Zelfs schuiver houdt Lotte Kopecky niet van vijfde opeenvolgende (record)titel tijdrijden: “Ik trapte boven mijn normale vermogens”

Oei. Schrikmomentje op een boogscheut van de finish. Daar ging ze, Lotte Kopeky. Ongeleid projectiel; alle evenwicht en controle kwijt op dat spekgladde wegdek. Als een pijl uit een boog was ze vijftien kilometer eerder afgeschoten. Ze vloog. “Totaal niet op de limiet”, vond ze. “Tijdens de voorbereidende ritjes met mijn tijdritfiets had ik nochtans het gevoel gekregen dat ik niet aan mijn normale vermogens kwam. Nu zat ik er van bij de eerste trap meteen boven.” Logisch gevolg: 0.25 bonus op Sara Van de Vel aan het eerste tussenpunt. Comfortabel.

“‘Oké’, dacht ik, ‘ik hoef geen onnodige risico’s meer te nemen. Rustig in de bochten, tempo weer opkrikken net erna en op ‘safe’ naar de finish.” De schuiver kwam bij verrassing. Kopecky: “Het was een domme bocht naar rechts. De meest linke van het hele parcours, achteraf gezien. Ik stond op het punt om Febe Jooris in te halen en misschien was ik net iets teveel aan het focussen op haar. Feit is dat ik die bocht verkeerd inschatte. Ik dook er te snel in, raakte even mijn voorrem aan, mijn voorwiel gleed weg en ik sloeg onderuit. Plots was er geen ‘pacen’ meer bij. (lacht) Er restte me nog slechts één keuze in de laatste vijf kilometer: rammen tot op de streep.”

Als Kopecky ramt, heeft de tegenstand het geweten. Want de val had nauwelijks invloed op haar suprematie. In tegendeel. In de Burgemeester Matthijsstraat in Herzele bedroeg de kloof met Jooris (knap zilver als eerstejaars) 1.01. “Panikeren deed ik niet. Maar 0.25 halfweg was ook weer niet zó veilig. Ik kroop snel overeind, zat meteen weer op mijn fiets maar moest wisselen omdat ik niet meer kon schakelen. Dus was het toch ‘effe’ snel rekenen. Ik had geen idee hoeveel tijd dat incident me had gekost.” Nauwelijks wat, zo bleek. Ook de lichamelijke schade viel mee. (monstert haar rechterbeen in het interviewtentje) “Voorlopig wel. Beetje geschaafd, meer niet.”

Kopecky kan dus met vertrouwen naar het weg-BK, zondag in Izegem. “Ja, maar dat wordt een totaal andere koers. Moeilijk. Niet één tegen één, maar één tegen allen.” Liever kijkt ze al een eind voorbij de nationale titelstrijd. “Ik zit op schema, denk ik. Mijn conditie is oké. Er rest me nog wat tijd tot de Tour en het WK om er verder aan te werken.”