riley laten voorgaan, die samen met haar zoon de wereld onlangs een zoveelste episode van De zeven zussen schonk.

Aan het nieuwe boek van Pfeijffer is een promotour verbonden en die liet woensdagavond gemakkelijk de Theaterzaal van Vooruit vollopen. De Nederlandse auteur, met woonplaats in het Italiaanse Genua, is de huidige, haast mediterrane temperaturen in onze stad duidelijk gewoon. Hij verscheen zoals steeds zeer netjes in pak en met stropdas op het podium. (lees verder onder foto)

Alkibiades vertelt het verhaal van de gelijknamige politicus en strateeg uit het Athene van 2.500 jaar geleden. Hij was volgens Pfeijffer extravagant, geniaal, opzienbarend, androgyn, biseksueel en omstreden. “Maar ook ambitieus, waanzinnig en onbesuisd”, merkte journaliste en interviewster Jelle Van Riet op. “Dezelfde eigenschappen die nodig zijn om dit boek te schrijven.” De auteur bevestigde.

LEES OOK. RECENSIE. ‘Alkibiades’ van Ilja Leonard Pfeijffer: Een uitputtende roman als politiek en filosofisch traktaat ***

Democratie

Hét thema van het boek is het verval van de democratie. “De situatie vandaag is angstaanjagend gelijklopend”, zegt Pfeijffer. “Ik heb de nadrukkelijke hoop dat we daar nog iets aan kunnen doen. Als ik zeker had geweten dat het hier allemaal naar de kloten gaat, dan had ik dit boek niet geschreven. Het is nog niet te laat, maar alles begint met bewustzijn. Ik hoop daaraan bij te dragen. Politici kunnen veel leren van dit boek. Het is eigenlijk een handleiding voor populisme. Daarom, beste lezers, houden we dit boek het best onder ons.”

Zijn eerdere boeken schreef Pfeijffer op openbare plekken in Genua, maar voor Alkibiades was dat onmogelijk. “Ik wilde dicht bij de bronnen blijven, dus moest ik thuis aan mijn bureau zitten, omringd door Griekse teksten. Ik had dus eerst huiselijk geluk nodig om dit boek te kunnen schrijven. Dat heb ik ondertussen gevonden bij mijn vriendin Stella. Voor het eerst ooit vind ik het leuk om thuis te zijn.” (lees verder onder foto)

“Zal dit geen boek worden zoals het verzamelde werk van Kafka? Het staat mooi in de boekenkast, maar geen mens die het volledig heeft gelezen”, wilde Van Riet weten. “Mensen hoeven het niet te lezen. Als ze het maar kopen”, zei de Nederlandse schrijver ironisch.

“Het is een heel bijzonder boek voor mij, omdat ik zowel mijn oude liefde voor de antieke wereld als mijn capaciteit als schrijver kan delen met de lezer. Het heeft me 14 maanden gekost om Alkibiades te schrijven, maar er gaan 20 jaar klassieke studies en 25 jaar schrijversmetier aan vooraf.”

Dat schrijven omschrijft Pfeijffer, die anderhalf uur na de voorstelling nog aan het signeren was, dan weer als een vorm van communicatie die geen ander doel heeft dan jezelf te onderzoeken. “Ik nodig de lezer uit zichzelf te onderzoeken. Een goed literair boek onderscheidt zich van een zelfhulpboek door het feit dat het geen gemakkelijke antwoorden biedt, maar wel in staat is een aantal verdomd goede vragen te stellen. Dat doet Alkibiades.”