Glenda Jackson is een naam die bij weinig mensen een belletje zal doen rinkelen, maar haar leven was er één dat bol stond van de verwezenlijkingen. In 1970 kreeg ze haar eerste Oscar voor haar hoofdrol in het relatiedrama Women in love. Al moeten we daarbij vermelden dat het beeldje eigenlijk eerst aan George C. Scott werd gegeven voor zijn rol in Patton, maar Scott weigerde. Drie jaar later was het al opnieuw prijs voor Jackson, toen voor haar vertolking in A touch of class. Zowel Women in love als A touch of class hebben de tand des tijds niet bepaald doorstaan, waardoor ook de acteerprestaties van Jackson uit ons collectief geheugen zijn verdwenen.

Dertig jaar geleden gooide Jackson haar leven over een andere boeg. Ze ruilde haar acteercarrière in voor een job in de politiek. Van haar 56e tot haar 79e was ze actief als parlementslid voor de Labour Party. Eind jaren 90 was ze ook twee jaar onderminister van Transport en in 2000 deed ze zelfs een gooi naar de burgemeesterssjerp in Londen, zonder succes. In 2013 claimde ze nog eens de spotlights met een erg kritische speech over het beleid van de voormalige Britse premier Margaret Thatcher, in navolging van diens dood.

In het laatste decennium stond keerde ze sporadisch een paar keer terug naar de planken. Zo had ze onder meer de titelrol in King Lear en speelde ze ook mee in de grootschalige Broadway-productie Three tall women. Haar laatste wapenfeit was een rol naast Sir Michael Cane in The great escaper, een film die nog moet uitkomen.