Je rijdt in Herzele je eerste individuele tijdrit van het seizoen. Welke invloed heeft dat op je verwachtingen?

Lotte Kopecky: “De internationale kalender heeft weinig individuele tijdritten. Het is ook niet mijn meest favoriete discipline. Daarom werk ik weinig op mijn tijdritfiets, werk ik weinig aan mijn positie. Ik kan wel tijdrijden maar het is niet iets waar ik een groot doel van wil maken.”

Waarom start je dan?

“Als je kan winnen, waarom zou je het dan niet doen? Het zou dom zijn om niet mee te doen. Maar ik ga er niet van uit dat ik in Herzele zomaar zal winnen. Er zijn dames die er wel enorm in investeren en ik ga er vanuit dat je die in Herzele zal zien.”

Aan wie denk je?

“Vooral aan Julie De Wilde. En ik weet dat Julie Van de Velde er ook al een tijdje mee bezig is. Misschien is het parcours iets te technisch voor haar maar met Julie De Wilde houd ik zeker rekening.”

Je bent wel vier keer op rij nationaal kampioene tijdrijden. Ann-Sophie Duyck won vijf jaar op rij de titelstrijd.

“Ah, dat wist ik niet en het is niet iets waar ik mee bezig ben. Wat mijn reeks betreft: die moet ooit eens onderbroken worden. Je gaat mij niet horen zeggen dat ik sowieso ga winnen, daarvoor heeft Julie De Wilde te veel kwaliteiten. Het is een technisch parcours, ze geven kans op regen… Ik kan hard met de fiets rijden maar dat wil niet zeggen dat ik zomaar ga winnen.”

Laten we het dan over de wegrit hebben. Daar is het nog meer een strijd van één tegen allen.

“Ploegleider Lars Boom polste al eens achter mijn strijdplan. ‘Kan ik een strijdplan hebben?’, vroeg ik hem. Het wordt heel moeilijk. Ik kijk vooral naar AG Insurance en Fenix-Deceuninck die met heel veel rensters aan de start staan. Het is heel moeilijk om die op uw eentje te controleren. Vorig jaar zocht ik nog naar bondgenoten die er ook alleen voor stonden maar door omstandigheden zijn Shari Bossuyt (vermeende dopingzaak, red.) en Jesse Vandenbulcke (enkelbreuk, red.) er deze keer niet bij. Dat zijn twee sterke rensters die uit ons ploegske wegvallen. Dat speelt zeker niet in mijn voordeel. Ach, ik moet gewoon zien hoe de wedstrijd zich ontplooit. Als er een kopgroep wegrijdt, mag het verschil niet te groot worden. Gevaarlijke situaties moet ik zo snel als mogelijk rechtzetten.”

Kan die ene beklimming van de Kemmelberg een factor zijn?

“Ik denk persoonlijk dat die te ver van de finish ligt.”

Is het BK een hoofddoel?

“Ik neem het zoals het komt en maak er geen prioriteit van. Anderzijds merkte ik het afgelopen jaar pas de waarde van die trui door er niet meer in te rijden. Dus wil ik graag volgend voorjaar terug in die trui aan de start staan van de Vlaamse klassiekers. Maar het is voor mij een heel moeilijke wedstrijd om te winnen en de kans dat ik niet win is groter dan de kans dat ik wel win.”

Het WK is meer een hoofddoel?

“Euh… Ja! (lacht)”

Als lid van SD Worx sta je altijd aan de start met de sterkste ploeg van de wereld. Nu niet! Hoe moeilijk is het om daar koerstactisch en mentaal mee om te gaan?

“Het werk dat normaal door vier andere rensters voor u wordt opgelost, moet je nu zelf oplossen. En dan moet ik nog proberen om fris te zijn in de finale. Makkelijk? Zeker niet. Maar ik neem het zoals het komt. Draait de wedstrijd zondag niet in mijn voordeel uit, dan kan ik mezelf niets verwijten.”

Is het vergelijkbaar met de wedstrijd die je recent bij de mannen juniores meereed?

“Eigenlijk niet. Bij de juniores was het de bedoeling om zo hard mogelijk af te zien. Daar ging het mij niet om het resultaat, wel om de fysiologische prikkel. Op het BK telt maar één ding: als eerste over de finish komen.”

Is die alternatieve voorbereiding - na het wegvallen van de Lotto Belgium Tour - wat gelukt?

“Het is anders dan vijf dagen op rij koersen. Ik ben wel blij dat ik die ene wedstrijd bij de juniores nog heb kunnen rijden maar die was niet in functie van de kampioenschappen, wel in functie van wat later dit seizoen nog komt. Vijf dagen op rij koersen is leuker maar ik heb het kunnen opvangen. Pas 22ste bij de juniores? Ik ging er niet vanuit dat ik die jongens naar huis zou rijden. Het is verlopen zoals ik het had verwacht.”

Bij de collega’s van Het Laatste Nieuws las ik dat de punten van de ploegkoers in Milton - met de voorlopig geschorste Shari Bossuyt - toch zouden meetellen voor de olympische selectie. Blij?

“Op zich is dat goed nieuws. Ik hoop nog altijd dat er weldra goed nieuws komt in de zaak rond Shari en dat we tussen dit en pakweg een half jaar opnieuw onze olympische droom kunnen oppikken. In die optiek zijn de punten van Milton enorm belangrijk. Mochten de punten van Milton wegvallen, dan was het voor ons boeken toe. De ploegkoers op het WK in Glasgow met iemand anders rijden is zeer zeker in mijn hoofd opgekomen. Maar nu de punten blijven staan, zou ik mij toch liever op andere disciplines willen concentreren: ik heb de federatie laten weten dat mijn voorkeur uitgaat naar omnium, afvalling en puntenkoers. Veel zal afhankelijk zijn over hoe ik uit de Tour kom, de zondag daarop is het alweer de wegrit. Ik wil op dertien augustus niet met platte benen aan de start staan.”

Hoe ziet je planning eruit tussen BK en de start van de Tour?

“Ik ga nog een paar keer bij de juniores koersen maar ik ga niet zeggen waar. En er staat ook nog een stage van een week in de Ardennen op het programma.”

Het vrouwenwielrennen kende recent wel wat problemen met afgelastingen en stopgezette wedstrijden. Zijn dit groeipijnen?

“Dat vraag ik mij ook af. Die Tour des Pyrenées was een jammerlijk voorval, totaal onverantwoord ook. Ik weet het niet. Misschien komt het allemaal te kort op elkaar. Op zich hebben we de voorbije jaren een heel mooie evolutie gekend en is het niet onlogisch dat er nu even gas moet worden terug genomen om nadien verder te kunnen groeien.”