© Belga
STANDPUNT. Incident níét gesloten, dit is dus een crisis
Wat de premier ook beweert, de zaak-Lahbib is níét gesloten. En dat is maar goed ook. De minister van Buitenlandse Zaken heeft zich onbekwaam en arrogant getoond, de premier heeft haar onterecht uit de wind gezet en de andere regeringspartijen voelen zich terecht tekortgedaan.
De verdediging van Hadja Lahbib (MR) woensdag in de commissie was zwak en zat vol tegenstrijdigheden. Het werd duidelijk dat ze de week voordien in de Kamer gelogen had. In het kernkabinet diezelfde avond maakten coalitiepartners Vooruit, Ecolo, Groen en PS aan de premier duidelijk dat het hier niet kon bij blijven. Lahbib moest een aantal zaken verduidelijken en haar excuses aanbieden.
Maar wat deed de premier de dag nadien in de plenaire zitting van de Kamer? Hij bleef haar verdedigen en besliste – na wat holle frases over het imago van België – hooghartig dat het incident gesloten was. Applaus kreeg hij voor die uitspraak alleen van de leden van MR en Open Vld. De fractieleiders van Vooruit en Groen hielden de armen over elkaar en repten zich naar Villa Politica om te verklaren dat ze niet tevreden waren. “Ik weet niet meer welk buitenlandbeleid deze regering voert”, zei Wouter De Vriendt (Groen).
Hij heeft gelijk. Zal België – omdat het één keer met Iran onderhandeld heeft over de vrijlating van onschuldige gevangenen – blijven buigen voor de dictatuur? Wat zijn mensenrechten deze regering eigenlijk nog waard?
Het zijn belangrijke vragen, maar jammer genoeg gaat de discussie niet alleen over de buitenlandpolitiek van België, maar ook over strategie en politieke frustratie. MR-voorzitter George Louis Bouchez wil Lahbib niet opgeven omdat hij haar zelf naar voren heeft geschoven en hoopt dat ze zijn partij veel stemmen kan opleveren. Vooruit en de groene partijen hebben allebei al een minister ontslag zien nemen en hebben schoon genoeg van de koppigheid en de fratsen van Bouchez. Alexander De Croo steunt de MR-voorzitter omdat hij hem nodig heeft om zijn regering op de been te houden. Als MR eruit stapt, blijft Open Vld achter met een groot links blok. In zo’n minderheidsregering krijgt zijn partij gewoon niets meer gerealiseerd. En het gaat Open Vld al niet bepaald voor de wind.
Dit is dus een crisis. Lahbib kan de val van de regering nog afwenden door haar fouten toe te geven, excuses aan te bieden en duidelijkheid te verschaffen over het beleid jegens Iran. Dan kan De Croo het incident eventueel afsluiten. Maar wat blijft er dan nog over van de slagkracht van deze regering, van zijn partij en van zijn eigen gezag?
