Van "iedereen verliest" tot "haperend moreel kompas": regeringscrisis domineert krantencommentaren

De storm in de regering is op z'n zachtst gezegd nog niet gaan liggen. Die begon met het ontslag van Pascal Smet (one.brussels) uit de Brusselse regering na het bezoek van de ultraconservatieve burgemeester van Teheran aan de Brussels Urban Summit 2023.

In zijn val wees hij naar minister van Buitenlandse Zaken Hadja Lahbib (MR). De bal kwam aan het rollen en het einde is nog niet in zicht. Zal Lahbib kunnen aanblijven? Staat Vivaldi nog sterk? Zal dit allemaal gewoon overwaaien? Dat is nog allemaal afwachten, maar in de tussentijd domineert het onderwerp wel de krantencommentaren in het hele land. En de teneur is scherp.

Verschillende journalisten richten zich bijtend tot Lahbib. "De minister van Buitenlandse Zaken heeft zich onbekwaam en arrogant getoond, de premier heeft haar onterecht uit de wind gezet en de andere regeringspartijen voelen zich terecht tekortgedaan", schrijft Kris Vanmarsenille in Gazet van Antwerpen.

"Als minister van Buitenlandse Zaken etaleert Lahbib een merkwaardig gebrek aan diplomatieke en politieke feeling", vindt ook Bart Brinckman in De Standaard. "Ze lijkt Alice in Wonderland die slechts napraat wat haar voorzitter (Georges-Louis Bouchez nvdr.), aan wie ze schatplichtig is, influistert."

Het moet zijn dat Open VLD die 8 procent (in de peilingen nvdr.) nog aan de hoge kant vindt. Anders is er geen verklaring waarom de fractie in de Kamer na een werkelijk desastreuze doortocht meteen minister van Buitenlandse Zaken Hadja Lahbib (MR) het vertrouwen schonk, met de steun van premier Alexander De Croo (Open VLD). Hapert er iets aan hun moreel kompas?"

"De Iraanse visa-affaire bewijst opnieuw dat een onvoorspelbaar dossier plots een volledig kabinet aan het wankelen kan brengen", schrijft Timmie van Diepen van Het Belang van Limburg.

"Vanaf het begin gaf Lahbib het parlement onvoldoende uitleg. Vorige donderdag schoof ze alle schuld in de schoenen van Smet. Zelden werd een minister van een deelstaatregering zo ostentatief onder de bus gegooid. Lahbib dacht daarmee haar eigen vel te redden, maar na Smets ontslag kwam de boemerang terug."

"Deze crisis in de federale regering is begonnen met de gebrek­kige uitleg van Lahbib in het parlement", schrijft ook Bart Haeck in De Tijd. "Tot op vandaag blijven er te veel hiaten en onduidelijkheden in haar reconstructie. Vertrouwen herstellen is een werk van lange adem. Maar de lont uit een crisis trekken kan wel snel. De enige die dat kan is Lahbib. Met minstens een heldere uitleg."

Ook premier Alexander De Croo ontsnapt niet aan de kritiek. In Het Nieuwsblad twijfelt Hannes Heynderickx aan zijn gezag. "De Croo probeerde gisteren de zaak te ontmijnen. Maar het lukte hem niet. Dat ook de regeringsleider geen uitweg meer kan forceren, doet het slechtste vermoeden."

"In een telefoon­gesprek probeerde hij Lahbib te overtuigen een knieval te maken. Mag niet van voorzitter Bouchez, was het antwoord. Het is een op­gestoken middelvinger van Bouchez naar De Croo en zijn gezag. De zoveelste. Het gezag van De Croo is intussen zo aangetast dat de andere regeringspartijen zich niet veel meer aantrekken van hem."

"Er zijn al regeringsleden voor minder moeten opstappen en er zijn er al voor meer blijven zitten", schrijft Astrid Roelandt in Het Laatste Nieuws. "Het hangt er maar van af hoe belangrijk je bent voor de partij. Als minister van Buitenlandse Zaken Hadja Lahbib (MR) een minister van Groen of Ecolo was geweest, dan was MR-voorzitter Georges-Louis Bouchez wellicht de eerste om haar ontslag te eisen en haar weg te zetten als een naïeveling zonder bestuurservaring." Ze verwijst daarmee naar het ontslag van (voormalig) staatssecretaris voor Gelijke Kansen Sarah Schlitz (Ecolo) twee maanden geleden.

"Het is niet ondenkbaar dat sommige regeringsleden het lot van Lahbib straks als hefboom gebruiken om een doorbraak te forceren in een eigen dossier(tje) waarin de MR op de rem stond. "

Ook de Franstalige kranten halen scherp uit. "Dit is een povere vertoning waar niemand als winnaar uit de bus komt", schrijft Martine Dubuisson van Le Soir. "Noch de minister van Buitenlandse Zaken, de premier, de regering, de oppositie, noch het imago van België. Dit alles lijkt misschien erg Belgisch, maar daarom niet minder surrealistisch."

"De ondergang van Vivaldi is al vaak aangekondigd, maar zelden leek het zo tastbaar", schrijft Gauvain Dos Santos in La Dernière Heure. "Achter de schermen beweren sommigen dat deze parlementaire krachtmeting slechts een show is. Laten we hopen dat het geen tragedie wordt."