Fons Oerlemans staat bekend om zijn onconventionele zeereizen. Hij bouwde zijn experimentele vaartuigen allemaal zelf en trotseerde ook vaak de dood. Dat een professioneel bedrijf zo in de problemen kan komen met rijke Titanictoeristen verbaast hem. “Als je 500 kilo kan afgooien ga je vanzelf weer naar boven. Het kan ook zijn dat er door de druk van 401 bar op de oceaanbodem scheuren ontstaan zijn. In dat geval is de Titan al volgelopen. Ik leef mee met die mensen aan boord, in die kleine ruimte. Als ze nog leven moet de atmosfeer er heel benauwend zijn, met steeds minder zuurstof, op een kluitje. Als de accu’s leeg zijn, zit je ook nog in het pikkedonker.”

LEES OOK. Fons Oerlemans in ‘Don’t Worry Be Happy’: “De oceaan nog eens oversteken? Ik zeg niet direct neen”

De Titan bevindt zich op bijna 4.000 meter. “Wij gingen met onze duikboot slechts acht meter diep, waar we via grote ramen in helder water mooie beelden konden maken. Maar zij hebben slechts een piepklein schermpje. Mogelijk liggen ze al ergens boven aan de oppervlakte te dobberen, maar werden ze nog niet opgemerkt. Op zee kan je snel wegdrijven. Dan moet het al even akelig zijn, want ze kunnen er zelf niet uit. Ze kunnen het luik er niet langs binnen afschroeven. Dan geraakt de zuurstof net zo goed op. Eén ding staat vast: als ze nog leven, staan ze doodsangsten uit. Ik heb tijdens mijn expedities ook vaak op een krappe ruimte geleefd, maar niet zo krap als deze onderzeeër, waar ze dan nog met vijf inzitten.”

LEES OOK. Ook deze opvarenden hadden al twijfels over duikboot Titan: “Je verloor bijna altijd de communicatie”

Of het geklop hem hoop geeft? “Je mag de hoop nooit opgeven. Een redding kan altijd nog. Maar het wordt met het uur moeilijker.”

LEES OOK. Wat betekenen de “klopgeluiden” en heeft de bemanning van de vermiste duikboot Titan nog een kans?

Doodsangsten

Zelf heeft Fons Oerlemans tijdens zijn zes trans-Atlantische tochten in zelfontworpen en zelfgebouwde vaartuigen ook soms doodsangsten uitgestaan. “Vooral als ik overboord viel. Maar daar geraak je wel overheen. Ik word volgende maand 85 jaar en ben nog actief bij Stormkop in de oude droogdokken, waar ik aan een machine en aan mijn stalen fles werk. Zelf gaat het nog goed met mij, maar bij mijn partner Kee is Alzheimer vastgesteld. Ze is fysiek nog goed, maar als ze komt moet er een begeleider mee, anders vindt ze de weg niet. Dat is wel moeilijk. We zijn al veertig jaar onafscheidelijk. Ze is 77.”

LEES OOK. Zij weten hoe het voelt om doodsangsten uit te staan in een duikboot: “We hadden nog maar 12 minuten zuurstof over”

Grote risico’s neemt Fons Oerlemans op zijn leeftijd niet meer. “Half september tijdens de Southamption International Boatshow wordt de Engelse vertaling van mijn boek voorgesteld. Ik ga er dan ook naartoe. Ze hadden gedacht dat ik nog in mijn fles naar Engeland zou varen. Maar ik laat de fles op de trailer laden en met een vrachtwagen de oversteek maken. Het Kanaal is zo drukbevaren. Als ik in de fles naar Engeland wil varen moet ik dag en nacht opletten. Dat doe ik niet meer.”